ਕੋਰਾਕੋਰਾ ਕੁੱਜਾ

ਕੋਰਾਕੋਰਾ ਕੁੱਜਾ
ਕੋਰਾ ਕੁੱਜਾ ਵਿੱਚ ਠੰਡਾ ਠਾਰ ਪਾਣੀ ਸਾਡੇ ਚ ਗਲੇ ਅਟਕਦਾ ਜਾਂਵਦਾ ਈ।
ਸਰਸਾ ਨਦੀ ਵਗੇ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਵਾਲੀ ਸਾਨੂੰ ਤਰਨਾ ਮੂਲ ਨਾ ਆਂਵਦਾ ਈ।
ਬੰਦ ਬੰਦ ਕੱਟ ਚੜ•ਾਉਂਦਾ ਚਰਖੜੀ 'ਤੇ ਹਾਕਮ ਰੋਜ ਮਹਿੰਗਾਈ ਵਧਾਂਵਦਾ ਈ।
ਅਦਲੀ ਰਾਜਾ ਅਸਾਡਿਆਂ ਜ਼ਜ਼ਬਿਆਂ ਨੂੰ ਰੋਜ ਨੀਹਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਚਿਣਾਂਵਦਾ ਈ।

***ਅੱਖਰ ਲਈ ਫਿਰਦੇ ਬਸਤੀ ਮੂਰਿਆਂ ਦੀ ਦਾਨਿਸ਼ਵਰਾਂ ਨੂੰ ਇੱਥੇ ਕੀ ਥਿਆਊ ਮੀਆਂ।
ਨੰਗੇ, ਭੁੱਖੇ ਗਰੀਬ ਨੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਮੱਤਦਾਤਾ ਤਾਂਹੀਏਂ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਮੱਤ ਵਿਕਾਊ ਮੀਆਂ।
ਰਾਜਨੀਤੀ ਇਹ ਮੌਕਾਪ੍ਰਸਤੀਆਂ ਦੀ ਹੈ ਅੱਜ ਹੋਰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕੀ ਗੁਲ ਖਿਲਾਊ ਮੀਆਂ।
ਨੇਤਾ ਸਿਆਸਤ ਦਾ ਨੇ ਕਰਨ ਵਣਜ ਲੱਗ ਪਏ ਸਿਆਸਤ ਹੋ ਗਈ ਬੜੀ ਕਮਾਊ ਮੀਆਂ।
***
ਜਦੋਂ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਘੜੇ ਚੋਂ ਮੁੱਕ ਦਾਣੇ ਉਦੋਂ ਲੋਕ ਸਿੰਘ ਸਭੀਏ ਜਾਂ ਮਹੰਤ ਬਣਦੇ।
ਅਕਾਲੀ ਵਿਗੜ ਕੇ ਨੇ ਕਾਂਗਰਸੀ ਬਣਦੇ ਰਿਸ਼ਵਤਖੋਰ ਨੇ ਉਸ ਉਪਰੰਤ ਬਣਦੇ।
ਜਨਸੰਘੀ ਅਤੇ ਮੁਸਲਿਮਲੀਗ ਵਾਲੇ ਸਭ ਵਿਗੜੇ ਹੋਏ ਜਨੂੰਨੀ ਨੇ ਅੰਤ ਬਣਦੇ।
ਮਜ਼ਹਬਾਂ ਵਾਲੇ ਹੋਰ ਕੁਝ ਵੀ ਬਣ ਜਾਵਣ ਪਰ ਇਨਸਾਨ ਨਾ ਇਹ ਕਦੰਤ ਬਣਦੇ।
ਜਗ ਰਚਨਾ ਸਭ ਸੱਚ
ਜੀਵਨ ਝੂਠ ਨਹੀਂ ਹੈ ਇਹ ਸੱਚ ਕੋਰਾ,ਮੌਤ ਜੀਵਨ ਦਾ ਇੱਕ ਪੜਾਅ ਬੇਲੀ।
ਸਾਰੇ ਸਾਧ ਨੇ ਇਸ ਜੱਗ ਨੂੰ ਝੂਠ ਕਹਿੰਦੇ ਕਰਦੇ ਐਸ਼ ਉਹ ੇ ਸਾਨੂੰ ਡਰਾ ਬੇਲੀ।
ਅਣਹੋਏ ਪਰਲੋਕ ਦਾ ਨਾ ਲੈ ਲੈਕੇ ਰਹੇ ਉਹ ਸੱਚ ਦੇ ਤਾਈਂ ਹੀ ਨੇ ਛੁਪਾ ਬੇਲੀ।
ਇਸ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਕਰਨ ਲਈ ਹੋਰ ਸੁਹਣਾ ਤੂੰ ਗੀਤ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਨਵੇਂ ਗਾ ਬੇਲੀ।
<<*
ਲੋਕ ਗੀਤ
ਪੱਲੇ ਨਿਕਲੀ ਦੁਆਨੀ ਖੋਟੀ ਲੱਡੂਆਂ ਦਾ ਭਾਅ ਪੁਛਦੀ।
ਠਾਣੇਦਾਰ ਦਾ ਕੁੱਕੜ ਚਕ ਲਿਆਇਆ ਡੱਬਾ ਕੁੱਤਾ ਮੇਰੇ ਯਾਰ ਦਾ।
ਟੁੱਟਪੈਣੇ ਦਾ ਕੁਲੱਛਣਾ ਬੋਤਾ ਚੜ•ਦੀ ਦੇ ਵੱਢੇ ਦੰਦੀਆਂ।
ਲੰਡੇ ਉੱਠ ਨੂੰ ਥਾਪੀਆਂ ਦੇਵੇ ਮਾਂ ਬਖਤੌਰੇ ਦੀ।