ਦੁਸ਼ਿਅੰਤ ਕੁਮਾਰ

cccccc
ਯਹਾਂ ਤੋ ਗੂੰਗੇ ਔਰ ਬਹਿਰੇ ਲੋਗ ਬਸਤੇ ਹੈਂ
ਖ਼ੁਦਾ ਜਾਨੇ ਜਹਾਂ ਕਿਸ ਤਰਹ ਜਲਸਾ ਹੂਆ ਹੋਗਾ।
ਂਂਂਂਂਂਂ
ਮੇਲੇ ਮੇ ਭਟਕੇ ਹੋਤੇ ਤੋ ਕੋਈ ਘਰ ਪਹੁੰਚਾ ਦੇਤਾ
ਘਰ ਮੇ ਭਟਕੇ ਹੂਏ ਹੈਂ ਕਬ ਠੌਰ ਠਿਕਾਨੇ ਆਏਂਗੇ ?
ਂਂਂਂਂਂਂਤੂ ਕਿਸੀ ਰੇਲ ਸੀ ਗੁਜ਼ਰਤੀ ਹੈ ਮੈਂ ਕਿਸੀ ਪੁਲ ਸਾ ਥਰਥਰਾਤਾ ਹੂੰ
ਂਂਂਤੁਮਹਾਰੀ ਸ਼ਕਲ ਯਾਦ ਰਹਿਤੀ ਹੈ ਤੁਮਹਾਰਾ ਨਾਮ ਭੂਲ ਜਾਤਾ ਹੂੰ।ਂਂਂ
ਂਂਂਂਂਕੈਸੇ ਆਕਾਸ਼ ਮੇ ਸੁਰਾਖ ਨਹੀ ਹੋ ਸਕਤਾ ਏਕ ਪੱਥਰ ਤੋ ਤਬੀਅਤ ਸੇ ਉਛਾਲੋ ਯਾਰੋ।
ਂਂਂਂਹੋ ਗਈ ਹੈ ਪੀੜ ਪਰਬਤ ਅਬ ਪਿਘਲਨੀ ਚਾਹੀਏ
ਇਸ ਹਿਮਾਲਿਆ ਸੇ ਨਈ ਗੰਗਾ ਨਿਕਲਨੀ ਚਾਹੀÂ।
ਂਂਂਮੇਰੇ ਦਿਲ ਮੇ ਨਾ ਸਹੀ ਤੋ ਤੇਰੇ ਹੀ ਦਿਲ ਮੇ ਸਹੀ
ਹੋ ਕਹੀਂ ਭੀ ਆਗ ਲੇਕਿਨ ਆਗ ਜਲਨੀ ਚਾਹੀਏ।
ਂਂਂਂਂਂ
ਭੀੜ ਕਾ ਸਾਥ ਨਿਭਾਨੇ ਕੀ ਜਰੂਰਤ ਕਿਆ ਹੈ
ਯੇਹ ਤੋ ਪੱਥਰ ਹੈ ਮਨਾਨੇ ਕੀ ਜਰੂਰਤ ਕਿਆ ਹੇ?
ਂਂਂਂ
ਸਮਝਤੇ ਥੇ ਫਿਰ ਭੀ ਨਾ ਰਖੀ ਦੂਰੀਆਂ ਹਮ ਨੇ।
ਚਿਰਾਗੋਂ ਕੋ ਜਲਾਨੇ ਮੇ ਜਲਾ ਲੀ ਉਂਗਲੀਆਂ ਹਮ ਨੇ।
ਹਮ ਉਸ ਮਹਿਫ਼ਿਲ ਮੇ ਬੱਸ ਏਕ ਵਾਰ ਸੱਚ ਬੋਲੇ ਥੇ
ਜ਼ੁਬਾਂ ਪਰ ਉਮਰ ਭਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀ ਚਿੰਗਾਰੀਆਂ ਹਮ ਨੇ ।






Converted from Satluj to