ਡਰ ਲਗਦੈ ਨਾ ਮਹਿਮਾਨ ਆਜੇ……..ਸ਼ੇਅਰ।।।15dsambr

ਡਰ ਲਗਦੈ ਨਾ ਮਹਿਮਾਨ ਆਜੇ……..ਸ਼ੇਅਰ।।।
ਜਦੋਂ ਸਮਾਂ ਵਿਦਾਇਗੀ ਦਾ ਆਂਵਦਾ ਹੈ ਦਿਲ ਤੜਫਦੈ ਹੱਥਾਂ 'ੱਚ ਜਾਨ ਆਜੇ
ਅਥਰੂ ਆਂਵਦੇ ਆਂਵਦੇ ਰੁਕ ਜਾਂਦੇ ਨੇ 'ਤੇ ਹੋਠਾਂ ਉੱਤੇ ਉਦਾਸ ਮੁਸਕਾਨ ਆਜੇ
ਦਿਲ ਲੋਚਦੈ ਕਿ ਜਾਣ ਵਾਲਿਆਂ ਲਈ ਹੁਣੇ ਰੁਕਣ ਦਾ ਕੋਈ ਫੁਰਮਾਨ ਆਜੇ
ਬੰਦਾ ਉਦੋਂ ਹੀ ਬਣਦਾ ਹੈ ਅਸਲ ਬੰਦਾ ਜਦੋਂ ਖ਼ੁਦ ਦੀ ਉਹਨੂੰ ਪਹਿਚਾਨ ਆਜੇ।
*
Îਮਜ਼ਾ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਉਦੋਂ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਜਦੋਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਢਲਾਨ ਆਜੇ।
ਜਦੋਂ ਕਾਂ ਬਨੇਰੇ 'ਤੇ ਬੋਲਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਡਰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਨਾ ਕੋਈ ਮਹਿਮਾਨ ਆਜੇ
ਭਾਅ ਪੁਛੀਏ ਜਦੋਂ ਬਜ਼ਾਰ ਵਿੱਚ ਜਾਕੇ ਦਿਲ ਕੰਬਦਾ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾਨ ਆਜੇ
ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਉਮੀਦ ਜੀ ਰਹੇ ਹਾਂ ਕਿ ਕਾਸ਼ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸਾਡਾ ਧਿਆਨ ਆਜੇ।
*
ਜਦੋਂ ਵਿਛੜਣਾ ਪਵੇ ਪਿਆਰਿਆਂ ਤੋਂ ਦਿਲ ਕੰਬਦਾ ਦੀਵੇ ਦੀ ਲੋਅ ਵਾਂਗੂ
ਮਿਲਦੇ ਲੋਕ ਕੁਝ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਏਦਾਂ ਗੁਜ਼ਰ ਜਾਂਵਦੇ ਕੋਲੋਂ ਖ਼ੁਸ਼ਬੋ ਵਾਂਗੂ
ਮਿਲਿਆ ਏਦਾਂ ਏ ਸਾਨੂੰ ਪਿਆਰ ਤੇਰਾ ਬਿਰਧ ਤਾਈਂ ਸਿਰਹਾਣੇ ਦੀ ਢੋ ਵਾਂਗੂ
ਰਹੇ ਵਿਚਰਦੇ ਜੀਵਨ ਭਰ ਇੱਕ ਹੋਕੇ ਰਹੇ ਦੁਨੀਆਂੇ ਤਾਈਂ ਦਿਸਦੇ ਦੋ ਵਾਂਗੂ।*
8888((((****8
*ਮਾਲੀ ਕੇਡ ਕਰੇ ਰਖਵਾਲੀ ਪਹਿਰੇ ਲੱਖ ਬਿਠਾਏ
ਉੱਚੀਆਂ ਉੱਚੀਆਂ ਕੰਧਾਂ ਤੋਂਵੀ ਖ਼ੁਸ਼ਬੂ ਉਧਲ ਜਾਏ
ਯਾਦ ਤੇਰੀ ਦਾਮਨ ਏ ਦਿਲ ਛੋੜਤੀ ਨਹੀਂ ਇੱਕ ਬੇਲ ਹੋ ਲਿਪਟੀ ਹੂਈ ਜੈਸੇ ਦੀਵਾਰ ਸੇ
*ਮੁਹੱਬਤ ਮੇ ਹੋਤਾ ਹੈ ਸ਼ਕਾਇਤ ਕਾ ਮਜ਼ਾ ਖ਼ੂਬ ,ਮੁਹੱਬਤ ਜਿਉਂ ਜਿਉਂ ਬੜਤੀ ਹੈ
ਸ਼ਕਾਇਤ ਹੋਤੀ ਜਾਤੀ ਹੈ।
ਐ ਗ਼ਮੇ ਹਸਤੀ ਹਮੇ ਦੁਨੀਆਂ ਪਸੰਦ ਆਈ ਬਹੁਤ
ਦਰਦ ਮੇ ਲਜ਼ਤ ਬਹੁਤ ਅਸ਼ਕੋਂ ਮੇ ਰਾਨਾਈ ਬਹੁਤ
*ਮਨਸੂਰ ਤੋ ਸਰ ਦੇਕੇ ਭੀ ਜ਼ਿੰਦਾ ਰਹਾ ਮਗਰ ,ਜਲਾਦ ਪੇ ਕਤਲ ਕਾ ਇਲਜ਼ਾਮ ਅਭੀ ਤਕ
*ਅਬ ਤੋ ਜਾਤੇ ਹੈਂ ਮੈਅਕਦੇ ਸੇ ਮੀਰ ਫਿਰ ਮਿਲੇਂਗੇ ਗਰ ਸਮਾ ਲਾਇਆ
*ਇੱਕ ਹਾਲ ਮੇ ਇਨਸਾਂ ਕੀ ਬਸਰ ਹੋ ਨਹੀਂ ਸਕਤੀ ਅਬ ਰੰਗ ਤਬੀਅਤ ਕਾ ਬਦਲ ਜਾਏ ਤੋ ਅਛਾ
*ਕੁਛ ਜੋ ਖ਼ਾਮੋਸ਼ ਸੇ ਰਹਿਨੇ ਲਗੇ ਥੇ ਹਮ ਲੋਗੋਂ ਨੇ ਕੈਸੇ ਕੈਸੇ ਅਫ਼ਸਾਨੇ ਬਣਾ ਲੀਏ
*ਤੜਪਤੀ ਦੇਖਤਾ ਹੂੰ ਜਬ ਭੀ ਕੋਈ ਸ਼ੈ ਉਠਾ ਲੇਤਾ ਹੂੰ ਅਪਨਾ ਦਿਲ ਸਮਝ ਕਰ

*ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਕਾ ਰੰਜ ਓ ਗ਼ਮ ਦੇਕਰ ਮੁਸਕਰਾਨੇ ਕੀ ਬਾਤ ਕਰਤੇ ਹੋ?
*ਆਸ਼ੀਆਨੇ ਕੀ ਬਾਤ ਕਰਤੇ ਹੋ? ਕਿਸ ਜ਼ਮਾਨੇ ਕੀ ਬਾਤ ਕਰਤੇ ਹੋ
*ਯੂੰ ਹੀ ਤਨਹਾਈਉਂ ਮੇ ਹਮ ਇਸ ਦਿਲ ਕੇ ਸਜਾ ਦੇਤੇ ਹੀ
ਨਾਮ ਲਿਖਤੇ ਹੈਂ ਤੇਰਾ ਲਿਖ ਕੇ ਮਿਟਾ ਦੇਤੇ ਹੈਂ
*ਖੋਖਲੇ ਨਾਹਰੋਂ ਕੀ ਸ਼ਬਨਮ ਸੇ ਨਾ ਬੁਝ ਪਾਏਗੀ ਯੇਹ
Îਮੇਰੇ ਹੋਂਟੋਂ ਪਰ ਮੁਕੰਮਲ ਇਕ ਸਦੀ ਕੀ ਪਿਆਸ ਹੈ।

*ਨਾ ਤੂ ਇਧਰ ਉਧਰ ਕੀ ਬਾਤ ਕਰ ਯੇਹ ਬਤਾ ਕਿ ਕਾਫ਼ਲਾ ਕਿਉਂ ਲੁਟਾ
ਮੁਝੇ ਰਾਹਜ਼ਨੋ ਸੇ ਗਰਜ਼ ਨਹੀਂ ਤੇਰੀ ਰਾਹਬਰੀ ਕਾ ਸਵਾਲ ਹੈ।*
**
ਖ਼ੁਦਾ ਕੇ ਵਾਸਤੇ ਅਬ ਦੋਸਤੀ ਕਾ ਨਾਮ ਨਾ ਲੋ ਯੇ ਰਸਮ ਉਠ ਗਈ ਅਰਸਾ ਹੂਆ ਜ਼ਮਾਨੇ ਸੇ
*ਕਿਸ ਕਿਸ ਕੋ ਬਤਾਏਂਗੇ ਜੁਦਾਈ ਕਾ ਸਬਬ ਹਮ ਤੂ ਮੁਝ ਸੇ ਖ਼ਫ਼ਾਹੈ ਤੋ ਜ਼ਮਾਨੇ ਕੇ ਲੀਏ ਆ
*ਦੁਨੀਆਂ ਕੀ ਹਰ ਨਿਗਾਹ ਕੋ ਪਹਿਚਾਨਤੇ ਹੈਂ ਹਮ ਦੁਨੀਆਂ ਸੇ ਅਬ ਹਮਕੋ
ਸ਼ਕਾਇਤ ਨਹੀਂ ਰਹੀ।
*ਖ਼ੁਦਕੁਸ਼ੀ ਕੀ ਰਾਤ ਆਈ ਹਮਾਰੀ ਬਦਨਸੀਬੀ ਹੈ ਖੁਦ ਸੇ ਭੀ ਗੁਰੇਜ਼ਾਂ ਹੈਂ ਭਾਗ ਕਰ ਜ਼ਮਾਨੇ ਸੇ
*ਮੁਹੱਬਤ ਕੇ ਲੀਏ ਕੁਛ ਦਿਲ ਮਖ਼ਸੂਸ ਹੋਤੇ ਹੈਂ ਯੇ ਵੋਹ ਨਗ਼ਮਾ ਹੈ ਜੋ ਹਰ ਸਾਜ ਪੇ ਗਾਇਆ ਨਹੀਂ ਜਾਤਾ
*ਕੋਈ ਮੁਝ ਕੋ ਯੇ ਬਤਾਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਦਿਲ ਜੋ ਆਤਾ ਹੈ ਤੋ
ਕਿਆ ਕਰਤੇ ਹੈਂ
*ਆਏ ਥੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕਾ ਪਤਾ ਪੂਛਤੇ ਹੂਏ ਇੱਕ ਮਰਬਰੇ ਕੀ ਭੂਲਭੁਲੱਈਉਂ ਮੇ ਖੋ ਗਏ
*ਸਦੀਉਂ ਮੇ ਫੈਲਨੇ ਕੀ ਤਮੰਨਾ ਲੀਏ ਹੂਏ ਕਿਆ ਸ਼ਖ਼ਸ ਥਾ ਜੋ ਖੋ ਗਿਆ ਲਮਹੋਂ ਕੀ ਭੀੜ ਮੇ
*ਕੱਚੇ ਘੜੇ ਨੇ ਜੀਤ ਲੀ ਨਦੀ ਚੜ•ੀ ਹੂਈ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਿਸ਼ਤੀਉਂ ਕੋ ਕਿਨਾਰਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲਾ
** ਗੁਲ ਭਲਾ ਕੁਛ ਤੋ ਬਹਾਰੋਂ ਕੀ ਸਬਾ ਦਿਖਲਾ ਗਏ
ਹਸਰਤ ਉਨ ਗੁੰਚੋਂ ਪੇ ਹੈ ਜੋ ਬਿਨ ਖਿਲੇ ਮੁਰਝਾ ਗਏ।
**ਲਾਸ਼ ਦਫ਼ਨ ਕੀਜੇ ਕਿ ਫੇਂਕ ਦੀਜੇ ,ਮੁਰਦਾ ਬਾ ਦਸਤ (ਹੱਥ) ਜਿੰਦਾ ਜੋ ਚਾਹੇ ਸੋ ਕੀਜੇ
*ਚਿਹਰੇ ਮੇ ਹੈ ਆਈਨਾ ਕਿ ਆਈਨ ਮੇ ਚਿਹਰਾ, ਮਾਲੂਮ ਨਹੀਂ ਕੌਣ ਕਿਸੇ ਦੇਖ ਰਹਾ ਹੈ।
8ਫਿਰ ਆ ਗਿਆ ਹੂੰ ਆਪਕੀ ਪਲਕੋਂ ਕੋ ਚੂਮਨੇ ਇਸ ਬਗੈਰ ਦਰਦ ਕਾ ਚਾਰਾ ਨਹੀਂ ਹੂਆ
*ਜ਼ਨਾਜ਼ਾ ਦੇਖ ਕਰ ਮੇਰਾ ਵੋਹ ਇਸ ਅੰਦਾਜ਼ ਸੇ ਬੋਲੇ
ਗਲੀ ਹਮਨੇ ਕਹੀ ਥੀ ਤੁਮ ਤੋ ਦੁਨੀਆਂ ਛੋੜੇ ਜਾਤੇ ਹੋ।