ਨਦਾਨ ਮੂਰਖ 5-7-11

1**ਨਦਾਨ ਮੂਰਖ
ਸਿਆਣਾ ਮੌਕੇ 'ਤੇ ਢੁਕਵੀਂ ਗੱਲ ਕਹਿੰਦਾ ,ਚੀਕ ਮਾਰ ਕੇ ਕਰੇ ਹੈਰਾਨ ਮੂਰਖ।
ਉਸਤੋਂ ਗੱਲ ਨਾ ਪੁਛਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਕਰੇ ਬਿਆਨ ਮੂਰਖ।
ਦਿਖਾਵਾ ਆਪਣੀ ਸੂਝ ਦਾ ਕਰਨ ਖਾਤਿਰ ਦਿੰਦੇ ਸਿਖਿਆ ਹਨ ਨਾਦਾਨ ਮੂਰਖ।
ਸੂਝਵਾਨ ਸਦਾ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰ ਰਹਿੰਦੇ ਪਰ ਰਹਿਣ ਘੋਟਦੇ ਸਦਾ ਗਿਆਨ ਮੂਰਖ।
2
ਹੀਰ ਆਖਦੀ ਜੋਗੀਆ ਝੂਠ ਬੋਲੇਂ ਇਥੇ ਸਦਾ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਹੁੰਦੀ ਦੁਰਗਤ ਹੈ ਵੇ।
ਲਹੂ ਕਿਰਤੀਆਂ ਦਾ ਵਿਹਲੜ ਰੋਜ ਪੀਂਦੇ ਅੰਨ ਦਾਤੇ 'ਚ ਸਾਹ ਨਾ ਸਤ ਹੈ ਵੇ।
ਕੁਲੀ,ਗੁਲੀ ਦਾ ਫਿਕਰ ਸਤਾਂਵਦਾ ਹੈ ਉਹਦੇ ਸਿਰ 'ਤੇ ਅੰਬਰ ਦੀ ਛੱਤ ਹੈ ਵੇ।
ਪੂਣੀ ਜ਼ਿੰਦ ਦੀ ਗ਼ਮਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਭਿੱਜੀ ਹੁੰਦਾ ਸਾਹਾਂ ਦਾ ਸੂਤ ਨਹੀਂ ਕੱਤ ਹੈ ਵੇ।

3ਪੰਖੇਰੂ ਦਿਲ ਲੈ ਕੇ ਤੜਕਸਾਰ ਉਠੋ ਤੇ ਸ਼ੁਕਰ ਕਰੋ ਕਿ ਹੋ ਗਈ ਹੈ ਸਵੇਰ ਬੇਲੀ।
ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਲਈ ਮਿਲਿਆ ਹੋਰ ਇਕ ਦਿਨ ਫੁਲ ਖਿੜਣਗੇ ਨਵੇਂ ਕਨੇਰ ਬੇਲੀ।
ਆਥਣ ਵੇਲੇ ਸ਼ੁਕਰਾਨੇ ਭਰੇ ਮਨ ਨਾਲ ਘਰ ਆਓ ਵਾਪਸ ਬਿਨਾ ਕਿਸੇ ਦੇਰ ਬੇਲੀ।
ਗੀਤ ਇਕ ਵਡਿੱਤਣ ਦਾ ਸੌਣ ਵੇਲੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ•ਾਂ ਉਤੇ ਲਓ ਬਿਖੇਰ ਬੇਲੀ।
4
ਜਿੱਥੇ ਹਮ ਖਿਆਲ ਦੋ ਮਿਲ ਬੈਠਣ ਯਾਰੋ ਉਹੀਓ ਹੈ ਗ਼ਨੀਮਤੀ ਘੜੀ ਹੁੰਦੀ।
Îਮੁਰਦਾ ਸਮਾਂ ਏਦਾਂ ਦਾ ਕਦੇ ਆਉਂਦਾ ਚਲਦੀ ਘੜੀ ਵੀ ਲਗਦੀ ਖੜ•ੀ ਹੁੰਦੀ।
ਜਿੱਤ ਘਿਰਣਾ ਤਾਈਂ ਹੈ ਜਨਮ ਦਿੰਦੀ ਹਾਰਨ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਪੀੜ ਹੈ ਬੜੀ ਹੁੰਦੀ।
ਜਿੱਤ ਹਾਰ ਤੋਂ ਉਤੇ ਉਹ ਰਹਿੰਦਾ ਪੁਸਤਕ ਜ਼ਿਦਗੀ ਦੀ ਜੀਹਨੇ ਪੜ•ੀ ਹੁਦੀ।