ਬੰਦੇ ਦਾ ਰੱਬ ਵੀ ਬੰਦੇ ਵਰਗਾ 2

ਚ ਹੀ ਕੀਤੀ, ਉਹ ਵੀ ਜਵਾਨ ਮਰਦ ਦੇ ਰੂਪ 'ਚ। ਭਾਵੇਂ ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਦੇ ਪੈਰ ਦਬਾਉਣ ਲਈ ਲਕਸ਼ਮੀ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਪਰ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਸਾਜਣ ਵਾਲੇ ਬ੍ਰਹਮਾ ਦੇ ਜਨਮ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਦੇ ਪੇਟ 'ਚੋਂ ਹੋਣ ਦੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਨਾ ਕਿ ਲਕਸ਼ਮੀ ਦੇ। ਆਦਮੀ ਨੇ ਜਦੋਂ ਭਗਵਾਨ ਬਣਾਇਆ ਤਾਂ ਉਸ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਵਰਗੇ ਹੀ ਗੁਣ ਪੈਦਾ ਕੀਤੇ। ਜਿਵੇਂ ਆਦਮੀ ਖੁਸ਼ਾਮਦ ਪਸੰਦ ਹੈ, ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਭਗਵਾਨ ਨੂੰ ਵੀ ਖੁਸ਼ਾਮਦ ਪਸੰਦ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਭਗਵਾਨ ਸਿਰਫ ਖੁਸ਼ਾਮਦੀ ਭਗਤਾਂ ਦੇ ਹੀ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਖੁਸ਼ਾਮਦੀ ਭਗਤ ਭਵਗਾਨ ਦੀ ਭਗਤੀ ਕਰਕੇ ਵਿਹਲੇ ਰਹਿੰਦੇ ਦੂਜਿਆਂ ਦੀ ਕਮਾਈ 'ਤੇ ਪਲਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਸਭ ਰੱਬ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਆਦਮੀ ਨੇ ਰੱਬ 'ਚ ਰਿਸ਼ਵਤਖੋਰੀ ਵਾਲਾ ਗੁਣ ਵੀ ਪੈਦਾ ਕੀਤਾ। ਮਾੜੇ ਕੰਮ ਕਰਕੇ ਰਿਸ਼ਵਤ (ਦਾਨ-ਪੁੰਨ) ਦਿਓ, ਰੱਬ ਮੁਆਫ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ। ਪੰਡਿਤ, ਪੁਜਾਰੀ, ਭਾਈ ਮੁੱਲਾ ਰਿਸ਼ਵਤ ਲੈਣ ਵਾਲੇ ਠੇਕੇਦਾਰ ਬਣ ਗਏ। ਭਾਵੇਂ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਦੇਸ਼ਾਂ 'ਚ ਰੱਬ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਰੱਬ ਦੇ ਯੱਥ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਪਰ ਹਰ ਜਗ੍ਹਾ ਆਦਮੀ ਨੇ ਰੱਬ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅਨੁਸਾਰ ਹੀ ਢਾਲਣ ਦਾ ਜਤਨ ਕੀਤਾ। ਬੰਦਾ ਇਹ ਮੰਨ ਕੇ ਚੱਲਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਾਰੀ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਰੱਬ ਨੇ ਬੰਦੇ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਲਈ ਹੀ ਬਣਾਈ ਹੈ ਅਤੇ ਭਗਵਾਨ ਬੰਦੇ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਚੱਲਦਾ ਹੈ। ਹੋਰ ਪਸ਼ੂ ਪੰਛੀਆਂ ਅਤੇ ਜੀਵ ਜੰਤੂਆਂ ਨਾਲ ਬੰਦਾ ਕਿਹੋ ਜਿਹਾ ਵਿਵਹਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਨਾਲ ਰੱਬ ਨੂੰ ਕੋਈ ਚੋਟ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚਦੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਦੂਸਰੇ ਜੀਵ ਜੰਤੂ ਕਿਹੜਾ ਭਗਵਾਨ ਦੀ ਭਗਤੀ ਜਾਂ ਦਾਨ ਪੁੰਨ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਮੰਨ ਕੇ ਚੱਲਦਾ ਹੈ ਕਿ ਦੂਜੇ ਜੀਵ ਜੰਤੂਆਂ ਨੂੰ ਰੱਬ ਦੀ ਕੋਈ ਜ਼ਰੂਰਤ ਵੀ ਨਹੀਂ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਨਾ ਬਣਾਇਐ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਰੱਬ ਨਾਲ ਕੋਈ ਸਬੰਧ ਹੈ। ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਆਦਮੀ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ, ਜੋ ਹਰ ਵਕਤ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਰਹੇ। ਜਿਸ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਖਰਚਾ ਵੀ ਨਾ ਆਵੇ। ਸੋ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਵਰਗਾ ਇੱਕ ਭਗਵਾਨ ਬਣਾ ਲਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਅਨੇਕਾਂ ਕਿੱਸੇ ਕਹਾਣੀਆਂ ਅਤੇ ਗੀਤ ਆਦਿ ਲਿਖ ਦਿੱਤੇ। ਲੱਖਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਭਗਤ ਬਣ ਕੇ ਦਾਨ ਦੱਛਣਾ ਲੈਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਭੇਤ ਨੂੰ ਵਿਗਿਆਨਕ ਵਿਧੀ ਨਾਲ ਸਮਝਣ ਦਾ ਕੰਮ ਤਾ ਸਿਰਫ 400 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ। ਉਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆਂ 'ਚ ਜਬਰਦਸਤ ਭਗਤੀ ਯੁੱਗ ਰਿਹਾ। ਇਸ ਭਗਤੀ ਯੁੱਗ 'ਚ ਭਾਰਤ 'ਚ ਅਨੇਕ ਭਗਤ ਹੋਏ।
ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਰੱਬ ਨੇ ਇਹ ਦੁਨੀਆਂ ਨਹੀਂ ਬਣਾਈ ਸਗੋਂ ਆਦਮੀ ਨੇ ਬਹੁਤ ਸਖਤ Converted from Satluj to Uni