ਧਰਮੀ ਰਾਜਿਆ

ਧਰਮੀ ਰਾਜਿਆ ਤੇਰੇ ਅੱਗੇ ਚਲਦਾ ਨਾ ਕੋਈ ਜੋਰ ਹੈ ਅਕਸਰ।
ਅਸੀਂ ਮਾਸੂਮ ਪਰਿੰਦੇ ਹਾਂ ਤੇਰਾ ਜੰਗਲ ਆਦਮਖੋਰ ਹੈ ਅਕਸਰ।
ਪਹਿਲਾਂ ਦੋਸਤ ਹੋਰ ਨੇ ਹੁੰਦੇ ਫਿਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਹੋਰ ਹੈ ਅਕਸਰ।
ਜਿਵੇਂ ਕੰਧੋਲੀ ਕੱਚੀ ਉਪਰੋਂ ਖੁਰ ਹੀ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਮੋਰ ਹੈ ਅਕਸਰ।
ਜੇ ਹੋਤਾਂ ਲੁੱਟ ਖੜਿ•ਆ ਪੁਨੂੰ ਫਿਰ ਕਾਹਦਾ ਰੋਣਾ ਪਛਤਾਉਣਾ
ਸੁੱਤੀਆਂ ਸੱਸੀਆਂ ਦੇ ਲੁੱਟੇ ਹੀ ਜਾਂਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ਭੰਬੋਰ ਹੈ ਅਕਸਰ।
ਉਸ ਵਕਤ ਫਿਰ ਆਪ ਮੁਹਾਰੇ ਮਸਤਕ ਵਿੱਚ ਦੀਵਾ ਬਲ ਪੈਂਦੈ
ਜਦੋਂ ਬੁਝਾ ਜਾਂਦੇ ਸੱਭ ਦੀਪਕ ਝੱਖੜ ਨੇ ਮੂੰਹ ਜੋਰ ਹੈ ਅਕਸਰ।
ਚੁੱਪ, ਇਕੱਲ ਅਤੇ ਸੰਨਾਟਾ ਲੱਭਿਆਂ ਵੀ ਨਾ ਲੱਭਦਾ ਕਿਧਰੇ
ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ,ਚਾਰ ਚੁਫੇਰੇ ਸ਼ੋਰ ਹੀ, ਸ਼ੋਰ ਹੀ ,ਸ਼ੋਰ ਹੈ ਅਕਸਰ।
ਬਹੁਤ ਤੇਜ ਰਫ਼ਤਾਰ ਸਮੇਂ ਦੀ ਮੁਠੀ ਰੇਤ ਜਿਉਂ ਕਿਰਦੀ ਜਾਵੇ
ਢਿਲੋਂ ਵਿਰਲੇ ਹੀ ਲੋਕ ਬਦਲਦੇ ਨਾਲ ਸਮੇਂ ਦੇ ਤੋਰ ਹੈ ਅਕਸਰ।****