ਕੱਤਣੇ ਨੂੰ ਜੀਅ ਨਾ ਕਰੇ( ਗੀਤ)

ਕੱਤਣੇ ਨੂੰ ਜੀਅ ਨਾ ਕਰੇ( ਗੀਤ)
ਚੱਕ ਚਰਖਾ , ਚੁਆਤੀ ਲਾ ਦੇ ਮਾਂ , ਕੱਤਣੇ ਨੂੰ ਜੀਅ ਨਾ ਕਰੇ।
Îਮੇਰੀ ਕੱਤਣ ਤੋਂ ਹੋ ਗਈ ਭਿਆਂ ਕੱਤਣੇ ਨੂੰ ਜੀ ਨਾ ਕਰੇ ।
ਹੁਣ ਨਾ ਤ੍ਰਿੰਝਣਾਂ 'ਚ ਕੱਤੇ ਕੋਈ ਗੋਹੜੀਆਂ, ਸਾਉਣ ਦੀਆਂ ਤੀਆਂ ਨਾਂ ਹੀ ਨਚਦੀਆਂ ਜੋੜੀਆਂ।
੍ਵਨਾ ਹੀ ਪਿੱਪਲਾਂ ਦੀ ਰਹੀ ਠੰਡੀ ਛਾਂ , ਕੱਤਣੇ ਨੂੰ ਜੀਅ ਨਾ ਕਰੇ।
ਹੁਣ ਨਾ ਕੋਈ ਵੀਰ ਆਉਂਦਾ ਬੋਤੇ ਉੱਤੇ ਚੜ•ਕੇ ,ਦੇਹਲੀ 'ਚ ਉਡੀਕ ਦੀ ਨਾ ਭੈਣ ਕੋਈ ਖੜ• ਕੇ।
ਨਾ ਹੀ ਬੋਲਦਾ ਬਨੇਰੇ ਉੱਤੇ ਕਾਂ , , ਕੱਤਣੇ ਨੂੰ ਜੀਅ ਨਾ ਕਰੇ।
ਚਰਖੇ ਦੀ ਟੁਟਦੀ ਨਾ ਮਾਹਲ ਕਦੇ ਹੁਣ ਨੀ , ਉਸਦੇ ਮਝੇਰੂਆਂ ਨੂੰ ਖਾ ਗਿਆ ਏ ਘੁਣ ਨੀ।
ਤੰਦ ਤੱਕਲੇ 'ਤੇ ਪੈਂਦੇ ਹੁਣ ਨਾਂ ,, ਕੱਤਣੇ ਨੂੰ ਜੀਅ ਨਾ ਕਰੇ।
ਆ ਗਈਆਂ ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਹੁਣ ਕਤਦੀਆਂ ਸੂਤ ਨੀ ,ਚਰਖਿਆਂ ਦਾ ਤਾਂ ਬੱਸ ਆਵਾ ਗਿਆ ਊਤ ਨੀ।
ਧਾਰੀ ਬੈਠੇ ਨੇ ਕਦੋਂ ਦੇ ਚੁੱਪ ਚਾਂ ,, ਕੱਤਣੇ ਨੂੰ ਜੀਅ ਨਾ ਕਰੇ।
ਛੀਂਟ ਦੀ ਨਾ ਕੁੜਤੀ ,ਦੁਪੱਟਾ ਹੁਣ ਲਹਿਰੀਆ ,ਆ ਗਈਆਂ ਨੇ ਜੀਨਾਂ ਪਿੰਡ ਬਣ ਗਿਆ ਏ ਸ਼ਹਿਰੀਆ।
ਢਿੱਲੋਂ ਹੋਰ ਕੀ ਬਿਆਨ ਮੈਂ ਕਰਾਂ , ਕੱਤਣੇ ਨੂੰ ਜੀਅ ਨਾ ਕਰੇ।

ਚੱਕ ਚਰਖਾ ਚੁਆਤੀ ਲਾ ਕੇ ਮਾਂ ਕੱਤਣੇ ਨੂੰ ਜੀਅ ਨਾ ਕਰੇ।