ਅਮਰਜੀਤ ਢਿੱਲੋਂ
ਧਰਤੀ ਮਾਤਾ ਤੇ ਜਲਵਾਯੂ ਤਾਈਂ ਪੈਂਦੀਆਂ ਗਸ਼ੀਆਂ
ਹਰੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਲੈ ਕੇ ਆਈ ਕੈਂਸਰ ਤੇ ਖੁਦਕਸ਼ੀਆਂ।
ਸ਼ਰਮਾਏ ਦੀ ਅੰਨ•ੀ ਹਵਸ ਨੇ ਕੀ ਭਾਣਾ ਵਰਤਾਇਆ
ਹਸਦਾ-ਵਸਦਾ, ਰੰਗਲਾ ਸੂਬਾ, ਕੰਗਲਾ ਜਮਾਂ ਬਣਾਇਆ।
ਭੁੱਖ ਮਰੀ ਨਾਲ ਅੰਨ ਦਾਤੇ ਦੀਆਂ ਗੱਲ•ਾਂ ਅੰਦਰ ਧੱਸੀਆਂ. . .ਹਰੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀ
ਰੇਹਾਂ ਤੇ ਸਪਰੇਆਂ ਸਾਡਾ ਲਹੂ ਇਸ ਤਰ•ਾਂ ਪੀਤਾ
ਧਰਤੀ ਮਾਤਾ ਦੇ ਰੋਮਾਂ ਨੂੰ ਸਾਹ ਆਉਣਾ ਬੰਦ ਕੀਤਾ।
ਅੰਤਾਂ ਦੇ ਕਰਜ਼ਿਆਂ ਜੱਟਾਂ ਦੀਆਂ ਲਗਾਮਾਂ ਕਸੀਆਂ. . .ਹਰੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀ
ਨਾ ਕੋਈ ਮੋਰ, ਪਪੀਹਾ ਬੋਲੇ, ਨਾ ਕੋਈ ਕੋਇਲ ਗਾਵੇ
ਪੰਜ ਦਰਿਆਵਾਂ ਦੀ ਧਰਤੀ ਅੱਜ ਬੰਜਰ ਹੁੰਦੀ ਜਾਵੇ।
ਮਾਂ ਦੇ ਦੁੱਧ 'ਚ ਜ਼ਹਿਰ ਆ ਗਿਆ ਕੌੜੀਆਂ ਹੋਈਆ ਲੱਸੀਆਂ. . .ਹਰੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀ
ਚਾਰ ਚੁਫੇਰੇ ਅੱਗਾਂ, ਧੂੰਆਂ, ਝੁਲਸੇ ਰੁੱਖ ਹਰਿਆਲੇ।
ਗੈਸ ਚੈਂਬਰ ਪੰਜਾਬ ਹੈ ਬਣਿਆ, ਨੀਲੇ ਅੰਬਰ ਕਾਲੇ।
ਧਰਤੀ ਵਿੱਚ ਗੰਡੋਏ ਸਹਿਕਣ, ਸੁੱਕੇ ਸੂਏ ਕੱਸੀਆਂ. . . ਹਰੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀ
ਡੁੱਲ•ੇ ਬੇਰ ਅਜੇ ਵੀ ਚੁੱਕ ਕੇ ਝੋਲੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪਾਈਏ।
ਛੱਡ ਜ਼ਹਿਰਾਂ ਦਾ ਖਹਿੜਾ ਕੁਦਰਤ ਖੇਤੀ ਹੀ ਅਪਣਾਈਏ।
ਲੁੱਟੇ ਜਾਣੇ ਸ਼ਹਿਰ ਭੰਬੋਰ ਜੇ ਸੁੱਤੀਆਂ ਰਹੀਆਂ ਸੱਸੀਆਂ. . .ਹਰੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀ
ਕੁਝ ਵੀ ਪਾਉਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨਾ ਇਸ ਵਿੱਚ ਧਰਤੀ ਪਾਲਣ ਹਾਰੀ।
ਗਊ ਗੋਬਰ ਦਾ ਜੀਵਨ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਲੋੜ ਪੂਰਦਾ ਸਾਰੀ।
ਢਿੱਲੋਂ ਜ਼ੀਰੋ ਬੱਜਟ ਖੇਤੀ ਨੇ ਇਹ ਗੱਲਾਂ ਦੱਸੀਆਂ . . .
ਹਰੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਲੈ ਕੇ ਆਈ, ਕੈਂਸਰ ਤੇ ਖੁਦਕਸ਼ੀਆਂ।
Monday, October 19, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment