ਵਿਆਕਰਨ ਖੋ ਗਿਆ-----

----
ਵਿਆਕਰਨ ਖੋ ਗਿਆ-----
ਤਨ ਬਚਾਨੇ ਚਲੇ ਥੇ ਕਿ ਮਨ ਖੋ ਗਿਆ । ਏਕ ਮਾਟੀ ਕੇ ਪੀਛੇ ਰਤਨ ਖੋ ਗਿਆ।
ਦੋਸਤੀ ਕਾ ਸਭੀ ਖਾ ਚੁਕੇ ਜਬ ਵਿਆਜ ਤਬ ਪਤਾ ਯੇ ਚਲਾ ਮੂਲਧਨ ਖੋ ਗਿਆ।
ਹਮ ਨੇ ਪੜ• ਕਰ ਜਿਸੇ ਪਿਆਰ ਸੀਖਾ ਕਭੀ ਏਕ ਗਲਤੀ ਸੇ ਵੋਹ ਵਿਆਕਰਨ ਖੋ ਗਿਆ।
** ਨਾ ਬਿਜਲੀ ਹੈ , ਨਾ ਬਾਬੂ ਹੈ, ਨਾ ਅਫਸਰ ਹੈ ਨਾ ਚਪਰਾਸੀ
ਜੋ ਬੈਠੇ ਹੈਂ ਦਫਤਰ ਮੇ ਸਭ ਐਤਵਾਰ ਬੈਠੇ ਹੈਂ।
*ਯੇ ਵਹਿਮ ਥਾ ਮੁਝੇ ਕਿ ਵੋਹ ਭੂਲ ਚੁਕਾ ਹੋਗਾ
ਮਗਰ ਮਿਲਾ ਤੋ ਵੋਹ ਮੇਰੀ ਹੀ ਤਰਹ ਵਿਆਕਲ ਥਾ।
**ਵੋਹ ਜਬਰ ਭੀ ਦੇਖਾ ਹੈ ਤਾਰੀਖ ਕੀ ਨਜ਼ਰੋਂ ਨੇ ,ਲਮਹੋਂ ਨੇ ਖ਼ਤਾ ਕੀ ਥੀ ਸਦੀਉਂ ਨੇ ਸਜਾ ਪਾਈ।
*ਇਨਹੀ ਪਥਰੋਂ ਪੇ ਚਲ ਕਰ ਆ ਸਕੋ ਤੋ ਆ ਜਾਓ ਮੇਰੇ ਘਰ ਕੇ ਰਾਸਤੇ ਮੇ ਕੋਈ ਕਹਿਕਸ਼ਾਂ ਨਹੀਂ ਹੈ।
*ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਕੀ ਹਕੀਕਤ ਮੇਰੇ ਆਂਸੂਉਂ ਸੇ ਪੂਛੋ ਮੇਰਾ ਮਜਲਿਸੀ ਤਬੱਸਮ ਮੇਰਾ ਤਰਜਮਾ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਜੋ ਕਭੀ ਰਾਤੋਂ ਕੋ ਸਿਤਾਰੇ ਤੋੜਤੇ ਥੇ ਉਨਹੀ ਕੇ ਹਾਥੋਂ ਆਜ ਟੂਟਾ ਹੂਆ ਆਸਮਾ ਹੈ।
*ਬੇਬਸੀ ਅਪਨੀ ਕਭੀ ਯੂੰ ਭੀ ਸਜਾ ਦੇਤੇ ਹੈਂ ਹਮ। ਔਰ ਭੀ ਘਰ ਕੋ ਕਰੀਨੇ ਸੇ ਸਜਾ ਦੇਤੇ ਹੈ ਹਮ।
ਜਬ ਦੀਵਾਰੋਂ ਕਾ ਬਦਨ ਹਰ ਲਮਸ ਪਰ ਭੁਰਨੇ ਲਗੇ,ਦਰ ਦੀਵਾਰੋਂ ਪਰ ਨਏ ਪਰਦੇ ਲਗਾ ਦੇਤੇ ਹੈਂ ਹਮ।
*ਅਬ ਬਸਾਇਆ ਜਾਏਗਾ ਯੇ ਦੇਵਤਾਉਂ ਕਾ ਨਗਰ ਔਰ ਮਾਰੇ ਜਾਏਂਗੇ ਜਾ ਭੀ ਜਹਾਂ ਇਨਸਾਨ ਹੈਂ,
ਹੈ ਕਹੀਂ ਸੰਗੀਨ ਕਾ ਪਹਿਰਾ ਕਹੀਂ ਚਾਕੂ ਕਾ ਡਰ ਹਮ ਘਰੋਂ ਮੇ ਕੈਦ ਜਾਂ ਲੂਟੇ ਹੂਏ ਸਾਮਾਨ ਹੈਂ।*
*ਹਮਕੇ ਤਾਜ਼ੀ ਹਵਾ ਕਹੀਂ ਨਾ ਮਿਲੀ ਪੂਛ ਆਏ ਹਮ ਸਭੀ ਦੁਕਾਨੋ ਮੇ
੍ਰਬੰਦ ਲੋਗੋਂ ਨੇ ਕਰ ਦੀਆ ਜੀਨਾ ਜੈਸੇ ਹੜਤਾਲ ਹੋ ਕਾਰਖਾਨੋ ਮੇ।
**ਬਾੜ• ਫਿਰ ਆਏਗੀ ਬਸਤੀ ਡੂਬ ਜਾਏਗੀ ਤੇਰੀ ਮੂਕ ਕਬ ਤਲਕ ਦੇਖੇਗਾ ਖਤਰੇ ਕਾ ਨਿਸ਼ਾਨ।
*ਰੰਕ ਹੋਗਾ ਨਾ ਕੋਈ ਰਾਜਾ ਹੋਗਾ। ਏਕ ਦਿਨ ਵਕਤ ਕਾ ਯੇ ਆਮ ਤਕਾਜ਼ਾ ਹੋਗਾ।
*ਕਿਉਂ ਮਹਾਜਨ ਕੀ ਆਂਖ ਹੈ ਹਮ ਪਰ ਹਮ ਕੋਈ ਸੂਦ ਕੀ ਰਕਮ ਤੋ ਨਹੀਂ।
*ਵੋਹ ਮੁਝੇ ਦੇਖ ਕੇ ਕਹਿਦੇਂ ਕਿ ਕਹੀਂ ਦੇਖਾ ਹੈ ਹੋ ਮਗਰ ਯੇ ਭੀ ਤਮਾਸ਼ਾ ਤੋ ਸ਼ਰੇਆਮ ਨਾ ਹੋ।
*ਅਪਨਾ ਅਪਨਾ ਮਾਲ ਸਜਾਏ ਸਭ ਬਾਜ਼ਾਰ ਮੇ ਆ ਬੈਠੇ ਕੋਈ ਇਸੇ ਮਜ਼ਬੂਰੀ ਆਖੇ
ਕੋਈ ਕਾਰੋਬਾਰ ਕਹੇ।
ਕਿਸ ਕਿਸ ਕੇ ਆਗੇ ਹਮ ਦੁਖੜਾ ਰੋਏ, ਛੋੜੋ ਯਾਰ ਏਕ ਬਾਤ ਕੋ ਆਖਿਰ ਕੋਈ ਬੋਲੋ ਕਿਤਨੀ ਬਾਰ ਕਹੇ।
• ਵਕਤ ਕਾਟੇ ਸੇ ਨਾ ਕਟਤਾ ਥਾ ਮਗਰ ਖ਼ਾਮੋਸ਼ ਰਹੇ
ਸੀਖਲੀ ਖ਼ੁਦ ਹੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਖ਼ੁਦ ਕੇ ਸੁਨਾਨੀ ਹਮ ਨੇ।
**ਤਸੀਂ ਸਮਝਦਾਰ ਉਦੋਂ ਕਹਾਉਂਦੇ ਹੇ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ।





Converted from