ਅਮਰਜੀਤ ਢਿੱਲੋਂ
'ਸਮਾਜ ਦੀ ਖਾਤਿਰ ਕੁਰਬਾਨ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਸ਼ਹੀਦ ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਵਰਗੇ ਸੂਰਮੇਂ ਜੰਮਣ ਤਾਂ ਜ਼ਰੂਰ, ਪਰ ਜੰਮਣ ਗਵਾਂਢੀਆਂ ਦੇ ਘਰ।' ਅਜੋਕੀ ਮਾਨਸਿਕਤਾ ਇਸ ਕਿਸਮ ਦੀ ਬਣੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਸਭ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਡਾਲਰ ਕਮਾਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਮਸ਼ੀਨਾ 'ਚ ਤਬਦੀਲ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਜਦ ਕੋਈ ਆਦਮੀ ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਦੇ ਰਾਹ 'ਤੇ ਤੁਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਪਰਿਵਾਰ ਵਾਲੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਛੱਡ ਪਰ•ੇ, ਆਪਾ ਕੀ ਲੈਣਾ। ਅੱਜ ਸਮਾਜ 'ਚ ਬੇਹੱਦ ਗੰਧਲਾਪਣ ਹੈ। ਕੁਰੀਤੀਆਂ, ਅੰਧ ਵਿਸ਼ਵਾਸ਼, ਭੈੜੀਆਂ ਰਸਮਾਂ, ਜ਼ਹਿਰੀਲਾ ਵਾਤਾਵਰਣ ਸਾਡੇ ਚਾਰ ਚੁਫੇਰੇ ਫੈਲ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਸੱਭ ਦੇਖ ਕੇ ਅਣਡਿੱਠ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਮਨੁੱਖ ਇੱਕ ਸਮਾਜਿਕ ਪਰਾਣੀ ਹੈ। ਦੂਸਰੇ ਜਾਨਵਰਾਂ ਤੋਂ ਇਹ ਇਸੇ ਲਈ ਵੱਖਰਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਕੋਲ ਸਮਾਜਿਕ ਸੋਝੀ ਹੈ। ਜਾਨਵਰਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਫਰਕ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ ਕਿ ਉਹ ਕਿਸ ਦੇ ਕਿੱਲੇ 'ਤੇ ਖੜ•ੇ ਹਨ। ਜਿਹੜੇ ਮਨੁੱਖ ਜਾਨਵਰਾਂ ਵਾਂਗ ਹੀ ਜੰਮਦੇ, ਵੱਡੇ ਹੁੰਦੇ, ਬੱਚੇ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ, ਖਾਂਦੇ ਪੀਂਦੇ ਅਤੇ ਬਿਨਾ ਕਿਸੇ ਸਮਾਜਿਕ ਯੋਗਦਾਨ ਦੇ ਮਰ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਉਨ•ਾਂ ਤੇ ਜਾਨਵਰਾਂ 'ਚ ਬਹੁਤਾ ਫਰਕ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਕੁਝ ਲੋਕ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ 'ਉਹ ਤਾਂ ਜੀ ਸੈਲਫ ਮੇਡ ਹਨ। ਭਾਵ ਜੋ ਵੀ ਉਹ ਹਨ ਉਹ ਆਪਣੇ ਬਣੇ ਹਨ। ਇੱਥੇ ਉਹ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਟੱਪਲਾ ਖਾ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਨ•ਾਂ ਸਿਰ ਮਾਂ, ਬਾਪ, ਭੈਣ-ਭਰਾ, ਆਂਢ-ਗੁਵਾਂਢ, ਦੋਸਤ ਮਿੱਤਰ, ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਅਤੇ ਅਨੇਕਾਂ ਹੋਰਾਂ ਦੇ ਕਰਜ ਹਨ। ਉਹ ਦੁਪਹਿਰ ਦੀ ਲੰਮੀ ਵਾਟ ਤੈਅ ਕਰਕੇ ਉਨ•ਾਂ ਬਿਰਖਾਂ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕਰਨਾ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਜਿਨ•ਾਂ ਦੀ ਛਾਵੇਂ ਬੈਠ ਬੈਠ ਕੇ ਉਨ•ਾਂ ਨੇ ਲੰਮਾ ਪੈਂਡਾ ਤੈਅ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਤੁਹਾਡੇ ਪਿੰਡ ਉੱਚੀ ਆਵਾਜ਼ 'ਚ ਲਾਊਡ ਸਪੀਕਰ ਵੱਜ ਰਹੇ ਹਨ। ਚੇਲੇ ਤਾਂਤਰਿਕ ਅੰਧ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ ਫੈਲਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਜਲ ਵਾਯੂ ਜ਼ਹਿਰੀਲਾ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਦੁਖੀ ਤਾਂ ਹੋ ਪਰ ਇਹ ਸਭ ਹਟਾਉਣ ਲਈ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ, ਮਹਿੰਗਾਈ, ਜਬਰਜ਼ੁਲਮ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਬੋਲਣ ਲਈ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਦੀ ਉਡੀਕ ਤਾਂ ਕਰਦੇ ਹੋ ਪਰ ਖੁਦ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ। ਇੱਕ ਸਮਾਜ ਸੇਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਸਿਹਤ ਵਿਭਾਗ ਦੀ ਮੱਦਦ ਨਾਲ 20 ਸਾਲ ਪਿੰਡ ਦੇ ਆਵਾਰਾ ਕੁੱਤੇ ਮਰਵਾ ਕੇ ਦੱਬੇ। ਪਰ ਦੋ ਕੁ ਬੰਦਿਆਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਕੋਈ ਵੀ ਉਸ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਸੀ ਤੁਰਦਾ। ਹੁਣ ਜਦ ਮੇਨਕਾ ਗਾਂਧੀ ਨੇ ਆਵਾਰਾ ਕੁੱਤੇ ਨਾ ਮਾਰਨ ਦਾ ਕਾਨੂੰਨ ਬਣਾਵਾ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਪਿੰਡ 'ਚ ਆਵਾਰਾ ਕੁੱਤਿਆਂ ਦੀਆਂ ਹੇੜਾਂ ਫਿਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਹੁਣ ਲੋਕ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ 'ਬਾਈ ਜੀ ਆਵਾਰਾ ਕੁੱਤੇ ਮਰਵਾਉਣ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰੋ, ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਲਗਾਂਗੇ।' ਹੁਣ ਕਾਨੂੰਨ ਕਾਰਨ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਹੱਥ ਖੜ•ੇ ਹਨ। ਉਹੀ ਵਿਅਕਤੀ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਦੀ ਲਾਊਡ ਸਪੀਕਰ ਦੀ ਉੱਚੀ ਅਵਾਜ ਬੰਦ ਕਰਵਾਉਣ ਲਈ 10 ਸਾਲ ਕਾਨੂੰਨੀ ਲੜਾਈ ਲੜਦਾ ਹੈ। ਸਾਰੇ ਉਸ ਨੂੰ ਨਾਸਤਿਕ ਕਹਿ ਕੇ ਭੰਡਦੇ ਹਨ। ਜਦ ਉਹ ਆਪਣੀ ਲੜਾਈ ਜਿੱਤਣ 'ਚ ਸਫਲ ਹੋ ਗਿਆ ਤਾਂ ਹੁਣ ਪਿੰਡ ਦੇ ਲੋਕ ਕਹਿ ਰਹੇ ਹਨ 'ਆਹ ਤਾਂ ਵਧੀਆ ਹੋ ਗਿਆ, ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਵਾਲੇ ਵੀ ਖੁਸ਼ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਸਪੀਕਰ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਬੰਦ ਹੋ ਜਾਣ ਕਾਰਨ ਗੁਰਦਵਾਰੇ ਜਾਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵੱਧ ਗਈ ਹੈ। ਜ਼ਹਿਰੀਲੇ ਭੋਜਨ ਅਤੇ ਆਬੋ ਹਵਾ ਕਾਰਨ ਕੈਂਸਰ ਵਰਗੀਆਂ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਨਾਲ ਲੋਕ ਧੜਾ-ਧੜ ਮਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਕੁਝ ਸਮਾਜ ਸੇਵੀ ਜੱਥੇਬੰਦੀਆਂ ਨੇ ਇਸ ਪਾਸੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਵਿੱਢਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਅੱਜ ਬੇਸ਼ੱਕ ਇਨ•ਾਂ ਨਾਲ ਥੋੜ•ੇ ਲੋਕ ਹਨ ਪਰ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਇਹ ਕਾਫਿਲਾ ਲੰਬਾ ਹੁੰਦਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਵਣ ਬਚਾਓ ਅੰਦੋਲਨ ਦੇ ਮੋਹਰੀ ਸੁੰਦਰ ਲਾਲ ਬਹੁਗੁਣਾ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੇਲੇ ਭੰਡਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਪਰ ਅੱਜ ਉਸ ਨੂੰ ਪਦਮ ਵਿਭੂਸ਼ਨ ਸਨਮਾਨ ਮਿਲ ਰਹੇ ਹਨ। ਭਗਤ ਪੂਰਨ ਸਿੰਘ (ਪਿੰਗਲਵਾੜਾ) ਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਦਿਨੋ-ਦਿਨ ਵੱਡਾ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਮੁਕਦੀ ਗੱਲ 'ਸਮਾਜ ਲਈ ਕੁਝ ਕਰੋਗੇ ਤਾਂ ਸਮਾਜ ਤੁਹਾਨੂੰ ਯਾਦ ਰੱਖੇਗਾ ਜੇ ਸਮਾਜ ਨੂੰ ਭੁਲਾ ਦਿਓਗੇ ਤਾਂ ਸਮਾਜ ਵੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜਲਦੀ ਭੁੱਲ ਜਾਵੇਗਾ।
Wednesday, October 21, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment