ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਫ਼ੋਬੀਆ ਦੇ ਮਰੀਜ਼ ਹਾਂ
ਆਧਾਰਹੀਣ ਡਰ ਨੂੰ ‘ਫ਼ੋਬੀਆ’ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਸਾਡਾ ਅੰਦਰੂਨੀ ਕੰਨ (ਦਿਮਾਗ) ਸਰੀਰ ਦਾ ਤਵਾਜ਼ਨ (ਬੈਲੇਂਸ) ਕਾਇਮ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਅੰਦਰੂਨੀ ਕੰਨ ਵਿੱਚ ਗੜਬੜੀ ਪੈਦਾ ਹੋ ਜਾਣ ਨਾਲ ਉਚਾਈ ਤੋਂ ਡਿੱਗਣ ਦਾ ਡਰ ਲੱਗਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਅੰਦਰੂਨੀ ਕੰਨ (ਦਿਮਾਗ) ਵਿੱਚ ਗੜਬੜੀ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਸਤੇ ਸ਼ਰਾਬ ਸੱਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਜਿੰਮੇਵਾਰ ਹੈ। ਸ਼ਰਾਬ ਪੀਣ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖ ਅਕਸਰ ਉਚਾਈ ਤੋਂ ਡਰਨ ਲੱਗਦੇ ਹਨ। ਫ਼ੋਬੀਆ (ਆਧਾਰਹੀਣ ਡਰ) ਅਕਸਰ ਕੰਨ ਵਿੱਚ ਗੜਬੜੀ ਕਾਰਨ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਸ਼ਰਾਬ ਤੋਂ ਬਿਨ੍ਹਾਂ ਇੱਕ ਹੋਰ ਵੀ ਭਿਆਨਕ ਸ਼ਰਾਬ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਨਾਮ ਖੁਮਾਰੀ ਦੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਪੁਕਾਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਸ਼ਰਾਬ ਆਮ ਸ਼ਰਾਬ ਨਾਲੋਂ ਜਿਆਦਾ ਖਤਰਨਾਕ ਹੈ। ਇਸ ਰਾਹੀਂ ਨਰਕਾਂ ਤੇ ਚੁਰਾਸੀ ਲੱਖ ਜੂਨੀਆਂ ਦੇ ਕਲਪਿਤ ਡਰ ਪੈਦਾ ਕਰਕੇ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਫ਼ੋਬੀਆ ਦਾ ਰੋਗੀ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਵੈਸੇ ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਜੰਮਣ ਸਾਰ ਹੀ ਡਰਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਕੇ ਉਸਨੂੰ ਫ਼ੋਬੀਆ ਦਾ ਮਰੀਜ਼ ਬਨਾਉਣ ਦੀਆਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਉਸਨੂੰ ਕੋਕੋ, ਮਾਊਂ ਆਦਿ ਦੇ ਕਲਪਿਤ ਨਾਮ ਲੈ ਲੈ ਕੇ ਡਰਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਭੂਤ ਪ੍ਰੇਤ, ਬੁਰੀਆਂ ਆਤਮਾਵਾਂ ਅਤੇ ਫਿਰ ਸੈਕਸ ਦਾ ਹਊਆ ਖੜ੍ਹਾ ਕਰਕੇ ਉਸਨੂੰ ਬੁਰੀ ਸ਼ੈਅ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਪ੍ਰਚਾਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸੈਕਸ ਕਾਰਨ ਮਨੁੱਖ ਸੈਕਸ ਫ਼ੋਬੀਆ ਦਾ ਰੋਗੀ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸਾਡੇ ਧਰਮ ਗ੍ਰੰਥਾਂ ਦੇ ਰਚਨਕਾਰਾਂ, ਰਿਸ਼ੀਆਂ, ਮੁਨੀਆਂ ਅਤੇ ਵਿਹਲੜ ਪੁਜਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਭੇਤ ਆ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਲੁੱਟਣ ਲਈ ਡਰਾਉਣਾ ਬਹੁਤ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਡਰ ਈਜਾਦ ਕੀਤੇ। ਜਿਵੇਂ ਡਾਕੂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਲੁੱਟਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦਾ ਡਰਾਵਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਪੁਲਿਸ ਕਿਸੇ ਮੁਜਰਿਮ ਤੋਂ ਪੈਸੇ ਲੈਣ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਤਸੀਹਿਆਂ ਦਾ ਡਰਾਵਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਧਾਰਮਿਕ ਲੋਕ ਪੁਜਾਰੀ ਉਸਨੂੰ ਲੁੱਟਣ ਲਈ ਨਰਕਾਂ ਦੇ ਡਰਾਵੇ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਜੋ ਡਰ ਕੇ ਲੋਟ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੇ ਉਹਨਾ ਨੂੰ ਲਾਲਚ ਦਿੱਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਦਾਨ ਅੱਗੇ ਜਾ ਕੇ ਸੱਤਰ ਗੁਣਾ ਫਲੇਗਾ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੁਰਗਾਂ ਦੀਆਂ ਹੂਰਾਂ ਪਰੀਆਂ ਅਤੇ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮੇਵੇ ਮਿਲਣਗੇ। ਪਰ ਆਪ ਉਹ ਸ਼ਾਤਿਰ ਪੁਰਸ਼ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਦਸਵੰਧ ਰਾਹੀਂ ਇੱਥੇ ਹੀ ਸੁਰਗ ਬਣਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਕੋਠੀਆਂ, ਕਾਰਾਂ, ਹੂਰਾਂ ਅਤੇ ਮੇਵਿਆਂ ਦਾ ਆਨੰਦ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਵੀ ਗਲਤ ਹੈ ਕਿ ਮਨੁੱਖ ਡਰ ਕੇ ਨੈਤਿਕਤਾ ਅਪਣਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਸਾਡੇ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਵਿਵਸਥਾ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਆ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਕਿ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਡਰ ਰਹਿਤ ਹੋਣਾ ਸਿਖਾਇਆ ਜਾਵੇ। ਉਸਨੂੰ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੀ ਭਲਾਈ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਆ ਜਾਵੇ। ਮੌਸਮ ਦੀ ਖਰਾਬੀ, ਹੜ੍ਹ, ਭੁਚਾਲ ਆਦਿ ਦੇ ਕਾਰਨ ਸਮਝਾ ਕੇ ਉਸਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚੋਂ ਡਰ ਕੱਢਿਆ ਜਾਵੇ। ਫ਼ੋਬੀਆ ਰਹਿਤ ਇਨਸਾਨ ਹੀ ਵਧੀਆ ਅਤੇ ਤੰਦਰੁਸਤ ਸਮਾਜ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਆਉ ਆਧਾਰਹੀਣ ਡਰ ਫ਼ੋਬੀਆ ਤੋਂ ਖਹਿੜਾ ਛੁੜਾਉਣ ਲਈ ਜਤਨ ਕਰੀਏ।
ਅਮਰਜੀਤ ਢਿੱਲੋਂ ਦਬੜ੍ਹੀਖਾਨਾ
ਆਧਾਰਹੀਣ ਡਰ ਨੂੰ ‘ਫ਼ੋਬੀਆ’ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਸਾਡਾ ਅੰਦਰੂਨੀ ਕੰਨ (ਦਿਮਾਗ) ਸਰੀਰ ਦਾ ਤਵਾਜ਼ਨ (ਬੈਲੇਂਸ) ਕਾਇਮ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਅੰਦਰੂਨੀ ਕੰਨ ਵਿੱਚ ਗੜਬੜੀ ਪੈਦਾ ਹੋ ਜਾਣ ਨਾਲ ਉਚਾਈ ਤੋਂ ਡਿੱਗਣ ਦਾ ਡਰ ਲੱਗਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਅੰਦਰੂਨੀ ਕੰਨ (ਦਿਮਾਗ) ਵਿੱਚ ਗੜਬੜੀ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਸਤੇ ਸ਼ਰਾਬ ਸੱਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਜਿੰਮੇਵਾਰ ਹੈ। ਸ਼ਰਾਬ ਪੀਣ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖ ਅਕਸਰ ਉਚਾਈ ਤੋਂ ਡਰਨ ਲੱਗਦੇ ਹਨ। ਫ਼ੋਬੀਆ (ਆਧਾਰਹੀਣ ਡਰ) ਅਕਸਰ ਕੰਨ ਵਿੱਚ ਗੜਬੜੀ ਕਾਰਨ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਸ਼ਰਾਬ ਤੋਂ ਬਿਨ੍ਹਾਂ ਇੱਕ ਹੋਰ ਵੀ ਭਿਆਨਕ ਸ਼ਰਾਬ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਨਾਮ ਖੁਮਾਰੀ ਦੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਪੁਕਾਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਸ਼ਰਾਬ ਆਮ ਸ਼ਰਾਬ ਨਾਲੋਂ ਜਿਆਦਾ ਖਤਰਨਾਕ ਹੈ। ਇਸ ਰਾਹੀਂ ਨਰਕਾਂ ਤੇ ਚੁਰਾਸੀ ਲੱਖ ਜੂਨੀਆਂ ਦੇ ਕਲਪਿਤ ਡਰ ਪੈਦਾ ਕਰਕੇ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਫ਼ੋਬੀਆ ਦਾ ਰੋਗੀ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਵੈਸੇ ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਜੰਮਣ ਸਾਰ ਹੀ ਡਰਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਕੇ ਉਸਨੂੰ ਫ਼ੋਬੀਆ ਦਾ ਮਰੀਜ਼ ਬਨਾਉਣ ਦੀਆਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਉਸਨੂੰ ਕੋਕੋ, ਮਾਊਂ ਆਦਿ ਦੇ ਕਲਪਿਤ ਨਾਮ ਲੈ ਲੈ ਕੇ ਡਰਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਭੂਤ ਪ੍ਰੇਤ, ਬੁਰੀਆਂ ਆਤਮਾਵਾਂ ਅਤੇ ਫਿਰ ਸੈਕਸ ਦਾ ਹਊਆ ਖੜ੍ਹਾ ਕਰਕੇ ਉਸਨੂੰ ਬੁਰੀ ਸ਼ੈਅ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਪ੍ਰਚਾਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸੈਕਸ ਕਾਰਨ ਮਨੁੱਖ ਸੈਕਸ ਫ਼ੋਬੀਆ ਦਾ ਰੋਗੀ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸਾਡੇ ਧਰਮ ਗ੍ਰੰਥਾਂ ਦੇ ਰਚਨਕਾਰਾਂ, ਰਿਸ਼ੀਆਂ, ਮੁਨੀਆਂ ਅਤੇ ਵਿਹਲੜ ਪੁਜਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਭੇਤ ਆ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਲੁੱਟਣ ਲਈ ਡਰਾਉਣਾ ਬਹੁਤ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਡਰ ਈਜਾਦ ਕੀਤੇ। ਜਿਵੇਂ ਡਾਕੂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਲੁੱਟਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦਾ ਡਰਾਵਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਪੁਲਿਸ ਕਿਸੇ ਮੁਜਰਿਮ ਤੋਂ ਪੈਸੇ ਲੈਣ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਤਸੀਹਿਆਂ ਦਾ ਡਰਾਵਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਧਾਰਮਿਕ ਲੋਕ ਪੁਜਾਰੀ ਉਸਨੂੰ ਲੁੱਟਣ ਲਈ ਨਰਕਾਂ ਦੇ ਡਰਾਵੇ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਜੋ ਡਰ ਕੇ ਲੋਟ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੇ ਉਹਨਾ ਨੂੰ ਲਾਲਚ ਦਿੱਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਦਾਨ ਅੱਗੇ ਜਾ ਕੇ ਸੱਤਰ ਗੁਣਾ ਫਲੇਗਾ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੁਰਗਾਂ ਦੀਆਂ ਹੂਰਾਂ ਪਰੀਆਂ ਅਤੇ ਹਰ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮੇਵੇ ਮਿਲਣਗੇ। ਪਰ ਆਪ ਉਹ ਸ਼ਾਤਿਰ ਪੁਰਸ਼ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਦਸਵੰਧ ਰਾਹੀਂ ਇੱਥੇ ਹੀ ਸੁਰਗ ਬਣਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਕੋਠੀਆਂ, ਕਾਰਾਂ, ਹੂਰਾਂ ਅਤੇ ਮੇਵਿਆਂ ਦਾ ਆਨੰਦ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਵੀ ਗਲਤ ਹੈ ਕਿ ਮਨੁੱਖ ਡਰ ਕੇ ਨੈਤਿਕਤਾ ਅਪਣਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਸਾਡੇ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਵਿਵਸਥਾ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਆ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਕਿ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਡਰ ਰਹਿਤ ਹੋਣਾ ਸਿਖਾਇਆ ਜਾਵੇ। ਉਸਨੂੰ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੀ ਭਲਾਈ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਆ ਜਾਵੇ। ਮੌਸਮ ਦੀ ਖਰਾਬੀ, ਹੜ੍ਹ, ਭੁਚਾਲ ਆਦਿ ਦੇ ਕਾਰਨ ਸਮਝਾ ਕੇ ਉਸਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚੋਂ ਡਰ ਕੱਢਿਆ ਜਾਵੇ। ਫ਼ੋਬੀਆ ਰਹਿਤ ਇਨਸਾਨ ਹੀ ਵਧੀਆ ਅਤੇ ਤੰਦਰੁਸਤ ਸਮਾਜ ਦੀ ਸਿਰਜਣਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਆਉ ਆਧਾਰਹੀਣ ਡਰ ਫ਼ੋਬੀਆ ਤੋਂ ਖਹਿੜਾ ਛੁੜਾਉਣ ਲਈ ਜਤਨ ਕਰੀਏ।
ਅਮਰਜੀਤ ਢਿੱਲੋਂ ਦਬੜ੍ਹੀਖਾਨਾ
No comments:
Post a Comment