ਜੋ ਨਹੀਂ ਹੈ,,,,ਉਰਦੂ ਸ਼ੇਅਰ 1
ਦਿਨ ਲੰਘੂਗਾ ਸੁਹਾਗਰਾਤ ਵਰਗਾ ਵੇ ਉਠਦੀ ਦੇ ਨਜ਼ਰ ਪਿਐਂ ।
ਜੋ ਨਹੀਂ ਹੈ ਉਸ ਸੇ ਡਰ ਜਾਤੇ ਹੈਂ ਲੋਗ।
ਮੌਤ ਸੇ ਪਹਿਲੇ ਹੀ ਮਰ ਜਾਤੇ ਹੈਂ ਲੋਗ।
**ਕਦਮ ਕਦਮ ਪੇ ਜਹਾਂ ਮੌਤ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰੇ ਬੜਾ ਮਜ਼ਾ ਹੈ ਗਰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕੀ ਬਾਤ ਕਰੇਂ।
**ਆਓ ਪੈਦਲ ਹੀ ਸਫਰ ਕੇ ਸਿਲਸਿਲੋਂ ਕੋ ਰੌਂਦ ਦੇਂ
ਬੈਠੇ ਬੈਠੇ ਬਾਂਝ ਹੋਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹੈਂ ਦੋਸਤੋ।
* ਯੇਹ ਦਬਦਬਾ ਯੇਹ ਹਕੂਮਤ ਔਰ ਯੇਹ ਨਸ਼ਾ ਏ ਦੌਲਤ
ਕਿਰਾਏਦਾਰ ਹੈਂ ਸਭ ਘਰ ਬਦਲਤੇ ਰਹਿਤੇ ਹੈਂ।
*ਖਵਾਹਿਸ਼ੇਂ ਕੱਦ ਸੇ ਜਬ ਬੜੀ ਹੋਂਗੀ। ਨਿੱਤ ਨਈ ਮੁਸ਼ਕਿਲੇਂ ਖੜ•ੀ ਹੋਂਗੀ।
**ਉਮਰ ਬੀਤ ਜਾਤੀ ਹੈ ਘਰ ਬਨਾਤੇ, ਤੁਮੇ ਖ਼ੌਫ਼ ਨਹੀ ਆਤਾ ਹੈ ਬਸਤੀਆਂ ਜਲਾਤੇ?
*ਬੰਦੇ ਨਾ ਹੋਂਗੇ ਜਿਤਨੇ ਖ਼ੁਦਾ ਹੈਂ ਖ਼ੁਦਾਈ ਮੇ
ਕਿਸ ਕਿਸ ਖ਼ੁਦਾ ਕੇ ਸਾਹਮਣੇ ਸਜਦਾ ਕਰੇ ਕੋਈ।
*ਹੋ ਸ਼ਮਾ ਤੋ ਬਤਾਏਂ ਕਿ ਜਲਤੇ ਹੈਂ ਕਿਸ ਤਰਹ
ਜੁਗਨੂੰ ਭੀ ਮਰ ਗਏ ਹੋਂ ਤੋ ਪਰਵਾਨਾ ਕਿਆ ਕਰੇ ?
*ਤੇਰੀ ਮਹਿਫ਼ਿਲ ਮੇ ਆਕਰ ਸੋਚਤਾ ਹੂੰ ਮੈਂ ਨਾ ਆਤਾ ਤੋ ਬਹੁਤ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋਤਾ।
**ਮਸਤ ਕਰਦੇ ਮੁਝੇ ਸਾਕੀ ਮਗਰ ਏਕ ਸ਼ਰਤ ਕੇ ਸਾਥ ਹੋਸ਼ ਇਤਨਾ ਰਹੇ ਬਾਕੀ ਕਿ ਮੁਝੇ ਯਾਦ ਰਹੇ।
*ਨਾ ਮੰਜ਼ਿਲ ਹੈ ਨਾ ਮੰਜ਼ਿਲ ਹੈ ਨਾ ਮੰਜ਼ਿਲ ਕਾ ਪਤਾ ਹੈ
ਮੁਹੱਬਤ ਰਾਸਤਾ ਹੀ ਰਾਸਤਾ ਹੈ।
**ਕਿਆ ਕਰੂੰਗਾ ਗਰ ਮੁਹੱਬਤ ਮੇ ਹੋ ਗਿਆ ਨਾਕਾਮ?
ਮੁਝੇ ਤੋ ਕੋਈ ਔਰ ਕਾਮ ਭੀ ਨਹੀਂ ਆਤਾ।
**ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਇੱਕ ਹਾਦਸਾ ਹੈ ਔਰ ਐਸਾ ਹਾਦਸਾ
ਮੌਤ ਸੇ ਭੀ ਖਤਮ ਜਿਸਕਾ ਸਿਲਸਿਲਾ ਹੋਤਾ ਨਹੀਂ।
*ਤੁਮ ਪਰੇਸ਼ਾਂ ਨਾ ਹੋ ਯੂੰ ਸਿਤਮ ਸੇ ਤੌਬਾ ਨਾ ਕਰੋ
ਹਮਨੇ ਹਰ ਹਾਲ ਮੇ ਜੀਨੇ ਕੀ ਕਸਮ ਖਾਈ ਹੈ।
*ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕੀ ਰਾਹ ਮੇ ਥੇ ਰਾਹਨੁਮਾ ਸੋਏ ਹੂਏ
ਹਰ ਕਦਮ ਪੇ ਕਾਫ਼ਲਾ ਲੁਟਤਾ ਹੂਆ ਦੇਖਾ ਗਿਆ।
*ਗਰਮੀ ਏ ਦੌਰਾਂ ਮੇ ਪਿਘਲੇ ,ਆਬਸ਼ਾਰੋਂ ਮੇ ਵੰਟੇ
ਲਾਖ ਚਟਾਨੋ ਸੇ ਗੁਜ਼ਰੇ ਤਬ ਕਹੀਂ ਦਰਿਆ ਹੂਏ।
*ਹਾਥ ਉਸਕੇ ਭੀ ਹੂਏ ਹੋਂਗੇ ਯਕੀਨਨ ਜ਼ਖਮੀ
ਕਾਂਟੇ ਜਿਸਨੇ ਕਿਸੀ ਕੀ ਰਾਹ ਮੇ ਵਿਛਾਏ ਹੈਂ।
*ਆਦਮੀ ਕੇ ਜ਼ਿਹਨ ਮੇ ਥਾ ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਖ਼ੌਫ਼ ਉਸਕਾ ਕਿਸੀ ਨੇ ਖ਼ੁਦਾ ਨਾਮ ਰੱਖ ਦੀਆ।
ਸਾਜ ਏ ਦਿਲ ਜਬ ਸਦਾਅ(ਆਵਾਜ) ਨਹੀਂ ਦੇਤਾ
ਕੋਈ ਨਗ਼ਮਾ ਮਜ਼ਾ ਨਹੀਂ ਦੇਤਾ।
*ਢੂੰਢਤਾ ਫਿਰਤਾ ਹੂੰ ਐ ਇਕਬਾਲ ਅਪਨੇ ਆਪ ਕੋ
ਆਪ ਹੀ ਗੋਯਾ ਮੁਸਾਫਿਰ ਆਪ ਮੰਜ਼ਿਲ ਹੂੰ ਮੈਂ।
* ਮੌਸਮੋ ਕੀ ਸਜ਼ਾਏਂ ਬਿਹਤਰ ਹੈਂ ਘਰ ਕੇ ਭੀਤਰ ਉਦਾਸ ਰਹਿਨੇ ਸੇ।
*******
ਘਰ ਕਾ ਆਈਨਾ ਂਂਂਂਂਂਉਰਦੂ ਸ਼ੇਅਰ 2
ਘਰ ਕਾ ਆਈਨਾ ਵਹੀ ਸ਼ਕਲ ਪੁਰਾਨੀ ਮਾਂਗੇ।
ਜੈਸੇ ਮੁਝ ਸੇ ਮੇਰੇ ਹੋਨੇ ਕੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਮਾਂਗੇ।
*****
ਹਮ ਸੇ ਤਕਲੀਫ ਕਿਸੀ ਕੀ ਨਹੀਂ ਦੇਖੀ ਜਾਤੀ ਗੈਰ ਕਾ ਦਿਲ ਭੀ ਟੂਟਾ ਤੋ ਹਮਾਰਾ ਟੂਟਾ।
****
ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਗੁਜ਼ਾਰ ਦੀ ਖ਼ੁਦਾ ਕੀ ਤਲਾਸ਼ ਮੇ
ਅਪਨੀ ਨਾ ਕੀ ਤਲਾਸ਼ ਯਹੀ ਭੂਲ ਹੋ ਗਈ।
***ਖ਼ਲੂਸ(ਮਿਲਣਸਾਰੀ) ਰਹਿ ਗਿਆ ਹੈ ਬੱਸ ਇੱਕ ਮੁਲਾਕਮਾ(ਫਿਕਰਾ) ਬਨ ਕੇ
“ਹਜ਼ੂਰ ਕੈਸੇ ਹੈਂ ? ਆਲੀਜਨਾਬ ਕੈਸੇ ਹੈਂ?”
**ਹੈ ਰੂਠਨੇ ਮਨਾਨੇ ਕਿਆ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤੀ ਤੂ ਖ਼ੁਦ ਸੇ ਰੂਠ ਕਰ ਕਭੀ ਖ਼ੁਦ ਕੋ ਮਨਾ ਕਰ ਦੇਖ।
***
ਕਿਤਨੇ ਹੁਸੀਨ ਲੋਗ ਥੇ ਜੋ ਮਿਲ ਕੇ ਏਕ ਵਾਰ
ਆਂਖੋਂ ਮੇ ਜ਼ਜ਼ਬ ਹੋ ਗਏ ਦਿਲ ਮੇ ਸਮਾ ਗਏ।
**ਰੋਈ ਸ਼ਬਨਮ ਤੋ ਗੁਲ ਕੋ ਹੰਸੀ ਆ ਗਈ ਹਰ ਕੋਈ ਅਪਨੀ ਫ਼ਿਤਰਤ ਪੇ ਮਜ਼ਬੂਰ ਹੈ।
*ਇਨਸਾਨ ਸੇ ਇਨਸਾਨ ਸੇ ਕੀਨਾ(ਸਾੜਾ)ਨਹੀਂ ਅੱਛਾ।
ਜਿਸ ਸੀਨੇ ਮੇ ਕੀਨਾ ਹੋ ਵੋਹ ਸੀਨਾ ਨਹੀਂ ਅੱਛਾ।
**ਅਹਿਲੇ ਹਿੰਮਤ ਮੰਜ਼ਿਲੇ ਮਕਸੂਦ ਤਕ ਭੀ ਆ ਗਏ
ਬੰਦਾ ਏ ਤਕਦੀਰ ਕਿਸਮਤ ਕਾ ਗਿਲਾ ਕਰਤੇ ਰਹੇ।
**ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹੈ ਕਸ਼-ਮਕਸ਼ੋਂ ਕਾ ਹਜ਼ੂਮ ,ਗਰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹੈ ਤੋ ਹਾਦਸੇ ਭੀ ਹੋਂਗੇ।
**ਗੁਲੋਂ ਕੋ ਸ਼ੋਅਲਾ ਮਿਜ਼ਾਜ਼ੀ ਸਿਖਾਈ ਜਾਤੀ ਹੈ ,ਚਮਨ ਕੀ ਆਗ ਚਮਨ ਮੇ ਲਗਾਈ ਜਾਤੀ ਹੈ।
**ਵੋਹ ਆਏਂਗੇ ,ਆਏਂਗੇ ਆ ਹੀ ਜਾਏਂਗੇ ਯਹੀ ਬਾਤ ਹਰ ਰਾਤ ਹੋਤੀ ਰਹੀ।
ਚਮਨ ਮੇ ਸ਼ਗੂਫ਼ੇ ਝੁਲਸਤੇ ਰਹੇ ਬੀਆਂਬਾਂ ਮੇ ਬਰਸਾਤ ਹੋਤੀ ਰਹੀ।
**ਨਾਕਾਮੀਉਂ ਨੇ ਔਰ ਭੀ ਸਰਕਸ਼ ਬਨਾ ਦੀਆ
ਇਤਨੇ ਜ਼ਲੀਲ ਕਿ ਖ਼ੁਦਦਾਰ ਬਨ ਗਏ।
*ਯੇਹ ਸੱਚ ਹੈ ਸ਼ਾਇਸ਼ਤਗੀ(ਹਲੀਮੀ) ਇਲਮ ਕੀ ਜਾਨ ਹੈ
ਫੂਲ ਖਿਲਤੇ ਹੈਂ ਤੋ ਆਵਾਜ਼ ਕਹਾਂ ਹੋਤੀ ਹੈ।
**
Converted
Thursday, October 21, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment