ਗ਼ਜ਼ਲ 31-3 -11

ਗ਼ਜ਼ਲ 31-3 -11
ਦਾਰੂ ਹੁੰਦਿਆਂ ਘਰ ਵਿਚ ਰਹਿ ਕੇ ਮੈਂ ਬੀਮਾਰ ਤੇ ਬੇਘਰ ਯਾਰੋ।-----1978-79(ਥਾਂਦੇਵਾਲਾ)

dਗ਼ਜ਼ਲ
ਦਾਰੂ ਹੁੰਦਿਆਂ ਘਰ ਵਿਚ ਰਹਿ ਕੇ ਮੈਂ ਬੀਮਾਰ ਤੇ ਬੇਘਰ ਯਾਰੋ।
ਕਿਹੋ ਜਿਹਾ ਮੈਂ ਘਰ ਵਾਲਾ ਹਾਂ ਕਿਹੋ ਜਿਹਾ ਚਾਰਾਗਰ ਯਾਰ।
ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦੇ ਰੇਗਿਸਤਾਨ ਤੋਂ ਮੌਨਸੂਨ ਗੁਜਰੀ ਤਾਂ ਸੀ ਪਰ
ਅਜਕਲ ਜਾਕੇ ਵਰ•ਦੀ ਹੈ ਉਹ ਦਰਿਆਵਾਂ ਦੇ ਉਪਰ ਯਾਰੋ।
ਜੀਣ ਲਈ ਉਂਜ ਤਾਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਕੋਈ ਵੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਹੈ ਨਹੀਂ
ਜੀਂਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਫਿਰ ਵੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤਾਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹੈ ਆਖਿਰ ਯਾਰੋ।
ਇਕ ਕੁੜੀ ਜੀਹਦਾ ਨਾਮ ਮੁਹੱਬਤ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਘਰ ਹੈ ਉਸਦਾ
Êਪਰ ਦਿਲ ਦੇ ਚਹੁੰਪਾਸੀਂ ਬਿਖਰੇ ਨੇ ਪੱਥਰ ਹੀ ਪੱਥਰ ਯਾਰੋ।
ਕੂਲੇ ਕੂਲੇ ਅਹਿਸਾਸਾਂ ਨੂੰ ਕਹੋ ਕਿ ਪਰਦੇਸੀ ਹੋ ਜਾਵਣ
ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿਚ ਵਿਕਦੇ ਦੇਖੇ ਕਾਲਖ ਵਰਗੇ ਅੱਖਰ ਯਾਰੋ।
ਦਰਿਆ ਵਾਂਗੂ ਫੈਲ ਕੇ ਫਿਰ ਇਕ ਬਿੰਦੂ ਦੇ ਵਿਚ ਸਿਮਟ ਗਏ ਹਾਂ
ਸਾਡੀ ਹਾਲਤ 'ਤੇ ਵੀ ਕਦੇ ਤਾਂ ਰੋਇਆ ਹੋਇਗਾ ਅੰਬਰ ਯਾਰੋ।
ਭੂਰੀਆਂ ਕਾਲੀਆਂ ਅਖੀਆਂ ਦੇ ਵਿਚ ਆਪਣਾ ਆਪ ਡੁਬੋ ਕੀ ਬੈਠੇ
ਦੁਨੀਆਂ ਵਾਲੇ ਪਿਛੇ ਪੈ ਗਏ ਕਹਿ ਕੇ ਕਾਫਿਰ ਕਾਫਿਰ ਯਾਰੋ।
ਅਲਵਿਦਾ ਆਖਣ ਲਗਿਆਂ ਦਿਲ ਚੋਂ ਚੀਸ ਜਿਹੀ ਉਠਦੀ ਹੈ
Êਪਰ ਕੀ ਕਰੀਏ ਘਟਨਾ ਚਕਰ ਹੀ ਇੰਜ ਗਿਆ ਹੈ ਵਾਪਰ ਯਾਰੋ।-
2
ਤੂੰ ਨਾ ਤੁਰਿਆ ਤਾਂ ਇਹ ਸਾਹ ਤੁਰ ਜਾਣਗੇ। ਤੂੰ ਤੁਰ ਜਾਵੇਂਗਾ ਇਹ ਸਾਹ ਤੁਰ ਜਾਣਗੇ।
ਆਓ ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਬੇੜੀ ਮੱਲ Ñਲਈਏ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਬਿਨਾ ਉਡੀਕ ਮਲਾਹ ਤੁਰ ਜਾਣਗੇ।
ਦਾਮਨ ਉਤੇ ਇਕੇ ਦਾਗ ਬਥੇਰਾ ਹੈ ਲੋਕੀ ਤੇਰੀ ਸ਼ੋਹਰਤ ਗਾਹ ਤੁਰ ਜਾਣਗੇ।
ਸੀ ਉਮੀਦ ਕਿ ਸੱਜਣ ਹੁਣ ਨਹੀਂ ਵਿਛੜਣਗੇ ਕੀ ਪਤਾ ਸੀ ਬਿਨਾ ਵਜਾਹ ਤੁਰ ਜਾਣਗੇ।
ਛੇੜ ਨਾ ਗੱਲ ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਤੰਗਦਿਲ ਹੈ ਤੇਰੇ ਚਰਚੇ ਖਾਹਮਖਾਹ ਤੁਰ ਜਾਣਗੇ।
ਮਿੱਠੀਆਂ ਮਿੱਠੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਨਾਲ ਜਾ ਤਕਦੇ ਨੇ ਇਕ ਦਿਨ ਠੰਡੀ ਆਹ ਤੁਰ ਜਾਣਗੇ।
ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਨੇ ਸਾਹ ਇਕ ਪਲ ਵੀ ਸਾਹ ਨਾ ਲੈ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਦਮਾਂ ਦਾ ਕੀ ਵਸਾਹ ਤੁਰ ਜਾਣਗੇ।
3
ਇਸ ਬਾਗ ਵਿਚ ਜਦੋਂ ਵੀ ਆਈ ਰੋਕੇ ਗਈ ਬਹਾਰ ਹੈ ਅਕਸਰ।
ਮਹਿਕ ਦੀ ਚੋਰੀ ਕਰਦਾ ਇਥੇ ਚਮਨ ਦਾ ਚੌਕੀਦਾਰ ਹੈ ਅਕਸਰ।
ਸਾਡੀ ਪਰਚੀ ਨੇ ਕੀ ਖੋਹਣਾ ਮੰਗਿਆਂ ਹੱਕ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੇ
ਸਭ ਹੀਲੇ ਮੁਕ ਜਾਣ ਤਾਂ ਲੋਕੀ ਚੁਕ ਲੈਂਦੇ ਹਥਿਆਰ ਹੈ ਅਕਸਰ।
ਆਪਣਾ ਖੂਨ ਪਿਲਾਵਣ ਲਈ ਹੀ ਜੋਕਾਂ ਕੁਰਸੀ ਤੇ ਬਿਠਾਈਆਂ
ਲਾਰੇ ਲੱਪੇ ਸੁਨਣ ਲਈ ਲੋਕੀ ਚੁਣ ਲੈਂਦੇ ਸਰਕਾਰ ਹੈ ਅਕਸਰ।
ਆਓ ਯਾਰੋ ਸੋਚੀਏ ਬਹਿਕੇ ਕਾਹਤੋਂ ਨਹੀਂ ਇਹ ਬਰਫ ਪਿਘਲਦੀ
ਸੋਚਹੀਣ ਲੋਕੀ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਮੁਰਦਿਆਂ ਵਿਚ ਸ਼ੁਮਾਰ ਹੈ ਅਕਸਰ।
**
4
ਹੋਏਗਾ ਇਕ ਦਿਨ ਸਵੇਰਾ ਰਾਤ ਬਾਕੀ ਹੈ ਅਜੇ। ਹੈ ਅਜੇ ਸੰਘਣਾ ਹਨੇਰਾ ਰਾਤ ਬਾਕੀ ਹੈ ਅਜੇ।
ਗੈਰਾਂ ਦੀ ਧਰਤੀ ਹੈ ਸਿਰ ਤੇ ਗੈਰਾਂ ਦਾ ਹੈ ਆਸਮਾਂ ਹੱਕ ਅਜੇ ਤੇਰਾ ਨਾ ਮੇਰਾ ਰਾਤ ਬਾਕੀ ਹੈ ਅਜੇ।
ਮਿਹਨਤਾਂ ਦੇ ਸਾਹ ਧੁਆਂਖੇ ਜ਼ਖਮੀ ਦਿਲ ਦੀ ਹਰ ਸਧਰ ਤਖ਼ਤ ਤੇ ਬੈਠਾ ਲੁਟੇਰਾ ਰਾਤ ਬਾਕੀ ਹੈ ਅਜੇ।
ਜ਼ਖਮੀ ਦਿਲ ਖੂਨੇ ਤਮੰਨਾ ਲੈਕੇ ਹਾਂ ਜੀਂਦੇ ਰਹੇ ਹੁਣ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੇਰਾ ਰਾਤ ਬਾਕੀ ਹੈ ਅਜੇ।
ਸਾਡਾ ਵੀ ਸੂਰਜ ਚੜ•ੇਗਾ ਵਕਤ ਆਵਣ ਦੇ ਐ ਰਾਤ ਚਮਕੇਗਾ ਸਾਡਾ ਬਨੇਰਾ ਰਾਤ ਬਾਕੀ ਹੈ ਅਜੇ।
*
5
ਜੀਵਨ ਦੀਆਂ ਸਵੇਰਾਂ ਯਾਰੋ ਠਰੀਆਂ ਠਰੀਆਂ। ਖਾਲੀ ਖਾਲੀ ਦਿਲ ਹੈ ਅਖਾਂ ਭਰੀਆਂ ਭਰੀਆਂ।
ਚੰਨ ਤਾਰੇ ਭਰੀ ਰਾਤ ਪੌਣ ਵੀ ਮਹਿਕੀ ਮਹਿਕੀ ਕਿਸੇ ਦੇ ਆਉਣ ਦੀਆਂ ਉਡੀਕਾਂ ਮਰੀਆਂ ਮਰੀਆਂ।
Îਮੇਰਾ ਹਰ ਇਕ ਦਿਨ ਹੈ ਯਾਰੋ ਰੁਸਿਆ ਰੁਸਿਆ ਰਾਤਾਂ ਲੰਮੀਆਂ ਹਿਜਰ ਦੀਆਂ ਨੇ ਡਰੀਆਂ ਡਰੀਆਂ।
Îਮੌਸਮ ਖੁਸ਼ਕ ਵੀਰਾਨ ਪਿਆ ਹੈ ਘਰ ਅਖੀਆਂ ਦਾ ਪਰ ਬੇਕਿਰਕ ਨੇ ਪੀੜਾਂ ਅਜੇ ਵੀ ਹਰੀਆਂ ਹਕੀਆਂ।
ਨੀ ਜ਼ਿੰਦੇ ਤੇਰਾ ਸਾਜ ਕਿਧਰ ਗਿਆ ਮਿਠਾ ਮਿਠਾ ਕਿਸਨੇ ਤੇਰੀ ਜੀਭ ਤੇ ਚਿਣਗਾਂ ਧਰੀਆਂ ਧਰੀਆਂ।
ਕਾਲੀ ਰਾਤ ਜਾਂ ਬਿਜਲੀ ਚਮਕੇ ਡਰੇ ਜਿਉੜਾ ਅਜੇ ਤਕ ਵੀ ਨਹੀਂ ਨੇ ਕਣੀਆਂ ਵਰ•ੀਆਂ ਵਰ•ੀਆਂ।
ਕਿਉਂ ਇਹ ਪੌਣਾ ਝੂਠੀ ਮੂਠੀ ਹੱਸ ਰਹੀਆਂ ਨੇ ਕਿਉਂ ਮੌਸਮ ਨਹੀਂ ਗਲਾਂ ਕਰਦਾ ਖਰੀਆਂ ਖਰੀਆਂ।
ਸਾਨੂੰ ਵੀ ਇਸ ਮਹਿਫਲ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਿਲ ਕਰ ਲੈਣਾ ਬੇਸ਼ਕ ਤੁਹਾਡੀ ਮਹਿਫਲ ਦੇ ਵਿਚ ਪਰੀਆਂ ਪਰੀਆਂ।
--------**
6
ਜਦ ਤੋਂ ਧੁੰਦਲੇ ਪੈ ਗਏ ਸੂਹੇ ਬੋਲ ਤੇਰੇ ਇਕਰਾਰਾਂ ਦੇ।ਹਰ ਸੁਹਣੇ ਚਿਹਰੇ 'ਚੋਂ ਮੈਂ ਲਭਦਾ ਹਾਂ ਨਕਸ਼ ਬਹਾਰਾਂ ਦੇ।
ਦੇਖ ਗੁਲਾਬੀ ਹਾਸਾ ਤੇਰਾ ਅਨਜਾਣੇ ਵਿਚ ਰੀਝ ਗਏ ਕੀ ਪਤਾ ਸੀ ਹਾਸੇ ਦੇ ਫੁਲ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਅੰਗਿਆਰਾਂ ਦੇ।
ਸਾਡੇ ਹਿੱਸੇ ਮਾਰੂਥਲ ਦੀ ਤਨਹਾਈ ਹੀ ਆਈ ਹੈ ਸੁਪਨੇ ਬੁਣੇ ਬੁਣਾਏ ਰਹਿ ਗਏ ਮਹਿਕਦੀਆਂ ਗੁਲਜ਼ਾਰਾਂ ਦੇ।
ਦੌਲਤਮੰਦਾਂ ਦੀ ਗਰਦਨ ਤੇ ਭੋਰਾ ਵੀ ਸਿਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਐਵੇਂ ਲੋਕੀ ਕਹਿ ਦਿੰਦੇ ਨੇ ਸਿਰ ਵੱਡੇ ਸਰਦਾਰਾਂ ਦੇ।
ਸਮੇਂ ਦੀ ਅੱਗ 'ਚ ਜਲ ਗਏ ਸਾਡੇ ਪੰਖ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲਗਿਆ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਲੰਮੇ ਕੀ ਸੀ ਪੈਂਡੇ ਸੱਤ ਸਮੁੰਦਰ ਪਾਰਾਂ ਦੇ।
ਚੁੰਮਨ ਵਰਗੀ ਜੂਨ ਹੁੰਢਾਉਣੀ ਪਰੀ ਕਲਪਨਾ ਵਰਗੀ ਹੈ ਇਸ ਧਰਤੀ ਦੇ ਰੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਪੱਤੇ ਲਗਦੇ ਤਲਵਾਰਾਂ ਦੇ।
ਰੋਜ ਭਟਕਦੀਆਂ ਸੋਚਾਂ ਦੀ ਇਕ ਕੰਧ Àਸਰਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਚਾਰ ਚੁਫੇਰੇ ਮੱਥਾ ਵਜਦਾ ਰਹਿੰਦੈ ਨਾਲ ਦੀਵਾਰਾਂ ਦੇ।

ਦੂਰ ਜਿਹਨਾ ਦਾ ਡੇਰਾ----1978(ਥਾਂਦੇਵਾਲਾ)30-3-11

ਦੂਰ ਜਿਹਨਾ ਦਾ ਡੇਰਾ----1978(ਥਾਂਦੇਵਾਲਾ)30-3-11
• ਸੂਰਜ ਢਲਿਆ ਸ਼ਾਮ ਧੁਆਂਖੀ ਫਿਰ ਉਤਰੀ ਹੈ ਮੇਰੇ ਵਿਹੜੇ।ਫਿਰ ਯਾਦਾਂ ਦੇ ਘੋੜੇ ਸਰਪਟ ਦੌੜਦੇ ਆਉਂਦੇ ਨੇੜੇ ਨੇੜੇ। ਕਿਸੇ ਉਦਾਸ ਗੀਤ ਦੀ ਸਰਗ਼ਮ ਤਨਹਾਈ ਮੁੜਮੁੜ ਕੇ ਛੇੜੇ। ਉਡਦੇ ਵਾਲਾਂ ਵਾਲੀਏ ਕੁੜੀਏ ਆ ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਾਂ---।
• ਸਾਵਣ ਵੀ ਲੰਘ ਗਿਆ ਹੈ ਸਾਰਾ ਬਰਸ ਬਰਸ ਕੇ ਕਬਰਾਂ ਉਤੇ। ਹਾਸੇ ਹੋਏ ਕਰੰਡ ਕਿ ਰਹਿ ਗਏ ਦਿਲ ਦੇ ਸਭ ਅਰਮਾਨ ਵੀ ਸੁਤੇ। ਆਜਾ ਪੱਤਣ ਝਨਾਂ ਦਾ ਲੰਘ ਕੇ ਸਜਣਾ ਭਿੱਜੀ ਭਿੱਜੀ ਰੁੱਤੇ। ਆ ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਮੱਥੜਾ ਚੁੰਮਾ ਆ ਤੇਰੀ ਤਸਵੀਰ ਉਤਾਰਾਂ।
• ਕਾਲੀ ਰਾਤ ਜਿਹੀਆਂ ਅਖੀਆਂ ਤੇ ਚਿਹਰਾ ਧੁੱਪ ਸੰਵਲਾਇਆ ਤੇਰਾ। ਐਸਾ ਗੁੰਮਿਆ ਫੇਰ ਨਾ ਲੱਭਿਆ ਬੱਦਲਾਂ ਵਿਚ ਜਾਕੇ ਚੰਨ ਮੇਰਾ।ਵਾਰ ਵਾਰ ਫਿਰ ਯਾਦ ਨੇ ਆਉਂਦੇ ਸੱਜਣ ਦੂਰ ਜਿਹਨਾਂ ਦਾ ਡੇਰਾ।
• ਆਪਣੇ ਪੱਲੇ ਬੰਨ• ਕੇ ਲੈ ਗਏ ਸਾਡੇ ਹਿੱਸੇ ਦੀਆਂ ਬਹਾਰਾਂ , ਉਡਦੇ ਵਾਲਾਂ ਵਾਲੀਏ ਕੁੜੀਏ ਆ ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਾਂ----।
• 2 ---
• Êਪੱਤਝੜ ਦੀ ਬੇਸੁਰੀ ਬੰਸਰੀ ਕੰਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਟਕਰਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਮੌਸਮ ਵਿਚ ਯਾਰੋ ਦਸੋ ਨੀਂਦ ਕਦੋਂ ਆਉਂਦੀ ਹੈ।
• ਹਰ ਆਹਟ 'ਤੇ ਹਰ ਦਸਤਕ 'ਤੇ ਤ•ਭਕ ਕੇ ਬੂਹੇ ਵਲ ਤਕਦਾ ਹਾਂ ਇਹ ਤਾਂ ਉਹੀਓ ਅੱਖੜ 'ਵਾ ਜੋ ਸਾਡੇ ਦਰ ਖੜਕਾਉਂਦੀ ਹੈ।
• ਕਿੰਨਾ ਰੁਖਾ ਰੁਖਾ ਹੈ ਸਭ ਸੁੰਨੇ ਵਿਹੜੇ ਵਰਗਾ ਜੀਵਨ ਕਿਸਤਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਹੈ ਜਿੰਦੇ ਕਿਸ ਲਈ ਇਹ ਕੋਇਲ ਗਾਉਂਦੀ ਹੈ?
• ਸੂਰਜ ਛਿਪਿਆ ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਰੰਗ ਕਾਲੀ ਰਾਤ ਨਿਗਲ ਜਾਵੇਗੀ , ਇਹ ਅਸਮਾਨੀ ਪੀਂਘ ਛਲਾਵਾ ਐਂਵੇਂ ਦਿਲ ਨੂੰ ਭਰਮਾਉਂਦੀ ਹੈ।
• ਸੁਕੀ ਨਦੀ ਜਿਹੀਆਂ ਅੱਖੀਆਂ ਨੇ ਤੂੰ ਵੀ ਚੁਪ ਤੇ ਮੈਂ ਵੀ ਚੁਪ ਹਾਂ ਕੀ ਹੁਣ ਫੇਰ ਮਿਲਾਂਗੇ ਜਿੰਦੇ ?
• ੍ਰਬੇਬਸੀ ਜਿਹੀ ਲਹਿਰਾਉਂਦੀ ਹੈ।
• ਫਿਰ ਅਜ ਕਿਉਂ ਅਚਾਨਕ ਅਖਾਂ ਭਰ ਆਈਆਂ ਨੇ ਕਿਸ ਦੀ ਖਾਤਿਰ , ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿਚ ਕੌਣ ਹੈ ਤੇਰਾ ਕਿਸ ਦੀ ਯਾਦ ਜੋ ਤੜਪਾਉਂਦੀ ਹੇ।
• ਦਿਲ ਯਾਰਾ! ਇੰਜ ਇਕਲਵਾਂਝੇ 'ਕਲੇ ਕਿੰਨੀ ਦੇਰ ਰਹਾਂਗੇ , ਚੱਲ ਸਾਗਰ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰੀਏ
• ਅਜੇ ਕਿਆਮਤ ਚਿਰ ਲਾਉਂਦੀ ਹੈ।
• 3
• *ਤਨਹਾਈ ਦਾ ਲੰਮਾ ਰੇਗਿਸਤਾਨ ਪਿਆ ਹੈ।ਮੁੱਦਤਾਂ ਤੋਂ ਦਿਲ ਦਾ ਵਿਹੜਾ ਵੀਰਾਨ ਪਿਆ ਹੈ।
• ਕਿਹੜਾ ਜ਼ਖਮੀ ਪੈਰਾਂ ਵਾਲਾ ਇਥੋਂ ਲੰਘਿਐ ਰਾਹ ਦਾ ਹਰ ਇਕ ਪੱਥਰ ਲਹੂ ਲੁਹਾਨ ਪਿਆ ਹੈ।
• ਹਾਸਿਆਂ ਦੀ ਇਕ ਕਬਰ ਦਿਲਾਂ ਵਿਚ ਪੁਟੀ ਬੈਠੇ ਹਉਕੇ ਹਿੱਕ ਵਿਚ ਲੈਕੇ ਕਬਰਿਸਤਾਨ ਪਿਆ ਹੈ।
• ਚੰਨ ਤਾਰਿਆਂ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚਣ ਵਾਲਾ ਹਿੰਮਤੀ ਯੋਧਾ ਆਪਣੇ ਤੋਂ ਹੀ ਡਰਦਾ ਅਜ ਇਨਸਾਨ ਪਿਆ ਹੈ।
• ਕਿਧਰ ਗਿਆ ਬਚਪਨ ਬੁੱਲ•ਾਂ ਦਾ ਬਿਹਬਲ ਹਾਸਾ ਹੁਣ ਤਾਂ ਅਖੀਆਂ ਦਾ ਘਰ ਬੀਆਬਾਨ ਪਿਆ ਹੈ।
• ਆਪਣੇ ਜਲਦੇ ਘਰ ਦੀ ਖ਼ਬਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਹੈ ਨਹੀਂ ਹਰ ਕੋਈ ਗੂੜ•ੀ ਨੀਂਦ 'ਚ ਲੰਮੀਆਂ ਤਾਣ ਪਿਆ ਹੈ।
• ਹਾਸਾ ਵੀ ਕੋਈ ਇਥੇ ਦਿੰਦਾ ਨਹੀਂ ਉਧਾਰਾ ਇਕ ਪਲ ਕਿੰਨਾ ਜ਼ਾਲਿਮ ਯਾਰੋ ਇਹ ਜਹਾਨ ਪਿਆ ਹੈ ।
• 4------
• ਜਾਂਦਿਆ ਰਾਹੀਆ ਤੁਰਿਆ ਜਾਹ ਕਿਉਂ ਮੁੜ ਕੇ ਝਾਤੀ ਪਾਵੇਂ
• ਸਾਨੂੰ ਡੱਸਣ ਲਈ ਕਾਫੇ ਨੇ ਸਾਡੇ ਕਾਲੇ ਪਰਛਾਵੇਂ ।
• ਅਜੇ ਵੀ ਆਉਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਤੇਰੇ ਸੁਪਨੇ ਟਾਵੇਂ ਟਾਵੇਂ
• ਜਿਉਂ ਕੁਝ ਛਿਣ ਛਾਂ ਕਰ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਬੱਦਲਾਂ ਦੇ ਪਰਛਾਵੇਂ।
• ਫਿਰ ਤੇਰੀ ਮਹਿਫਲ ਵਿਚ ਆਏ ਕਿੰਨੇ ਯੁਗਾਂ ਪਿਛੋਂ
• ਕੁਝ ਚਿਰ ਏਦਾਂ ਦਾ ਵੀ ਲੰਘਿਆ ਨਾ ਧੁਪੇ ਨਾ ਛਾਵੇਂ।
• ਮੇਰੇ ਬਾਪ ਦਾ ਬੀਬਾ ਚਿਹਰਾ ਫਿਕਰਾਂ ਨੇ ਝੁਰੜਾਇਆਂ
• ਮੈਨੂੰ ਪੁਛੇ ਤੂੰ ਇਹਨਾ ਗੀਤਾਂ ਚੋਂ ਕੀ ਖਟੇਂ ਕੀ ਖਾਵੇਂ।
• ਕੁਝ ਹਮਦਰਦ ਮਿਲੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਦੇ ਗਏ ਸੂਹੇ ਸੁਪਨੇ
• ਐਸੇ ਗਏ ਕਿ ਫੇਰ ਨਾ ਆਏ ਗੁੰਮ ਗਏ ਸਿਰਨਾਵੇਂ।
• *ਮਰਾਂਗੇ ਗੈਰ ਦੀਆਂ ਗਲੀਆਂ ਵਿਚ ਆਪਣੀ ਛਾਂ ਦੀ ਖਾਤਿਰ
• ਜੀਆਂਗੇਤਾ ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਵਿਹੜੇ ਆਪਣੀ ਟਾਹਲੀ ਛਾਂਵੇਂ
•
•
੧.
Converted from Satluj to Unicode

****ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਦਾ ਬਾਬਾ ਜੀ ਹੁੰਦਾ ਵਾਪਾਰ ਐਥੇ

ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਜੀ ਦੇ ਜਨਮ ਦਿਵਸ 'ਤੇ 1978
**********************
****ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਦਾ ਬਾਬਾ ਜੀ ਹੁੰਦਾ ਵਾਪਾਰ ਐਥੇ(1978 ਚ (ਥਾਂਦੇਵਾਲਾ ਹਾਈ ਸਕੂਲ 'ਚ ਪੜ•ੀ)
ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਦਾ ਬਾਬਾ ਜੀ-------
ਤੇਰੇ ਜਨਮ ਦਿਵਸ ਉਤੇਬਾਬਾ ਗੁਰੂਨਾਨਕ ਜੀ ਮੈਂ ਸੀਸ ਨਿਵਾਉਂਦਾ ਹਾਂ ਤੇ ਫੁਲ ਚੜਾ•ਉਂਦਾ ਹਾਂ।

ਜੇ ਵਿਹਲ ਮਿਲੇ ਸੁਣਜਾ ਇਕ ਗਲ ਸੁਣਾਉਦਾ ਹਾਂ
ਵਿਕਦਾ ਤਕ ਨਾਂ ਤੇਰਾ , ਦੁਖਦਾ ਏ ਦਿਲ ਮੇਰਾ, ਤੂੰ ਫਿਰ ਵੀ ਬੋਲੇਂ ਨਾ ਹੈ ਤੇਰਾ ਧੰਨ ਜੇਰਾ।
ਹੈ ਕੂੜ ਚੰਦਰਮਾ ਹੀ , ਸੱਚ ਸੂਰਜ ਚੜਿ•ਆ ਨਾ, ਤੈਨੂੰ ਮੱਥੇ ਤਾਂ ਟੇਕੇ ਤੇਰਾ ਲਿਖਿਆ ਪੜਿ•ਆ ਨਾ।
ਤੇਰੀ ਸਿੱਖੀ ਦਾ ਬੂਟਾ ਅਜ ਪੁੱਟਣ ਲਗ ਪਏ ਨੇ।ਕੁਝ ਮਾਇਆਧਾਰੀ ਹੀ ਤੈਨੂੰ ਲੁੱਟਣ ਲਗ ਪਏ ਨੇ।
ਤੇਰੇ ਧਰਮ ਦੇ ਬਣ ਬੈਠੇ ਨੇ ਠੇਕੇਦਾਰ ਐਥੇ, ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਦਾ ਬਾਬਾ ਜੀ ਹੁੰਦਾ ਵਾਪਾਰ ਐਥੇ------
*
ਸੱਜਣ ਠੱਗ ਫਿਰਦੇ ਨੇ ਅਜ ਭੇਸ ਵਟਾਕੇ ਤੇ,ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਦੀ ਮਾਲਾ ਲੈ ਤੇਰਾ ਬਾਣਾ ਪਾਕੇ ਤੇ।
ਝਗੜੇ ਨੇ ਗੋਲਕ ਦੇ ਤੇ ਝਗੜੇ ਨੋਟਾਂ ਦੇ , ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਤੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਕਿਉਂ ਚਰਚੇ ਵੋਟਾਂ ਦੇ।
ਲਾਲੋ ਦੀ ਰੋਟੀ ਦਾ ਅਜ ਮੁੱਲ ਨਹੀਂ ਕੋਈ , ਉਹਦੇ ਘਰ ਵਿਚ ਨੇਹਰਾ ਏ , ਉਹ ਬੜਾ ਔਖੇਰਾ ਏੇ।
ਹਰ ਪੈਸੇ ਵਾਲੇ ਦੀ ਤੇਰੇ ਘਰ ਵਿਚ ਵੁਕਤ ਹੈ , ਹਰ ਭਾਗੋ ਬਣ ਬੈਠਾ ਅਜ ਬੰਦਾ ਤੇਰਾ ਏ।
ਕੋਈ ਸੱਚਾ ਸੌਦਾ ਏ ,ਕੋਈ ਨਿਰੰਕਾਰੀ ਏ , ਕੋਈ ਰਾਧਾ ਸੁਆਮੀ ਏਂ ਕੋਈ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਏਂ।
ਕਿਸ ਨੂੰ ਰੱਬ ਮੰਨ ਲਈਏ ਰੱਬ ਤਾਂ ਹਜਾਰ ਐਥੇ , ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਦਾ-----
ਕੋਈ ਤੇਰਾ ਨਾਂ ਲੈਕੇ ਅਜ ਹੱਟੀ ਪਾਉਂਦਾ ਏ, ਨਾਨਕ ਸਟੋਰ ਲਿਖ ਕੇ ਬੋਰਡ ਲਟਕਾਉਂਦਾ ਏ।
ੰਿਘਓ ਵਿਚ ਗਰੀਸ ਪਾਕੇ ਤੇ ਗਰੀਸ 'ਚ ਕੁੱਟ ਆਲੂ ,ਉਹ ਤੇਰਾ ਸ਼ਰਧਾਲੂ।
ਮਿਰਚਾਂ ਵਿਚ ਗੇਰੂ ਏ , ਧੂਫ 'ਚ ਲਿਦ ਪਾਉਂਦਾ ਏ , ਹਰ ਜੁਰਮ ਕਮਾਉਂਦਾ ਏ
ਸ਼ਾਮੀ ਗੁਰਦਵਾਰੇ ਜਾ ਉਹ ਦੇਗ ਕਰਾਉਂਦਾ ਏ , ਭੁਲਾਂ ਬਖਸ਼ਾਉਂਦਾ ਏ।
ਕੋਈ ਤੇਰਾ ਨਾਂ ਲੈਕੇ ਨਫ਼ਰਤ ਫੈਲਾਉਂਦਾ ਏ, ਹਿੰਦੂ ,ਸਿਖ ,ਮੁਸਲਿਮ ਦੇ ਦੰਗੇ ਕਰਵਾਉਂਦਾ ਏ
ਕਰ ਖੂਨ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦਾ ਫਿਰ ਪੀਰ ਕਹਾਉਂਦਾ ਏ , ਮੱਥੇ ਟਿਕਵਾਉਂਦਾ ਏ
ਨਿੱਤ ਨਵੇਂ ਹੀ ਸੁਣਦੇ ਹਾਂ ਤੇਰੇ ਅਉਤਾਰ ਐਥੇ , ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਦਾ----
ਹੁਣ ਘਰ ਘਰ ਵਿਚ ਤੇਰੇ ਅਸੀਂ ਪਾਠ ਰਖਾਉਂਦੇ ਹਾਂ
ਨਿੱਤ ਸੀਸ ਨਿਵਾਉਂਦੇ ਹਾਂ ,ਭੁਲਾਂ ਬਖਸ਼ਾਂਉਂਦੇ ਹਾਂ,ਤੇਰੀ ਸਿਖਿਆ ਮੰਨਣ ਤੋਂ ਕੰਨੀ ਕਤਰਾਉਂਦੇ ਹਾਂ।
ਸਾਂਝੀਵਾਲਤਾ ਦੇ ਭੁਲ ਕੇ ਸੁਨੇਹੇ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਊਚ ਕਹਾਉਂਦੇ ਹਾਂ।
ਬੰਦੇ ਦਾ ਕਦ ਬੰਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਕਰੂ ਬਾਬਾ। ਨੀਚਾਂ ਤੋਂ ਨੀਚਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਪਿਆਰ ਕਰੂ ਬਾਬਾ।
ਝੂਠੇ ਆਡੰਬਰਾਂ ਨੂੰ ਤੇ ਦੇਖ ਦਿਖਾਵਿਆਂ ਨੂੰ, ਤੇਰੇ ਸਿੱਖ ਛਡਣਗੇ ਕਦ ਇਹਨਾ ਕਪਟ ਛਲਾਵਿਆਂ ਨੂੰ।
ਮੜੀਆਂ ਨੂੰ ਪੂਜਣ ਤੋਂ ਕਦ ਬਾਜ ਆÀਣਗੇ ਇਹ ,ਚੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਤੇ ਖ਼ੁਦ ਨੂੰ ਧਿਉਣਗੇ ਇਹ।
ਇਹ ਟੂਣੇ ਟਾਮਣ ਦਾ ਪਾਖੰਡ ਤਬੀਤਾਂ ਦਾ ,ਇਹ ਹਥੌਲੇ ਧੱਪਿਆਂ ਦਾ ਤੇ ਬੋਦੀਆਂ ਰੀਤਾਂ ਦਾ
ਕਦ ਤਕ ਪਰਛਾਵਾਂ ਏਂ ਕਦ ਤਕ ਜਹਾਲਤ ਜੀ, ਰਹਿਣੀ ਏ ਜ਼ਲਾਲਤ ਜੀ।ਕਦ ਪਿਆਰ ਮੁਹੱਬਤ ਦੀ ਆਊ ਬਹਾਰ ਐਥੇ। ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਦਾ ਬਾਬਾ ਜੀ ਹੁੰਦਾ ਵਾਪਾਰ ਐਥੇ----------।


Converted from

*****ਬੱਸ ਹਣ ਸਫਰ ਸਮਾਪਤ ਹੋਇਆ----24=3=11

*****ਬੱਸ ਹਣ ਸਫਰ ਸਮਾਪਤ ਹੋਇਆ----24=3=11
ਗ਼ਜ਼ਲ
ਬੱਸ ਹੁਣ ਸਫਰ ਸਮਾਪਤ ਹੋਇਆ ਹੁਣ ਨਾ ਲੋੜ ਪਿਆਰ ਹੈ ਕੋਈ।
ਤਪਦੇ ਮਾਰੂਥਲ ਵਿਚੋਂ ਕਦੋਂ ਨਿਕਲਦੀ ਏ ਯਾਰੋ ਆਬਸ਼ਾਰ ਹੈ ਕੋਈ।
ਆਪ ਫੈਲਾਇਆ ਮ੍ਰਿਗ ਤ੍ਰਿਸ਼ਨਾ ਦਾ ਜਾਲ ਮੈਂ ਆਪ ਸਮੇਟ ਲਿਆ ਹੈ
ਪਰਖ ਲਈਆਂ ਨੇ ਸਭੇ ਯਾਰੀਆਂ ਹੁਣ ਨਾ ਇਥੇ ਯਾਰ ਹੈ ਕੋਈ।
ਆਪਣੇ ਹਥੀਂ ਲਾਕੇ ਆਪੇ ਬਾਗ ਵੀ ਪੁਟਣੇ ਪਏ ਅਸਾਂਨੂੰ
ਆਉਣ ਬਹਾਰਾਂ ਜਾਂ ਨਾ ਆਵਣ ਹੁਣ ਨਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਹੈ ਕੋਈ।
ਆਪਣੀ ਰਾਖੀ ਆਪੇ ਕਰਨੀ ਸਿਖ ਲਏ ਜੇ ਹਰ ਇਕ ਬੰਦਾ
ਫਿਰ ਨਾ ਕੋਈ ਅਫਸਰ, ਨੇਤਾ ਨਾ ਲੋੜ ਸਰਕਾਰ ਹੈ ਕੋਈ।
ਆਪਣੇ ਹੀ ਵਜੂਦ ਤੇ ਕਰਨਾ ਸਿਖ ਲਿਐ ਜਦ ਮੈਂ ਭਰੋਸਾ
ਕਿਸੇ ਵੀ ਪੀਰ ਪੈਗੰਬਰ ,ਰੱਬ 'ਤੇ ਮੇਰਾ ਨਾ ਇਤਬਾਰ ਹੈ ਕੋਈ।
ਹਰ ਇਕ ਮੋੜ ,ਚੁਰੱਸਤੇ ਉਤੇ ਥਾਂ ਥਾਂ ਖੜ•ੇ ਵਿਕਾਊ ਬੰਦੇ
ਇਹਨਾ ਤਾਈਂ ਖ੍ਰੀਦਣ ਵੇਚਣ ਦੇ ਲਈ ਨਹੀਂ ਬਾਜ਼ਾਰ ਹੈ ਕੋਈ।
ਜੇ ਰੱਬ ਹੁੰਦਾ ਸਚੀਂ ਮੁਚੀਂ ਉਸਨੇ ਵੀ ਸੋਚਣਾ ਸੀ ਇਹ
ਕੀ ਇਸ ਜੱਗ ਬਿਨਾ ਸੀ ਥੁੜਿਆ ,ਦੇਖੋ ਇਹ ਸੰਸਾਰ ਹੈ ਕੋਈ।
ਜਿਥੇ ਮਾਲੀ ,ਫੁਲ , ਤਿਤਲੀਆਂ ਤੇ ਭੰਵਰੇ ਵੀ ਹੋਣ ਸੁਰਖਿਅਤ
ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿਚ ਏਸ ਤਰਾਂ ਦਾ ਚਾਹੀਦਾ ਗੁਲਜ਼ਾਰ ਹੈ ਕੋਈ। ਫੁਟਪਾਥਾਂ ਤੇ ਭੁੱਖੇ ਮਰਦੇ ਨੇ ਇਥੇ ਆਦਮ ਦੇ ਜਾਏ ਫਿਰ ਵੀ
ਬੰਦਾ ਆਖੀ ਜਾਏ ਇਥੇ ਪਰਵਰਦਗਾਰ ਹੈ ਕੋਈ।
*ਭਾਵੇਂ ਮੂੰਹ ਮੁਲਾਹਜ਼ੇ ਲਈ ਹੀ ਢਿਲੋਂ ਕੁਝ ਚਿਰ ਜਾਈਂ ਬਹਿਕੇ
ਸੁਣਿਐਂ ਤੇਰੇ ਪੁਰਾਣੇ ਯਾਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਅਜ ਬੀਮਾਰ ਹੈ ਕੋਈ।
ਗ਼ਜ਼ਲ
ਜੋ ਕਰਦੈ ਖ਼ੁਦਕਸ਼ੀ ਅਜ ਉਸਦਾ ਕੋਈ ਕੱਲ• ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ।
ਜਾਂ ਫਿਰ ਜੀਣ ਦਾ ਹੀ ਉਸਨੂੰ ਯਾਰੋ ਵਲ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ।
Îਮੇਰੇ ਤਾਂ ਜ਼ਿਹਨ ਦੇ ਵਿਚ ਨੇ ਕੰਡਿਆਲੇ ਰਾਹ ਵਿਛੇ ਹੋਏ
ਤੁਹਾਡੀ ਧੋਤੀ ਸ਼ੜਕ ਉਤੇ ਮੈਥੋਂ ਚਲ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ।
ਰਾਤੀਂ ਨੀਂਦ ਹੀ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ ਉਂਜ ਤਾਂ ਠੀਕ ਹੈ ਸਭ ਕੁਝ
ਐਵੇਂ ਹੀ ਝੂਠਕਹਿੰਦੇ ਸਾਂ ਵਿਛੋੜਾ ਝੱਲ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਇੰਜ ਹੀ ਦੁਬਿਧਾ ਅੰਦਰ ਬੀਤ ਜਾਣੀ ਹੈ
ਬੋਲਿਆ ਝੂਠ ਨਹੀਂ ਜਾਣਾ ਸਚਾ ਪਿੜ ਮਲ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ।
ਬੜਾ ਹੀ ਮੈਂ ਉਡੀਕਾਂਗਾ ਖਿੜੀ ਫੁਲਾਂ ਰੁਤੇ ਤੈਨੂੰ
ਪਰ ਆਉਣਾ ਤੂੰ ਨਹੀਂ ਮੈਥੋਂ ਸੁਨੇਹਾ ਘੱਲ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ।
ਢਿਲੋਂ ਜਦ ਜੁਗਨੂੰਆਂ ਦੇ ਕਾਫਲੇ ਤੈਨੂੰ ਉਡੀਕਣਗੇ
ਤੂੰ ਮਨਫ਼ੀ ਹੋ ਗਿਆ ਹੋਵੇਂਗਾ ਫਿਰ ਹਾਸਿਲ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ।
----------

Converted from Satluj

ਕੀ ਕਰਾਂ ਪਤਝੜ ਦਾ ਕੰਡਾ ਹਾਂ ਮੈਂ 23-3-11

ਕੀ ਕਰਾਂ ਪਤਝੜ ਦਾ ਕੰਡਾ ਹਾਂ ਮੈਂ 23-3-11
****ਕੀ ਕਰਾਂ ਪਤਝੜ ਦਾ ਕੰਡਾ ਹਾਂ ਮੈਂ ਬਹਾਰ ਦੀਆਂ ਕਲੀਆਂ ਵਾਂਗੂ ਮੈਨੂੰ ਰੰਗ ਬਦਲਨੇ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੇ।
*ਮੇਰੀ ਬਰਬਾਦੀਉਂ ਕੀ ਦਾਸਤਾਂ ਉਨ ਤਕ ਪਹੁੰਚ ਜਾਏ ਇਸ ਕੇ ਮੁਹੱਬਤ ਕੇ ਖ਼ੁਦਾ ਸੇ ਔਰ ਕਿਆ ਮਾਂਗੂੰ।
*ਦਾਮਨ ਬਚਾ ਕੇ ਆਪ ਤੋ ਮਹਿਫਿਲ ਸੇਉਠ ਗਏ ਇਲਜ਼ਾਮ ਥੇ ਜੋ ਸਾਰੇ ਮੇਰੇ ਨਾਮ ਆ ਗਏ।
*ਕੋਈ ਰਿਸ਼ਤਾ ਮੇਰਾ ਆਪ ਸੇ ਲੇਕਿਨ ਜਾਨੇ ਕਿਉਂ ਆਪ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਨਹੀਂ ਦੇਖੇ ਜਾਤੇ।
*ਇਸ ਸ਼ਹਿਰ –ਏ - ਬੇਚਿਰਾਗ ਮੇ ਤੂ ਜਾਏਗੀ ਕਹਾਂ ਆ ਐ ਸ਼ਬ –ਏ ਫ਼ਿਰਕ(ਜੁਦਾਈ ਦੀ ਰਾਤ)ਤੁਝੇ ਘਰ ਹੀ ਲੇ ਚਲੇਂ।
*ਇਕ ਸ਼ਾਮ ਸੀ ਕਰ ਰਖਨਾ ਕਾਜਲ ਕੇ ਕਰਿਸ਼ਮੇ ਸੇ ਇਕ ਚਾਂਦ ਸਾ ਆਖੋਂ ਮੇ ਚਮਕਾਏ ਹੂਏ ਰਹਿਨਾ।
ਆਦਤ ਸੀ ਬਨਾ ਲੀ ਤੁਮ ਨੇ ਤੋ ਮੁਨੀਰ ਅਪਨੀ ਜਿਸ ਸ਼ਹਿਰ ਮੇਭੀ ਰਹਿਨਾ ਉਕਤਾਏ ਹੂਏ ਰਹਿਨਾ।
**ਕੁਛ ਯਾਦਗਾਰ-ਏ ਸ਼ਹਿਰੇ ਸਿਤਮਗਰ ਹੀ ਲੇ ਚਲੇਂ,ਆਏ ਹੈਂ ਤੋ ਇਸ ਸ਼ਹਿਰ ਸੇ ਪਥਰ ਹੀ ਲੇ ਚਲੇਂ।
*ਮੇਰੀ ਹਸਤੀ ਕੇਜਲਤੇ ਸਫਰ ਮੇ ਤੇਰੀ ਯਾਦੋਂ ਕਾ ਸਾਇਆ ਬਹੁਤ ਹੈ।
**ਤੇਰੇ ਹੁਸਨ ਕੀ ਇਬਤਦਾ(ਸ਼ੁਰੂਆਤ) ਚਾਹਤਾ ਹੂੰ, ਮੇਰੀ ਸਾਦਗੀ ਦੇਖ ਕਿਆ ਚਾਹਤਾ ਹੂੰ,
*ਹੋ ਜਬ ਭੀ ਕਭੀ ਨਿਗਾਹੇ ਕਰਮ ਹਮ ਗਰੀਬੋਂ ਕੀ ਭੀ ਦੁਆ ਲੇਨਾ।
*ਗੈਰ ਸੇ ਦੋਸਤੀ ਕਰੋ ਲੇਕਿਨ ਪਹਿਲੇ ਕੁਛ ਰੋਜ ਆੁਜ਼ਮਾ ਲੇਨਾ।
*ਤੂ ਜੋ ਨਹੀਂ ਹੈ ਤੋ ਕੁਛ ਭੀ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਯੇ ਮਾਨਾ ਕਿ ਮਹਿਫਿਲ ਜਵਾਂ ਹੈ ਹਸੀਂ ਹੈ।
*ਮਾਨਾ ਕਿ ਮੁਝ ਸੇ ਤੇਰਾ ਕੋਈ ਵਾਸਤਾ ਨਹੀਂ ,ਤੂ ਮਿਲਨੇ ਬਾਦ ਮੁਝਸੇ ਜਰਾ ਆਈਨਾ ਤੋ ਦੇਖ।
*ਇਸ਼ਕ ਕੀ ਰੰਗੀਨੀਉਂ ਮੇ ਡੂਬ ਕਰ ਚਾਂਦਨੀ ਰਾਤੋਂ ਮੇ ਰੋਇਆ ਕੀਜੀਏ।
* ਤੂ ਨੇ ਅਹਿਸਾਨ ਕੀਆ ਥਾ ਤੋ ਜਤਾਇਆ ਕਿਉਂ ਥਾ ਝੁਕਤੇ ਜਾਤੇ ਬੋਝ ਸੇ ਸ਼ਾਨ(ਮੋਢੇ) ਮੇਰੇ।
*ਜੋ ਚਿਹਰਾ ਨਜ਼ਰ ਆਇਆ ਤੇਰਾ ਚਿਹਰਾ ਨਿਕਲਾ ਤੂ ਬਤਾ ਹੈਰਤ ਹੈ ਮੇਰੀ ਯਾਰ ਪੁਰਾਨੇ ਮੇਰੇ।
*ਜਿਤਨੇ ਚਿਹਰੇ ਥੇ ਸਭ ਮੇ ਆਪ ਲਗੇ।ਯੇਹ ਜੁਦਾਈ ਭੀ ਅਬ ਮਿਲਾਪ ਲਗੇ
ਆ ਤੁਝੇ ਮੈਂ ਬਦਦੁਆ ਦੇ ਦੂੰ ਜਾਹ!ਤੁਝੇ ਪਿਆਰ ਕਾ ਸਰਾਪ ਲਗੇ।
*ਨਾਮਾ(ਖਤ) ਗਿਆ ਕੋਈ ਨਾ ਨਾਮਾਗਰ(ਡਾਕੀਆ) ਗਿਆ, ਤੇਰੀ ਖ਼ਬਰ ਨਾ ਆਈ ਜ਼ਮਾਨਾ ਗੁਜ਼ਰ ਗਿਆ।
*ਦੀਵਾਰ ਕਿਆ ਗਿਰੀ ਮੇਰੇ ਕਚੇ ਮਕਾਨ ਪਰ ਲੋਗੋਂ ਨੇ ਮੇਰੇ ਜ਼ਿਹਨ ਮੇ ਰਸਤੇ ਬਨਾ ਲੀਏ।
*ਅਕੇਲਾ ਹੂੰ ਆਬਾਦ ਕਰ ਲੇਤਾ ਹੂੰ ਵੀਰਾਨਾ ਬਹੁਤ ਰੋਏਗੀ ਮੇਰੇ ਬਾਦ ਮੇਰੀ ਸ਼ਾਮ ਏ ਤਨਹਾਈ।
*ਔਰ ਕਿਆ ਇਸਕੇ ਸਿਵਾ ਹੋ ਜਾਉਂ, ਕਰਜ਼ ਕੀ ਤਰਹ ਅਦਾ ਹੋ ਜਾਊਂ।
*ਜੁਦੀਈਉਂ ਕੇ ਜ਼ਖਮ ਦਰਦੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੇ ਭਰ ਦੀਏ ਉਸੇ ਭੀ ਨੀਂਦ ਆ ਗਈ ਮੁਝੇ ਭੀ ਚੈਨ ਆ ਗਿਆ।
*ਵੋਹ ਦੋਸਤੀ ਤੋ ਖੈਰ ਅਬ ਨਸੀਬ ਏ ਦੁਸ਼ਮਨਾ ਹੂਈ ,ਵੋਹ ਛੋਟੀ ਛੋਟੀ ਰੰਜ਼ਿਸ਼ੋਂ ਕਾ ਲੁਤਫ਼ .ਭੀ ਚਲਾ ਗਿਆ।
*ਹੈ ਜਹਾਂ ਨਾਮ ਇਸ਼ਕ ਕਾ ਲੇਨਾ। ਆਗੇ ਪੀਛੇ ਬਲਾ ਲਗਾ ਲੇਨਾ।
ਵਸਲ ਕੀ ਸ਼ਬ(ਮਿਲਨ ਦੀ ਰਾਤ)ਕਿਸਾ ਏ ਗ਼ਮ! ਯੇਹ ਕਿਸੀ ਔਰ ਦਿਨ ਸੁਨਾ ਲੇਨਾ।
------



Converted from Satluj

ਸੁਖ ਦੀ ਲਾਲਸਾ(ਖ਼ਲੀਲ ਜ਼ਿਬਰਾਨ)21-3-11

ਸੁਖ ਦੀ ਲਾਲਸਾ(ਖ਼ਲੀਲ ਜ਼ਿਬਰਾਨ)21-3-11
ਸਚਮੁਚ ਸੁਖ ਦੀ ਲਾਲਸਾ ਆਤਮਾ ਦੀ ਤਰੰਗ ਨੂੰ ਕੋਹ ਸੁਟਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਫਿਰ ਦੰਦੀਆਂ ਚਿੜਾਉਂਦੀ ਅਰਥੀ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਤੁਰੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
*ਤੁਹਾਡੇ ਵਸਤਰ ਤੁਹਾਡੇ ਸੁਹੱਪਣ ਦਾ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਹਿੱਸਾ ਲੁਕਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਪਰ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਮਨ ਦਾ ਕੋਹਝ ਨਹੀਂ ਲੁਕਾ ਸਕਦੇ।
*ਧਰਤੀ ਤੁਹਾਡੇ ਨੰਗੇ ਪੈਰਾਂ ਦੀ ਛੋਹ ਨਾਲ ਸ਼ਰਸ਼ਾਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਪੌਣਾ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਵਾਲਾਂ ਨਾਲ ਖੇਡਣ ਦਾ ਚਾਅ ਹੈ।
*ਧਰਤੀ ਦੀ ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਪੌਣ ਦੀ ਸੇਜ ਉਤੇ ਤਦ ਤਕ ਨੀਂਦ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ ਜਦ ਤਕ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਨਿਗੂਣੇ ਬੰਦੇ ਦੀਆਂ ਲੋੜਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਨਾ ਹੋ ਜਾਣ।
*ਤੁਹਾਡਾ ਰੱਬੀ ਆਪਾ ਸਮੁੰਦਰ ਜੇਡਾ ਹੈ ਜੋ ਹਮੇਸ਼ਾ ਅਣਗੰਧਲਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।
*ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਕੱਲਾ ਕਾਰਾ ਪੱਤਾ ਉਨੀ ਦੇਰ ਤਕ ਪੀਲਾ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਜਦੋਂ ਤਕ ਜਦੋਂ ਤਕ ਸਮੁੱਚੇ ਰੁਖ ਨੂੰ ਇਸ ਗਲ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਨਾ ਹੋਵੋ ਉਵੇਂ ਹੀ ਕੋਈ ਅਪਰਾਧੀ ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਰਿਆਂ ਦੀ ਲੁਕਵੀਂ ਮਰਜੀ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਅਪਰਾਧ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ।*
*ਕੋਈ ਵੀ ਮਕਤੂਲ(ਮਰਨਵਾਲਾ) ਆਪਣੇ ਕਤਲ ਦੀ ਜੁੰਮੇਵਾਰੀ ਤੋਂ ਬਰੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ।
*ਮਸੀਤ ਦੇ ਗੁੰਬਦ ਦਾ ਤਿਕੌਣਾ ਪੱਥਰ ਆਪਣੀ ਨੀਂਹ ਦੇ ਹੇਠਲੇ ਪੱਥਰ ਤੋਂ ਉੱਚਾ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ।
*ਉਸ ਬਲਦ ਬਾਰੇ ਕੀ ਕਹੀਏ ਜਿਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪੰਜਾਲੀ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਹੈ ਅਤੇ ਜਿਸਨੂੰ ਜੰਗਲ ਦੇ ਰੋਝ ਅਤੇ ਹਿਰਨ ਆਵਾਰਾ ਪਸ਼ੂ ਲਗਦੇ ਹਨ,
*ਉਸ ਬੁਢੜੇ ਸੱਪ ਨੂੰ ਕੀ ਕਹੀਏ ਜੋ ਆਪਣੀ ਕੁੰਜ ਲਾਹ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ਪਰ ਦੂਸਰਿਆਂ ਨੂੰ ਨੰਗੇ ਤੇ ਨਿਲੱਜ ਆਖਦਾ ਹੈ।
*Àਸ ਲਤੋਂ ਆਹਰੀ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਕੀ ਕਹੀਏ ਜਿਸਨੂੰ ਨਚਾਰ ਚੰਗੇ ਨਹੀਂ ਲਗਦੇ ।
*ਅਰਸ਼ੀਂ ਉਡਦੀ ਚੂਕ ਚਿੜੀ ਨੂੰ ਕੌਣ ਹੁਕਮ ਦੇ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੂੰ ਆਪਣਾ ਗਾਉਣਾ ਬੰਦ ਕਰਦੇ।
*ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਚੋਂ ਆਜ਼ਾਦ ਤੋਂ ਆਜ਼ਾਦ ਬੰਦਾ ਆਪਣੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਨੂੰ ਇੰਜ ਚੁਕੀ ਫਿਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸਤਰਾਂ ਪੰਜਾਲੀ ਜਾਂ ਹੱਥਕੜੀ।
*ਤੁਸੀਂ ਆਜ਼ਾਦ ਤਦ ਤਕ ਹੋ ਜਦ ਤਕ ਤੁਹਾਡੇ 'ਚ ਆਜ਼ਾਦੀ ਢੂੰਢਣ ਦੀ ਰੀਝ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਆਜ਼ਾਦੀ ਨੂੰ ਮੰਜ਼ਿਲ ਸਮਝਣੀ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿਓ।
*ਜਿਹੜਾ ਆਦਮੀ ਦੋ ਮਹਿਮਾਨਾ ਵਿਚੋਂ ਇਕ ਵਲ ਵਧ ਤਵੱਜੋਂ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਦੋਵਾ ਦਾ ਹੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ ਗੁਆ ਬੈਠਦਾ ਹੈ।
*ਜਿਵੇਂ ਫਲ ਦੀ ਗਿਟਕ ਨੂੰ ਸੁਟਣਾ ਹੀ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂਕਿ ਉਸਦੇ ਅੰਦਰਲਾ ਧੁਪ ਮਾਣ ਸਕੇ ਇਵੇਂ ਹੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੀ ਪੀੜ ਸਹਿਣੀ ਹੀ ਪਵੇਗੀ।
*ਤੁਸੀਂ ਇਕ ਸੱਚ ਲੱਭਣ ਦਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ ਪੂਰੀ ਸਚਾਈ ਲੱਭਣ ਦਾ ਨਹੀਂ।*
*ਜਿਥੇ ਨਿਕੀਆਂ ਨਿਕੀਆਂ ਗਲਾਂ ਦੀ ਤਰੇਲ ਹੋਵੇ ਉਥੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਸਵੇਰ ਅਤੇ ਤਾਜ਼ਗੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ।
*ਤੁਸੀਂ ਉਦੋਂ ਬੋਲਦੇ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਵਿਚਾਰ ਨਾਲ ਇਕਸੁਰਤਾ ਗੁਆ ਬੈਠਦੇ ਹੋ।
* ਬਹੁਤੀ ਬੋਲ ਚਾਲ ਵਿਚ ਚਿੰਤਨ ਅੱਧਾ ਕਤਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
*ਬਾਰਾਂ ਸਿੰਗੇ ਕਛੂਕੁੰਮਿਆਂ ਨੂੰ ਤੇਜ ਤੁਰਨ ਦਾ ਵਲ ਨਹੀਂ ਸਿਖਾ ਸਕਦੇ।

• ਜੋ ਸਚਮੁੱਚ ਨੇਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਨੰਗੇ ਤੋਂ ਇਹ ਨਹੀਂ ਪੁਛਦੇ ਕਿ ਤੇਰਾ ਕੱਜਣ ਕਿਥੇ ਹੈ।
• *ਤੁਹਾਡੇ 'ਚੋਂ ਬਹੁਤੇ ਲੋਕ ਅਜਿਹੇ ਹਨ ਜੋ ਗਲਾਂ ਕਰਨ ਲਈ ਗਲਾਧੜੀਆਂ ਨੂੰ ਲੱਭਦੇ ਫਿਰਦੇ ਹਨ।ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਇਕੱਲ ਤੋਂ ਡਰ ਲਗਦਾ ਹੈ। ਇਕਾਂਤ ਦੀ ਖ਼ਾਮੋਸ਼ੀ ਉਹਨਾ ਅੱਗੇ ਉਹਨਾ ਦਾ ਨੰਗਾ ਆਪਾ ਖਿਲਾਰ ਦਿੰਦੀ ਜਿਸਤੋਂ ਉਹ ਭਜਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ।
• *ਜਦੋਂ ਰਾਹ ਜਾਂਦਿਆਂ ਤੁਹਾਡਾ ਦੋਸਤ ਮਿਲੇ ਤਾਂ ਆਪਣੀ ਰੂਹ ਨੂੰ ਬੁੱਲ•ਾਂ ਤਕ ਆਉਣ ਦਿਓ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ੁਬਾਨ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਨ ਦਿਓ।

Converted

lok geet 20-3-11

****ਲੋਕ ਗੀਤ 20-3-11
Îਮਚ ਜਾਣ ਚੰਦਰੀਆਂ ਗਰਜਾਂ
ਲੌਂਗ ਕਰਾਉਣਾ ਸੀ।
*ਹੁਣ ਕਿਥੋਂ ਭਾਲਦੀ ਪੇਂਝੂ ਜੱਟਾਂ ਨੇ ਕਰੀਰ ਪੱਟ ਤੇ।
*ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਦਾ ਭੌਰ ਨੀ ਥਿਔਣਾ ਰੋਂਦੀ ਮਰਜੇਂਗੀ*
**ਤੈਨੂੰ ਝੱਲ ਝਿੰਮਣਾ ਦੀ ਮਾਰਾਂ ਅੱਖੀਆਂ 'ਚ ਬਹਿ ਮਿੱਤਰਾ।
*ਗੋਦੀ ਚੁਕ ਲੈ ਮੁਲਾਹਜ਼ੇਦਾਰ ਮਹਿੰਦੀ ਵਾਲੇ ਪੈਰ ਮੱਚ ਗਏ।
*ਭਾੜਾ ਯਕੇ ਦਾ ਦਿਤਾ ਨਾ ਜਾਵੇ ਘਰ ਪਾਲੈ 'ਟੇਸ਼ਨ 'ਤੇ।
*ਤੇਰੇ ਲਗਦੇ ਨੇ ਬੋਲ ਪਿਆਰੇ ਚੌਂਕੀਦਾਰਾ ਲੈਲੈ ਮਿਤਰਾ।
*ਜਿਵੇਂ ਲੰਘ ਗਈ ਸਰਾਧਾਂ ਵਾਲੀ ਮੱਸਿਆ ਉਵੇਂ ਜਿਵੇਂ ਲੋਹੜੀ ਲੰਘ ਜੂਸ।
*ਆਹ ਲੈ ਚੱਕ ਮਿਤਰਾ ਬਾਂਕਾਂ ਮੇਚ ਨਾ ਆਈਆਂ।*
>ਰੰਗ ਕਾਲੇ ਨੇ ਡੋਬੀ ਮੜਕ ਬਥੇਰੀ ਸੀ।
* ਭਾਵੇਂ ਮੱਚ ਜੇ ਤਵੇ ਤੇ ਰੋਟੀ ਜਾਂਦੇ ਦੀ ਪਿੱਠ ਦੇਖਨੀ।
*ਮੱਚ ਜਾਣ ਚੰਦਰੀਆਂ ਗਾ ਰੋਂਦੀ ਮਰਜੇਂਗੀ।
*ਬੈਠੀ ਰੋਂਵੇਂਗੀ ਵਣਾ ਦੇ ਓਹਲੇ ਯਾਰ ਗੱਡੀ ਚੜ• ਜਾਣਗੇ।
* ਮੈਨੂੰ ਦੇਕੇ ਯੱਕੇ ਦਾ ਭਾੜਾ ਚੜ• ਗਿਆ ਚੀਨ ਦੀ ਗੱਡੀ।
*ਪੁੱਤ ਮਰ ਜੇ ਵਿਚੋਲਿਆ ਤੇਰਾ ਹਾਣ ਦਾ ਨਾ ਵਰ ਟੋਲਿਆ।
*ਮੁੰਡਾ ਰੋਹੀ ਦੀ ਕਿਕਰ ਤੋਂ ਕਾਲਾ ਵਿਆਹ ਕੇ ਲੈ ਗਿਆ ਤੂਤ ਦੀ ਛਟੀ।*
*ਪੁੱਤ ਬਖਤਾਵਰਾਂ ਹੁੰਦੇ ਕਾਲੇ ਦੇਖੀਂ ਧੀਏ ਨਿੰਦ ਨਾ ਦੇਈਂ।
*ਸਾਥੋਂ ਹਾਏ ਨਿੰਦਿਆ ਜਾਵੇ ਤੇਰੀ ਸਹੇੜ ਬਾਬਲਾ।
*ਬੋਤਾ ਬੰਨ• ਦੇ ਕਿਕਰ ਦੀ ਛਾਵੇਂ ਆਪਾਂ ਦਿਉਰਾ ਤਾਸ਼ ਖੇਡੀਏ।
*ਮੱਥੇ ਯਾਰ ਦੇ ਲਗਿਆ ਨਾ ਜਾਵੇ ਝੂਠੀ ਪੈ ਗਈ ਬਚਨਾ ਤੋਂ।
*ਜਦ ਮਰਗਈ ਹੌਲਦਾਰਾ ਬੰਤੀ ਗਲੀਆਂ ਦੇ ਕੱਖ ਰੋਣਗੇ।
*ਸੋਹਣੀ ਲਗ ਗਿਆ ਬੋਹੜ ਦਾ ਬੂਟਾ ਘਰ ਘੁਮਿਆਰਾਂ ਦੇ।
*ਮੇਰੀ ਕੌਣ ਚੁਕੂ ਫੁਲਕਾਰੀ ਛੋਟੇ ਦਿਉਰ ਬਿਨਾਂ।
*ਕਾਹਨੂੰ ਦਿੰਨੀ ਐਂ ਕੁਪੱਤੀਏ ਗਾਲਾਂ ਛੜੇ ਦਾ ਕਿਹੜਾ ਪੁੱਤ ਮਰਜੂ।
*ਐਵੇਂ ਕੁੜੀਆਂ ਦਾ ਜੀ ਪਰਚਾਵਾਂ ਰੋਂਦੀ ਨਾ ਤੂੰ ਜਾਣੀ ਮਿਤਰਾ।
*ਅੱਡੀ ਮਾਰ ਕੇ ਲੰਘੂਗੀ ਦਰ ਤੇਰਾ ਝਾਂਜਰਾਂ ਘੜਾ ਦੇ ਹਾਣੀਆਂ।
*ਤੇਰੇ ਝਾਂਜਰਾਂ ਕਾਸ ਨੂੰ ਪਾਈਆਂ ਲੰਘ ਗਈ ਏਂ ਪੈਰ ਬੋਚ ਕੇ।
*ਦੂਜਾ ਮੋੜ ਕੇ ਜੇਬ ਵਿਚ ਪਾਲੈ ਇਕੇ ਤੇਰਾ ਲੱਖ ਵਰਗਾ।
*ਜਦੋਂ ਰੰਗ ਸੀ ਸਰੋਂ ਦੇ ਫੁਲ ਵਰਗਾ ਉਦੋਂ ਕਿਉਂ ਨਾ ਆਇਆ ਮਿਤਰਾ।
*ਡੋਰ ਵਟ ਕੇ ਗਲੇ ਵਿਚ ਪਾਵਾਂ ਮਿਤਰਾ ਤਵੀਤ ਬਣਜਾ।
*ਜੀ ਲਗੇ ਨਾ ਉਦਾਸਨ ਹੋਈ ਕਰਦੀਆਂ ਦਿਨ ਕਟੀਆਂ।
*ਜਦੋਂ ਮੁਕ ਗਏ ਘੜੇ ਚੋਂ ਦਾਣੇ ਬਣ ਗਿਆ ਸਿੰਘਸਭੀਆ।
*ਜੱਟ ਜੱਟੀ ਨੂੰ ਲੈਣ ਨਾ ਜਾਵੇ ਡਰਦਾ ਕਬੀਲਦਾਰੀਓਂ।
*ਤੈਨੂੰ ਲੈ ਦੂੰ ਸਲੀਪਰ ਕਾਲੇ ਭਾਵੇਂ ਮੇਰੀ ਮਹਿੰ ਵਿਕ ਜੇ।
*ਸੁਤੀ ਪਈ ਨੂੰ ਪੱਖੇ ਦੀ ਝੱਲ ਮਾਰੇ ਐਡਾ ਮੇਰਾ ਕੌਣ ਦਰਦੀ।
*ਮੇਰੀ ਕੱਤਣੀ ਨਸੀਬਾਂ ਵਾਲੀ ਭਰੀ ਰਹਿੰ ਦੁਧ ਉਬਲੇ।
*ਨਹੀਂ ਲੰਘਦੇ ਘਰਾਂ ਦੇ ਲਾਂਘੇ ਛਡ ਦੇ ਤੂੰ ਦੀ ਲਡੂਆਂ ਦੀ।
*ਮੇਰੀ ਸੱਸ ਨੇ ਬਾਣੀਆ ਕੀਤਾ ਲਡੂਆਂ ਦੀ ਮੌਜ ਲਗ ਗਈ।
*ਛਿਟਾ ਦੇ ਗਈ ਝਾਂਜਰਾਂ ਵਾਲੀ ਛੜਿਆਂ ਦਾ ਵੈਲਦਾਰੀਆਂ।
* ਗੋਰੇ ਰੰਗ ਨੇ ਸਦਾ ਨਹੀਂ ਰਹਿਣਾ ਭਰ ਭਰ ਵੰਡ ਮੁਠੀਆਂ।
*ਖੱਟੀ ਲਸੀ ਦੀ ਸੁਲਾਹ ਨਾ ਮਾਰੀ ਬਾਪੂ ਤੇਰੇ ਕੁੜਮਾ ਨਾ।
Ñਲੱਤ ਮਾਰੂੰਗੀ ਪੰਜੇਬਾਂ ਵਾਲੀ ਪਰ•ੇ ਹੋਜਾ ਚਟੂ ਵੱਟਿਆ।
Converted from Satluj

ਇਬਤਦਾ- ਏ -ਇਸ਼ਕ(ਉਰਦੂ ਸ਼ੇਅਰ) 19=3 11

ਇਬਤਦਾ- ਏ -ਇਸ਼ਕ(ਉਰਦੂ ਸ਼ੇਅਰ) 19=3 11
ਅਬ ਂਿÂਬਤਦਾ- ਏ =ਇਸ਼ਕ ਕਾ ਆਲਮ ਕਹਾਂ ਰਹਾ ਕਿਸ਼ਤੀ ਮੇਰੀ ਡਬੋ ਕੇ ਵੋਹ ਦਰਿਆ ਉਤਰ ਗਿਆ।
*ਤੇਰੇ ਬਗੈਰ ਮੁਕੰਮਲ ਯੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨਾ ਹੂਈ , ਖੁਸ਼ੀ ਕਾ ਨਾਮ ਸੁਨਾ ਥਾ ਮਗਰ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾ ਹੂਈੇ
*ਦਿਲ ਮੇ ਤੂਫਾਂ ਛੁਪਾਏ ਬੈਠਾ ਹੂੰ ਯੇ ਨਾ ਸਮਝੋ ਕਿ ਮੁਝਕੋ ਪਿਆਰ ਨਹੀਂ।
*ਛੋੜ ਜਾਤੇ ਹੈਂ ਰਾਹ ਮੇ ਅਕਸਰ ਸਾਇਆ ਬਨਕਰ ਜੋ ਸਾਥ ਚਲਤੇ ਹੈਂ।
*ਦਿਲ ਕੀ ਬੇਚੈਨੀਆਂ ਅਬ ਚੈਨ ਨਾ ਲੇਨੇ ਦੋਂਗੀ ਆਸ਼ਿਆਨੇ ਕੋ ਮੇਰੇ ਆਗ ਲਗਾ ਦੀ ਜਾਏ।
*ਕਭੀ ਕਭੀ ਸਫਰ ਏ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸੇ ਰੂਠ ਕੇ ਹਮ ਤੇਰੇ ਖਿਆਲ ਕੇ ਸਾਏ ਮੇ ਬੈਠ ਜਾਤੇ ਹੈਂ।
*ਪੈਮਾਨਾ ਟੂਟਨੇ ਕਾ ਕੋਈ ਗ਼ਮ ਨਹੀਂ ਮੁਝੇ , ਗ਼ਮ ਤੋ ਯੇਹ ਹੈ ਕਿ ਚਾਂਦਨੀ ਰਾਤੇਂ ਗੁਜ਼ਰ ਗਈਂ।
*ਦਿਲ ਕੀ ਕਿਸਮਤ ਨਾ ਪੂਛੀਏ ਸਾਹਿਬ , ਏਕ ਆਈਨਾ ਹੈ ਪਥਰੋਂ ਸੇ ਘਿਰਾ ਹੂਆ।
*ਬਾਰਹਾ ਯੇ ਹਮੇ ਮਹਿਸੂਸ ਹੂਆ ਹੈ ਕਿ ਦਰਦ ਸੀਨੇ ਕਾ ਖ਼ੁਦਾ ਹੋ ਜੈਸੇ।
*ਹਮ ਨੇ ਮਾਨਾ ਕਿ ਤੁਮੇ ਮੁਝਸੇ ਮੁਹੱਬਤ ਨਾ ਸਹੀ , ਹਮਨਸ਼ੀਂ ਫਿਰ ਭੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕੋ ਜੀ ਚਾਹਤਾ ਹੈ।
*ਮਨਸੂਰ ਤੋ ਸਰ ਦੇਕੇ ਭੀ ਜ਼ਿੰਦਾ ਰਹਾ ਮਗਰ ਜਲਾਦ ਪੇ ਕਤਲ ਕਾ ਇਲਜ਼ਾਮ ਅਭੀ ਤਕ।
*ਮੈਂ ਜਾਨਤਾ ਹੂੰ ਯੇ ਏਕ ਨਾਗਿਨ ਹੈ ਲੇਕਿਨ ,ਕੰਮਬਖ਼ਤ ਬਹੁਤ ਹੁਸੀਨ ਨਜ਼ਰ ਆਤੀ ਹੈ ਜ਼ਿੰਦਗੀ।
*ਕਿਆ ਆ ਗਿਆ ਖਿਆਲ ਦਿਲੇ ਬੇਕਰਾਰ ਮੇ। ਖ਼ੁਦ ਆਸ਼ੀਆਂ ਕੋ ਆਗ ਲਗਾਦੀ ਬਹਾਰ ਮੇ।
*ਦੋਸਤ ਕੋ ਦੋਸਤ ਸਮਝਨਾ ਤੋ ਇਕ ਬਾਤ ਹੈ ਲੇਕਿਨ ਮੈਨੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਕੋ ਭੀ ਦੁਸ਼ਮਣ ਕਭੀ ਸਮਝਾ ਹੀ ਨਹੀਂ।
*
*ਵੋਹ ਸਿਤਮ ਕਰਤੇ ਹੈਂ ਕਿ ਕਰਮ ਕਰਤੇ ਹੈਂ ਮੈਨੇ ਇਸ ਨਜ਼ਰ ਸੇ ਉਨਹੇਂ ਕਭੀ ਦੇਖਾ ਹੀ ਨਹੀਂ।
8* ਹਮ ਰੂਹ ਏ ਸਫਰ ਹੈਂ ਹਮੇ ਨਾਮੋ ਸੇ ਨਾ ਪਹਿਚਾਨ , ਕਲ ਔਰ ਕਿਸੀ ਨਾਮ ਸੇ ਆ ਜਾਏਂਗੇ ਹਮ ਲੋਗ।
<*ਮੁਹੱਬਤ ਮੇ ਹੋਤਾ ਹੈ ਸ਼ਕਾਇਤ ਕਾ ਮਜ਼ਾ ਖ਼ੂਬ ,ਮੁਹੱਬਤ ਜਿਉਂ ਬੜਤੀ ਹੈ ਸ਼ਕਾਇਤ ਹੋਤੀ ਜਾਤੀ ਹੈ।
**ਕਹੋ ਨਾਖ਼ੁਦਾ ਸੇ ਕਿ ਲੰਗਰ ਉਠਾ ਲੇ ਹਮੇ ਆਜ ਤੂਫਾਂ ਕੀ ਜ਼ਿਦ ਦੇਖਨੀ ਹੈ।
*ਯੂੰ ਯਾਦ ਆਓਗੇ ਹਮੇ ਇਸਕੀ ਖ਼ਬਰ ਨਾ ਥੀ ਯੂੰ ਭੂਲ ਜਾਓਗੇ ਹਮੇ ਯੇ ਭੀ ਗੁਮਾਂ ਨਾ ਥਾ।
*ਇਤਨੀ ਬੁਲੰਦੀ ਸੇ ਮੁਝੇ ਤੂਨੇ ਨਿਵਾਜਾ ਕਿਉਂ ਥਾ ਗਿਰ ਕੇ ਮੈਂ ਟੂਟ ਗਿਆ ਕਾਂਚ ਕੇ ਬਰਤਨ ਕੀ ਤਰਹ।
*ਅਨਜਾਨ ਤੁਮ ਬਨੇ ਰਹੇ ਯੇ ਔਰ ਬਾਤ ਹੈ ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਕਿ ਤੁਮਕੋ ਹਮਾਰੀ ਖ਼ਬਰ ਨਾ ਹੋ।
*ਿਜ਼ੰਦਗੀ ਏਕ ਸੁਲਗਤੀ ਹੂਈ ਚਿਤਾ ਹੈ ,ਸ਼ੋਲਾ ਹੋਤੀ ਹੈ ਨਾ ਯੇ ਬੁਝਕਰ ਧੂਆਂ ਹੋਤੀ ਹੈ।
*ਅਬ ਅਪਨਾ ਇਖ਼ਤਿਆਰ ਹੈ ਚਾਹੇ ਜਹਾਂ ਚਲੇਂ ਰਹਿਬਰ ਸੇ ਅਪਨੀ ਰਾਹ ਜੁਦਾ ਕਰ ਚੁਕੇ ਹੈਂ ਹਮ।
*ਯੂੰ ਹੀ ਬੈਠੇ ਰਹੋ ਬਸ ਦਰਦੇ ਦਿਲ ਸੇ ਬੇਖ਼ਬਰ ਹੋਕਰ। ਬਨੋ ਕਿਉਂ ਚਾਰਾਗਰ ਤੁਮ ਕਿਆ ਕਰੋਗੇ ਚਾਰਾਗਰ ਹੋਕਰ।
------

ਆਗ ਕਾ ਖੇਲ19-3-11

ਆਗ ਕਾ ਖੇਲ19-3-11
**ਆਗ ਕੋ ਖੇਲ ਪਤੰਗੋਂ ਨੇ ਸਮਝ ਰਖਾ ਹੈ ਸਭ ਕੋ ਅੰਜ਼ਾਮ ਕਾ ਡਰ ਹੋ ਯੇ ਜਰੂਰੀ ਤੋ ਨਹੀਂ।
**ਕਿਸੀ ਸੇ ਕਿਆ ਕਹੂੰ ਖ਼ੁਦ ਪੇ ਭੀ ਅਖਤਿਆਰ ਨਹੀਂ, ਅਬ ਯੇ ਹਾਲ ਹੈ ਕਿ ਤੇਰਾ ਭੀ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਨਹੀਂ।
*ਕਭੀ ਕਭੀ ਸਫਰ ਏ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸੇ ਰੂਠ ਕੇ ਹਮ ਤੇਰੇ ਖ਼ਿਆਲ ਕੇ ਸਾਏ ਮੇ ਬੈਠ ਜਾਤੇ ਹੈਂ।
**ਜੋ ਅਪਨੇ ਦਿਲ ਪੇ ਗੁਜ਼ਰੀ ਸਭ ਕੋ ਸੁਨਾ ਰਹੇ ਹੈਂ ,ਯਾਨੀ ਕਿ ਪਥਰੋਂ ਪੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਗਿਰਾ ਰਹੇ ਹੈਂ।
*ਠੁਕਰਾ ਦੀਆ ਥਾ ਜਿਨਕੋ ਉਮੀਦ ਮੇ ਕਿਸੀ ਕੀ ਵੋਹ ਏਕ ਏਕ ਕਰ ਕੇ ਸਭ ਯਾਦ ਆ ਰਹੇ ਹੈਂ,
**ਆਦਮੀ ਅਬ ਖਣਿਜ ਪਦਾਰਥੋਂ ਕੇ ਸਿਵਾ ਕੁਝ ਭੀ ਨਹੀਂ ਫ਼ਕਤ ਮੁਹਾਵਰੋਂ ਹੀ ਉਬਾਲ ਆਤਾ ਹੈ,
*ਹਸੀਂ ਗ਼ਜ਼ਲ ਕਿਸੀ ਖੰਡਰ ਕੋ ਸੁਨਾਤੇ ਰਹੀਏ ਅਬ ਪਹਿਲੂ ਮੇ ਕਹਾਂ ਕੋਈ ਜਮਾਲ ਆਤਾ ਹੈ।*
*ਹੰਸਤੇ ਹੂਏ ਚਿਹਰੋਂ ਮੇ ਢੂੰਢਾ ਹੈ ਤੁਮੇ ਮੈਨੇ ਔਰ ਫੂਲ ਕੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਸੇ ਪੂਛਾ ਹੈ ਪਤਾ ਤੇਰਾ।
*ਆਪ ਆ ਜਾਏਂ ਤੋ ਮੁਝਕੇ ਭੀ ਆ ਜਾਏਗਾ ਯਕੀਨ ਬਰਨਾ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਰਹੇਂਗੇ ਕਿ ਬਹਾਰ ਆਈ ਹੈ।
**ਸੁਨੋਗੇ ਤਾਂ ਮੈਂ ਹਾਂ ਧੜਕਨ ਦਿਲੋਂ ਕੀ,ਨਹੀਂ ਸੁਨੋਗੇ ਤੋ ਪਤਝੜ ਕੀ ਹਵਾ ਹਾਂ।
*ਮੁਝੇ ਤੋ ਇਸ ਖ਼ਬਰ ਨੇ ਖੋ ਦੀਆ ਹੈ ਸੁਨਾ ਮੈਂ ਕਹੀਂ ਪਾਇਆ ਗਿਆ ਹੂੰ।
*ਤਾਰੀਕੀਆਂ(ਹਨੇਰਾ) ਗਰਜ਼ ਕੀ ਫੈਲੀ ਹੂਈ ਹੈਂ ਮੀਲੋਂ ਫਿਰ ਭੀ ਹਮ ਦੋਸਤੀ ਕੀ ਸ਼ਮਾਂ ਜਲਾ ਰਹੇ ਹੈਂ।
*ਨਾ ਤੋ ਹੁਸਨ ਕਾਮ ਆਇਆ ਨਾ ਹੀ ਇਸ਼ਕ ਰਾਸ ਆਇਆ
ਮਹਿਰੂਮੀਉਂ ਸੇ ਅਬ ਤਕ ਯਾਰੀ ਨਿਭਾ ਰਹੇ ਹੈਂ।
**ਜਿਨਕੇ ਹੋਟੋਂ ਪੋ ਹਸੀਂ ਪਾਉਂ ਮੇ ਛਾਲੇ ਹੋਂਗੇ, ਹਾਂ ਵਹੀ ਲੋਗ ਤੁਝੇ ਢੂੰਢਨੇ ਵਾਲੇ ਹੋਂਗੇ।
*ਵੋਹ ਜੋ ਖ਼ੁਸ਼ਬੂ ਕੀ ਤਰਹ ਫੈਲਾ ਥਾ ਮੇਰੇ ਚਾਰ ਸੂ,ਮੈਂ ਉਸੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਸਕਤਾ ਥਾ ਛੂ ਸਕਤਾ ਨਾ ਥਾ।
**ਹੋ ਨਾ ਜਾਏਂ ਆਪਕੀ ਨੀਂਦੇਂ ਹਰਾਮ ਮੇਰੇ ਬਾਰੇ ਮੇ ਨਾ ਸੋਚਾ ਕੀਜੀਏ।
*ਗੈਰੋਂ ਸੇ ਕਹਾ ਤੂਨੇ ਗੈਰੋਂ ਸੇ ਸੁਨਾ ਤੂਨੇ,ਕੁਛ ਹਮ ਸੇ ਕਹਾ ਹੋਤਾ ਕੁਛ ਹਮ ਸੇ ਸੁਨਾ ਹੋਤਾ।
*ਵੋਹ ਹਮ ਸੇ ਬਦਲ ਗਿਆ ਨਿਗਾਹੇਂ ਤੋ ਕਿਆ ਹੂਆ ਜਿੰਦਾ ਹੈਂ ਕਿਤਨੇ ਲੋਗ ਮੁਹੱਬਤ ਕੀਏ ਬਗੈਰ।
*ਦੋ ਰੋਜ ਮੇ ਸ਼ਬਾਬ ਕਾ ਆਲਮ ਗੁਜ਼ਰ ਗਿਆ, ਬਦਨਾਮ ਕਰਨੇ ਆਇਆ ਥਾ ਬਦਨਾਮ ਕਰ ਗਿਆ।
*ਗੁਜ਼ਰੇ ਹੂਏ ਸਮੇ ਕਾ ਅਬ ਤਕ ਗਿਲਾ ਹੀ ਕਿਆ , ਅਛਾ ਗੁਜ਼ਰ ਗਿਆ ਬਹੁਤ ਅਛਾ ਗੁਜ਼ਰ ਗਿਆ।

** ਹਿੰਦੀ ਗ਼ਜ਼ਲ (1978*) ਅਮਰਜੀਤ ਢਿਲੋਂ
*ਅਬ ਕੇ ਵਿਛੜੇ ਫਿਰ ਸ਼ਾਇਦ ਹਮ ਮਿਲੇਂਗੇ ਕਭੀ ਖਿਆਲੋਂ ਮੇ।ਅਪਨੇ ਅਪਨੇ ਸਾਏ ਲੇਕਰ ਆ ਉਠ ਚਲੇਂ ਉਜਾਲੋਂ ਮੇ।
ਗਰਮੀ ਕੇ ਮੌਸਮ ਮੇ ਭੀ ਹੋਤਾ ਜਾਤਾ ਹੈ ਖੂਨ ਸਰਦ ਤੁਮ ਸੰਗ ਤੋ ਤਪਤਾ ਰਹਿਤਾ ਥਾ ਠੰਢੇ ਸੀਤ ਸਿਆਲੋਂ ਮੇ।
ਪੈਸੇ ਕੀ ਬੁਨਿਆਦ ਪੇ ਹੈ ਸਭ ਯੇਹ ਢਾਂਚਾ ਯੇਹ ਦੀਨ ਮਜ਼ਹਬ , ਅਬ ਪਿਛਲਾ ਮੋਹ ਕਹਾਂ ਹੈ ਅਪਨੇ ਹੀ ਘਰ ਵਾਲੋਂ ਮੇ।
ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਹੰਸਤੇ ਰਹਿਤੇ ਹੈਂ ਰਾਤ ਕੋ ਰੋਨੇ ਕੀ ਖਾਤਿਰ ,ਸ਼ਾਮ ਹੂਈ ਗ਼ਮ ਢਲ ਜਾਤੇ ਹੈਂ ਬਨ ਕਰ ਜ਼ਹਿਰ ਪਿਆਲੇਂ ਮੇ।
ਪਲ ਮੇ ਦੂਰ ਹੂਏ ਹਮ ਐਸੇ ਜੈਸੇ ਕੋਈ ਪਹਿਚਾਨ ਹੀ ਨਾ ਥੀ ਆਂਖੇਂ ਚਾਰ ਹੂਈ ਥੀ ਨਾਮਾਲੂਮ ਕਿਤਨੇ ਸਾਲੋਂ ਮੇ।
ਅਬ ਕੀ ਬਾਰ ਨਾ ਗੀਤ ਲਿਖੇਂਗੇ ਨਾ ਬਹਾਰ ਨਾ ਸਾਵਣ ਕੇ ਢਿਲੋਂ ਫ਼ੁਰਸਤ ਕਹਾਂ ਹੈ ਉਲਝਾ ਹੂੰ ਘਰ ਕੇ ਜੰਜਾਲੋਂ ਮੇ।

ਇਸ ਤਰਾਂ ਢਾਲ ਮੇਰੇ ਬੱਚੇ ਨੂੰ

**ਇਸ ਤਰਾਂ ਢਾਲ ਮੇਰੇ ਬੱਚੇ ਨੂੰ
(ਇਬਰਾਹੀਮ ਲਿੰਕਨ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸਕ ਖਤ , ਅਧਿਆਪਕ ਦੇ ਨਾਮ)
ਮੈਂ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਮੇਰੇ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਇਹ ਸਿਖਣਾ ਪਵੇਗਾ ਕਿ ਸਾਰੇ ਆਦਮੀ ਇਕੇ ਜਿਹੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ,ਸਾਰੇ ਆਦਮੀ ਇਮਾਨਦਾਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਸੱਚੇ ਵੀ ਨਹੀਂ।ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਸਿਖਾਓ ਕਿ ਜਿੰਨੇ ਇਥੇ ਨੀਚ ਆਦਮੀ ਹਨ ਉਨੇ ਨਾਇਕ ਵੀ ਹਨ।ਜਿੰਨੇ ਸਵਾਰਥੀ ਸਿਆਸਤਦਾਨ ਹਨ ਉਨੇ ਆਪਾ ਵਾਰੂ ਆਗੂ ਵੀ ਹਨ।
Àਸਨੂੰ ਇਹ ਸਿਖਾਓ ਕਿ ਜੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਹਨ ਉਨੇ ਦੋਸਤ ਵੀ ਹਨ।ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ ਇਸ ਸਭ ਕਾਸੇ ਨੂੰ ਕੁਝ ਸਮਾ ਲਗੇਗਾ। ਜੇ ਹੋ ਸਕੇ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਵੀ ਸਿਖਾਓ ਕਿ ਹਥੀਂ ਕਮਾਏ ਇਕ ਡਾਲਰ ਦੀ ਕੀਮਤ ਮੁਫਤ ਚ ਮਿਲੇ ਵੀਹ ਡਾਲਰਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਜਿਆਦਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। Àਸਨੂੰ ਹਾਰ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਜਿੱਤ ਦਾ ਅਨੰਦ ਲੈਣਾ ਵਂੀ ਸਿਖਾਓ।
ਉਸਨੂੰ ਈਰਖਾ ਤੋਂ ਕੋਹਾਂ ਦੂਰ ਲੈ ਜਾਵੋ ਅਤੇ ਜੇ ਹੋ ਸਕੇ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਖਚਰੀ ਮੁਸਕਰਾਹਟ ਦੇ ਭੇਤ ਤੋਂ ਵੀ ਜਾਣੂ ਕਰਵਾਓ। ਉਸਨੂੰ ਛੋਟੀ ਉਮਰੇ ਹੀ ਇਹ ਵੀ ਸਿਖਣ ਦਿਓ ਕਿ ਗੁੰਡਿਆਂ ਨੂੰ ਕੁੱਟਣਾ ਸਭ ਤੋਂ ਸੌਖਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਉਸਨੂੰ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੀ ਅਨੋਖੀ ਦੁਨੀਆਂ ਬਾਰੇ ਦਸੋ-ਪਰ ੇਉਸਨੂੰ ਅਸਮਾਨ ਚ ਉਡਦੇ ਪਰਿੰਦਿਆਂ, ਧੁੱਪ ਚ ਉਡਦੀਆਂ ਮਧੂ ਮੱਖੀਆਂ, ਹਰਿਆਵਲ ਨਾਲ ਲਦੀਆਂ ਪਹਾੜੀਆਂ ਉਤੇ ਖਿੜੇ ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਕੁਦਰਤੀ ਅਨੋਖੇ ਨਜ਼ਾਰਿਆਂ ਬਾਰੇ ਦਿਮਾਗ ਲੜਾਉਣ ਲਈ ਵੀ ਸਮਾ ਦਿਓ।
ਉਸਨੂੰ ਦਸੋ ਕਿ ਨਕਲ ਅਤੇ ਬੇਈਮਾਨੀ ਨਾਲ ਪਾਸ ਹੋਣ ਨਾਲੋਂ ਫੇਲ• ਹੋਣਾ ਕਿਤੇ ਇਜ਼ਤ ਵਾਲਾ ਕੰਮ ਹੈ।ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ ਕਰਨਾ ਸਿਖਾਓ ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਹਰ ਕੋਈ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ ਕਿ ਉਹ ਗ਼ਲਤ ਹੈ। ਉਸਨੂੰ ਨਿਮਰ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਨਿਮਰਤਾ ਨਾਲ ਅਤੇ ਅੜੀਅਲ ਢੀਠ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਕਰੜਾਈ ਨਾਲ ਸਿਝਣਾ ਸਿਖਾਓ।
Àਸਨੂੰ ਉਦਾਸੀ ਵਿਚ ਵੀ ਹੱਸਣਾ ਸਿਖਾਓ ਅਤੇ ਇਹ ਦਸੋ ਕਿ ਜੇ ਅਖਾਂ ਵਿਚੋਂ ਅਥਰੂ ਛਲਕ ਪੈਣ ਤਾਂ ਇਹ ਕੋਈ ਸ਼ਰਮ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ।
ਉਸਨੂੰ ਇਨਸਾਨੀ ਗੁਣਾ ਨਾਲ ਈਰਖਾ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਉਤੇ ਹੱਸਣਾ ਸਿਖਾਓ ਅਤੇ ਬਹੁਤੀ ਮਿਠਾਸ ਤੋਂ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹਿਣਾ ਵੀ। ਉਸਨੂੰ ਸਿਖਾਉ ਕਿ ਆਪਣੀ ਸਿਆਣਪ ਅਤੇ ਤਾਕਤ ਦੀ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱੱਧ ਕੀਮਤ ਵਸੂਲ ਕਰੇ ਪਰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਹਾਲਤ ਵਿਚ ਆਪਣੀ ਸੋਚ ਅਤੇ ਜ਼ਮੀਰ ਨੂੰ ਦਾਅ ਉਤੇ ਨਾ ਲਗਣ ਦੇਵੇ। ਹੇ ਪਿਆਰੇ ਅਧਿਆਪਕ ਇਸ ਤਰਾਂ ਢਾਲ ਮੇਰੇ ਬੱਚੇ ਨੂੰ।
ਅਨੁਵਾਦ – ਅਮਰਜੀਤ ਢਿਲੋਂ

ਕੋਈ ਹਮਸਾ ਹਮੇ ਮਿਲਾ ਹੀ ਨਹੀਂ

****ਜ਼ਮਾਨਾ ਬੜੀ ਗੌਰ ਸੇ ਸੁਨ ਰਹਾ ਥਾ ਹਮੀਂ ਸੋ ਗਏ ਦਾਸਤਾਂ ਕਹਿਤੇ ਕਹਿਤੇ--
**ਦੁਨੀਆਂ ਗ਼ਮ ਦੇਤੀ ਹੈ ਸ਼ਰੀਕੇ ਗ਼ਮ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ
ਕਿਸੀ ਕੇ ਦੂਰ ਰਹਿਨੇ ਸੇ ਮੁਹੱਬਤ ਕਮ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ।
**ਕਿਤਨੇ ਹੁਸੀਨ ਲੋਗ ਥੇ ਜੋ ਮਿਲ ਕੇ ਏਕ ਵਾਰ ਆਖੋਂ ਮੇ ਜ਼ਜ਼ਬ ਹੋ ਗਏ ਦਿਲ ਮੇ ਸਮਾ ਗਏ।
**ਜਲ ਗਿਆ ਅਪਨਾ ਨਸ਼ੇਮਨ ਤੋ ਕੋਈ ਬਾਤ ਨਹੀਂ ਦੇਖਨਾ ਯੇਹ ਹੈ ਕਿ ਅਬ ਆਗ ਕਿਧਰ ਜਾਤੀ ਹੈ।
**ਬਾਤ ਕਰਨੀ ਹੋ ਕਿਸੀ ਸੇ ਮੁਖਾਤਿਬ ਹੋ ਕੋਈ
ਇਸ ਤਰਹ ਭੀ ਹੂਆ ਕਰਤੀ ਹੈਂ ਬਾਤੇਂ ਅਕਸਰ-----------
*ਦੇਖ ਕਰ ਹਮ ਕੋ ਜੋ ਚੁਪਚਾਪ ਗੁਜ਼ਰ ਜਾਤਾ ਹੈ ਕਭੀ ਇਸ ਸ਼ਖਸ਼ ਕੋ ਹਮ ਪਿਆਰ ਕੀਆ ਕਰਤੇ ਥੇ---
*ਹੈ ਸਰ ਪੇ ਮੇਰੇ ਧੂਪ ਮਗਰ ਤੂ ਭੀ ਤੋ ਮੇਰੀ ਜਾਨ, ਗਿਰਤੀ ਹੂਈ ਦੀਵਾਰ ਕੇ ਸਾਏ ਮੇ ਖੜ•ੀ ਹੈ-
**ਲੁਟਤੇ ਅਗਰ ਖਿਜ਼ਾਂ ਮੇ ਤੋ ਕੋਈ ਬਾਤ ਨਾ ਥੀ ਹਮ ਕੇ ਤੋ ਰੰਜ ਹੈ
ਕਿ ਲੁਟੇ ਹੈਂ ਬਹਾਰ ਮੇਂ।
*ਬਹਾਰ ਆਏ ਤੋ ਮੇਰਾ ਸਲਾਮ ਕਹਿ ਦੇਨਾ ਮੁਝੇ ਤੋ ਆਜ ਤਲਬ ਕਰਲੀਆ ਹੈ ਸਹਿਰਾ ਨੇ।
*ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਯਾਦ ਏ ਦੋਸਤ ਹੈ ,ਯਾਨੀ, ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹੈ ਤੋ ਗ਼ਮ ਮੇ ਗੁਜ਼ਰੇਗੀ।
**ਖਿਜ਼ਾਂ ਮੇ ਹੈ ਜਬ ਅਪਨਾ ਆਲਮ ਬਹਾਰ ਆਈ ਤੋ ਕਿਆ ਕਰੇਂਗੇ---
*ਉਨਕੀ ਨਜ਼ਰ ਮੇ ਮੇਰੀ ਤਬਾਹੀ ਕੇ ਵਾਸਤੇ ਇਤਨਾ ਖ਼ਲੂਸ ਥਾ ਕਿ ਸ਼ਕਾਇਤ ਨਾ ਹੋ ਸਕੀ।
**ਅਲਾਹ , ਰੇ ਬੇਖ਼ੁਦੀ ਕਿ ਤੇਰੇ ਪਾਸ ਬੈਠ ਕਰ ਤੇਰਾ ਹੀ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕੀਆ ਹੈ ਕਭੀ ਕਭੀ।
**ਬਹੁਤ ਨਜ਼ਦੀਕ ਆਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹੋ ਵਿਛੜਨੇ ਕਾ ਇਰਾਦਾ ਕਰ ਲੀਆ ਕਿਆ?
**ਬੜੇ ਮੁਹਤਾਤ ਹੋਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹੋ ਦੁਨੀਆਂ ਨੇ ਤੁਮੇ ਸਮਝਾ ਦੀਆ ਕਿਆ?
**ਕੋਈ ਹਮਸਾ ਹਮੇ ਮਿਲਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਕੋਈ ਮਿਲਤਾ ਤੋ ਪਿਆਰ ਭੀ ਕਰਤੇ।
Converted from

ਜਿਸਮ ਤਨਹਾ ਔਰ ਜਾਂ ਤਨਹਾ-----------16-3-11

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਯੂੰ ਹੀ ਤਮਾਮ ਹੋਤੀ ਹੈ=====
*ਸੁਬਾਹ ਹੋਤੀ ਹੈ ਸ਼ਾਮ ਹੋਤੀ ਹੈ। ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਯੂੰ ਹੀ ਤਮਾਮ ਹੋਤੀ ਹੈ।
*ਇਤਨੇ ਕਰੀਬ ਆਨਕੇ ਫਿਰ ਭੀ ਨਾ ਜਾਨੇ ਕਿਉਂ ਕੁਛ ਅਜਨਬੀ ਸੇ ਆਪ ਹੈਂ ਕੁਛ ਅਜਨਬੀ ਸੇ ਹਮ।
*ਜ਼ਮਾਨਾ ਬੜੀ ਗੌਰ ਸੇ ਸੁਨ ਰਹਾ ਥਾ ਹਮ ਹੀ ਜਿਸਮ ਤਨਹਾ ਔਰ ਜਾਂ ਤਨਹਾ-----------16-3-11
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕਿਆ ਇਸੀ ਕੋ ਕਹਿਤੇ ਹੈਂ ਜਿਸਮ ਤਨਹੀ ਔਰ ਜਾਂ ਤਨਹਾ।
ਰਾਹ ਦੇਖਾ ਕਰੇਗਾ ਸਦੀਉਂ ਤਕ ਛੋੜ ਜਾਏਂਗੇ ਯੇਹ ਜਹਾਂ ਤਨਹਾ(ਮੀਨਾ ਕੁਮਾਰੀ)
ਰਾਮ ਸਰੂਪ ਅਣਖੀ----------
ਜਿੰਦੇ ਦੱਸ ਜੂਹ ਕਿਹੜੀ ਗਈ ਸੀ ਤੂੰ ਪਾਣੀ ਲੈਣ ਦਿਲ ਦੀ ਸੁਰਾਹੀ ਤੈਥੋਂ ਲਈ ਕੀਹਨੇ ਠੱਗ ਨੀ।
ਚੁਪ ਚੁਪ ਵਿਚ ਨੀ ਤੂੰ ਫੂਕ ਲਿਆ ਘਰ ਸਾਰਾ ਕਿਹੜੇ ਦਸ ਪਤਣੋ ਬੁਝਾਵਾਂ ਤੇਰੀ ਅੱਗ ਨੀ।
ਕਿਹੜੇ ਘਰ ਦੱਸ ਕੁੜੇ ਗਈ ਸੀ ਤੂੰ ਅੱਗ ਲੈਣ ਕੀਹਦੇ ਪੱਲੇ ਨਾਲ ਤੇਰਾ ਪੱਲਾ ਗਿਆ ਲੱਗ ਨੀ।
ਕਾਹਤੋਂ ਬੈਠੀ ਗ਼ਮਾਂ ਦਾ ਤੂੰ ਕਢਦੀ ਕਸੀਦੜਾ ਨੀ ਕਾਹਤੋਂ ਹੁਣ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਰੁੱਸ ਗਿਆ ਜੱਗ ਨੀ।
ਕਰੀਂ ਤੂੰ ਉਂਗਲ ਲਿਆਵਾਂ ਤੇਰੇ ਯਾਰੜੇ ਨੂੰ ਜਿੰਦੇ ਨੀ ਇਹ ਜਿੰਦ ਤੇਰੀ ਸਾਬਣੇ ਦੀ ਝੱਗ ਨੀ।(
1984 ਦਬੜੀਖਾਨਾ ਦੀ ਇਕ ਯਾਦ)ਇਕ ਰਾਤ ਅਣਖੀ ਜੀ ਨਾਲ।।।।।

ਉਰਦੂ ਸ਼ੇਅਰ
ਸੋ ਗਏ ਦਾਸਤਾਂ ਕਹਿਤੇ ਕਹਿਤੇ।
*ਰਹਿ ਗਏ ਵਕਤ ਕੇ ਹਾਥ ਮੇ ਖਿਲੌਨਾ ਬਨ ਕਰ ਹਮਨੇ ਹਰ ਲਮਹਾਤ ਸੇ ਖੇਲਾ ਥਾ ਖਿਲੌਨੋ ਕੀ ਤਰਹ।
* ਅਬ ਲੁਤਫ ਓ ਸੁਬਹੌ ਸ਼ਾਮ ਗਿਆ ਸੁਬਹੋ ਸ਼ਾਮ ਸੇ
ਕੁਛ ਇਸ ਤਰਹ ਸੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕੋ ਕਾਟ ਰਹਾ ਹੂੰ ਮੈਂ।
*ਆਖੇਂ ਰਹੇਂਗੀ ਮੁੰਤਜ਼ਿਰ ਸ਼ਾਮ ਓ ਸਹਿਰ ਤੇਰੀ ਇਸ ਦਿਲ ਕੋ ਸੌਂਪ ਦੇਂਗੇ ਤੇਰਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਹਮ।
*ਦੋ ਘੜੀ ਆਰਾਮ ਕਰਲੇਂ ਜ਼ੁਲਫ ਕੇ ਸਾਏ ਤਲੇ ,ਕੁਛ ਨਾ ਕੁਛ ਆਸਾਨ ਹੋ ਜਾਏਗਾ ਯੇ ਲੰਬਾ ਸਫਰ।
*ਇਸ ਮਹਿਫਿਲ ਮੇ ਲੋਗ ਹੈਂ ਜਿਤਨੇ ਸਭ ਕੋ ਅਪਨਾ ਰੋਨਾ ਹੈ
ਯਾਰੋ ਮੈਂ ਖਾਮੋਸ਼ ਤਬੀਅਤ ਮੇਰਾ ਹਾਲ ਸੁਨਾਏ ਕੌਨ।
*ਗ਼ਮੇ ਹਿਜਰ ਸੇ ਦਿਲ ਕੇ ਕਭੀ ਹਮਕਿਨਾਰ ਕਰਨਾ , ਮੈਂ ਫਿਰ ਆਊਂਗਾ ਪਲਟ ਕਰ ਮੇਰਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਨਾ।
*ਬਾਵਜੂਦ ਏ ਤਲਾਸ਼ ਮਿਲ ਨਾ ਸਕਾ ਏਕ ਇਨਸਾਨ ਕੀ ਜਰੂਰਤ ਥੀ।
*ਯਾਦ ਇਕ ਜ਼ਖਮ ਬਨ ਗਈ ਹੈ ਬਰਨਾ ਭੂਲ ਜਾਨੇ ਕਾ ਕੁਛ ਖਿਆਲ ਤੋ ਥਾ।
*ਲੋਗ ਤੋ ਦਾਮਨ ਸੀ ਲੇਤੇ ਹੈਂ , ਜੈਸੇ ਹੋ ਜੀ ਲੇਤੇ ਹੈਂ
Ñਲੇਕਿਨ ਹਮ ਦੀਵਾਨੇ ਹੈਂ ਜੋ ਬਾਲ ਬਿਖੇਰੇ ਫਿਰਤੇ ਹੈਂ।
*ਰਫ਼ਤਾ ਰਫ਼ਤਾਤੇਰੀ ਯਾਦ ਮਿਟੀ ਜਾਤੀ ਹੈ ,ਵਕਤ ਕੇ ਚਿਹਰੇ ਪੇ ਗਰਦ ਸੀ ਜਮੀ ਜਾਤੀ ਹੈ।
*ਇਸ਼ਰਤੇ ਕਤਰਾ ਹੈ ਦਰਿਆ ਮੇ ਫਨਾ ਹੋ ਜਾਨਾ ,ਦਰਦ ਕਾ ਹਦ ਸੇ ਗੁਜ਼ਰਨਾ ਹੈ ਦਵਾ ਹੋ ਜਾਨਾ।
*ਕਹਿਤੇ ਹੈਂ ਜਿਨ•ੇ ਦੋਸਤ ਬਚੋ ਉਨਕੇ ਕਰਮ ਸੇ ਹਰ ਦੋਸਤ ਨਯਾ ਜ਼ਖਮ ਲਗਾਨੇ ਪੇ ਤੁਲਾ ਹੈ।
*ਤੂ ਅਗਰ ਦਿਲ ਮੇ ਏਕ ਵਾਰ ਆਏ। ਉਮਰ ਭਰ ਕੇ ਲੀਏ ਕਰਾਰ ਆਏ।
*ਮੌਤ ਨੇ ਆਸਰਾ ਦੀਆ ਭੀ ਤੋ ਤਬ ,ਜਬ ਮੁਸੀਬਤ ਕੇ ਦਿਨ ਗੁਜ਼ਾਰ ਆਏ।
*ਆਸ਼ੀਆਂ ਹੀ ਗੁਲਸਿਤਾਂ ਮੇ ਨਹੀਂ ਅਬ ਖ਼ਿਜ਼ਾਂ ਆਏ ਕਿ ਬਹਾਰ ਆਏ।
*ਜਬ ਭੀ ਆਤਾ ਹੈ ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਕੇ ਸਾਥ ਜਾਨੇ ਕਿਉਂ ਲੋਗ ਮੇਰੇ ਨਾਮ ਸੇ ਜਲ ਜਾਤੇ ਹੈਂ।
* ਹਮਾਰਾ ਨਾਮ ਯੇ ਨਹੀਂ ਤੋ ਵੋਹ ਹੋਗਾ ਹਮਾਰੇ ਨਾਮ ਸੇ ਕਿਆ ਕਾਮ ਮੁੱਦਾ ਕਹੀਏ।
*ਤੂ ਹੈ ਹਰਜਾਈ ਤੋ ਅਪਨਾ ਭੀ ਯਹੀ ਤੌਰ ਸਹੀ, ਤੂ ਨਹੀਂ ਔਰ ਸਹੀ ਔਰ ਨਹੀਂ ਔਰ ਸਹੀ।
*ਉਮਰੇ ਦਰਾਜ਼ ਮਾਂਗ ਕਰ ਲਾਏ ਥੇ ਚਾਰ ਦਿਨ ਦੋ ਆਰਜ਼ੂ ਮੇ ਕਟ ਗਏ ਦੋ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਮੇ।
*ਤੰਗ ਆ ਚੁਕੇ ਹੈਂ ਕਸ਼ਮਕਸ਼ੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸੇ ਹਮ
ਠੁਕਰਾ ਨਾ ਦੇਂ ਜਹਾਂ ਕੋ ਕਹੀਂ ਬੇਦਿਲੀ ਸੇ ਹਮ\।
*ਆਤਸ਼ੇ ਹਿਜਰ ਕੋ ਅਸ਼ਕੋਂ ਸੇ ਬੁਝਾਨੇ ਵਾਲੇ, ਤੁਝੇ ਰੋਨੇ ਭੀ ਨਾ ਦੇਂਗੇ ਜ਼ਮਾਨੇ ਵਾਲੇ।
8*ਹਰ ਸ਼ਖਸ਼ ਸੋਚਤਾ ਹੈ ਮੁਝ ਕੋ ਦੇਖ ਕਰ ਉਦਾਸ ਕਿ ਤੁਝਸੇ ਵਿਛੜ ਗਿਆ ਤੇਰਾ ਹਮਸਫਰ ਕਹਾਂ।
----------------
Converted from Satluj to Unicode

ਭੱਦੀਆਂ ਆਦਤਾਂ ,,,,,12 3 11
****1ਦੰਦਾਂ ਚ ਪਿੰਨ ਮਾਰਨੇ 2 ਨੱਕ ਚ ਉਂਗਲਾਂ ਮਾਰਨੀਆਂ
3ਕੰਨਾਂ ਚ ਡੱਕੇ ਮਾਰਨੇ 4 ਪਚਾਕੇ ਮਾਰ ਕੇ ਖਾਣਾ , ਸੜ•ਾਕੇ ਮਾਰ ਕੇ ਪੀਣਾ।
5 ਪੈਰ ਘੜੀਸ ਕੇ ਤੁਰਨਾ
6 ਨੀਵੀਂ ਪਾਕੇ ਰੱਖਣੀ,ਸ਼ੈਤਾਨੀ ਹਾਸਾ ਹੱਸਣਾ।
8ਮੂੰਹ ਮੀਚ ਕੇ ਮੀਸਣਾ ਹਾਸਾ ਹੱਸਣਾ ,ਲੁੱਚਪੁਣੇ ਨਾਲ ਤੱਕਣਾ।
10 ਵਿਚਕਾਰੋਂ ਗੱਲ ਟੋਕਣੀ, ਸੁਨਣ ਦੀ ਥਾਂ ਸਿਰਫ ਬੋਲੀ ਜਾਣਾ।
11ਬਿਨਾ ਪੁਛੇ ਹੀ ਕਿਸੇ ਦੇ ਸਵਾਲ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦੇਈ ਜਾਣਾ।
12
ਬਿਗਾਨੀ ਜੰਨ ਵਿੱਚ ਨੱਚਣਾ,ਵਹਿਸ਼ੀ (ਕਠੋਰ)ਕਹਿਕਹੇ ਲਗਾਉਣੇ।
(ਉਠ ਗਿਆ ਵਹਿਸ਼ੀ ਲਗਾਕਰ ਕਹਿਕਹਾ ,ਦੇਰ ਤੱਕ ਮਹਿਫਲ ਮੇ ਸੰਨਾਟਾ ਰਹਾ)
***
ਗ਼ਜ਼ਲ
ਯਾਰਾਂ ਤੇ ਕਰਕੇ ਅਹਿਸਾਨ ਜਤਾਉਂਦੇ ਹੋ।
ਚੰਗਾ ਇਹ ਯਾਰੀ ਦਾ ਫ਼ਰਜ਼ ਨਿਭਾਉਂਦੇ ਹੋ।
ਹੱਕ ਸੱਚ ਨੂੰ ਰੋਜ ਹੀ ਸੂਲੀ ਟੰਗਦੇ ਹੋ
ਐਪਰ ਖ਼ੁਦ ਤਾਈਂ ਈਸਾ ਅਖਵਾਉਂਦੇ ਹੋ।
ਅਦਬ ਨਾਲ ਅਹਿਸਤਾ ਬੋਲੋ ਮਹਿਫਲ ਵਿਚ
ਕਿਉਂ ਬੇਵਖ਼ਤੋ ਮਹਿਫਲ ਵਿਚ ਚਿਲਲਾਉਂਦੇ ਹੋ।
ਸੰਕਟ ਨਵਾਂ ਤਜੱਰਬਾ ਦੇਕੇ ਜਾਵੇਗਾ
ਦੇਖ ਮੁਸੀਬਤ ਕਿਉਂ ਐਵੇਂ ਘਬਰਾਉਂਦੇ ਹੋ।
**

ਅੱਗ ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਚੰਦਰੀ ਸਾੜ ਸਵਾਹ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।
ਵਸਦੇ ਰਸਦੇ ਘਰਾਂ ਨੂੰ ਜਮਾਂ ਤਬਾਹ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।

ਨਾ ਦੇਖੇ Àਮਰ ਰੰਗ ਨਾ ਜਾਤਾਂ ਪਾਤਾਂ ਨੂੰ।
ਜਦ ਇਹ ਭੜਕੇ ਪਲ ਵਿਚ ਦੇਵੇ ਬਦਲ ਹਾਲਾਤਾਂ ਨੂੰ।
ਮੁਰਦਾ ਦਿਲਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਪੈਦਾ ਚਾਹ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ,ਅੱਗ ਇਸ਼ਕ ਦੀ

ਜਦ ਕਿਸੇ ਦੇ ਰੰਗ ਰੂਪ ਤੇ ਇਹ ਦਿਲ ਡੁੱਲ• ਜਾਂਦੈ
Îਮਾਂ ਬੱਚੇ ਤੇ ਬੀਵੀ ਨੂੰ ਵੀ ਚੰਦਰਾ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦੈ ।
ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਤੋਂ ਇਹ ਬੇਪ੍ਰਵਾਹ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ,ਅੱਗ ਇਸ਼ਕ ਦੀ

ਦੇਖ ਦੇਖ ਕੇ ਹੁਸਨ ਇਹ ਬੰਦਾ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਰੱਜਦਾ
ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਹੀ ਮਿਰਗ ਤ੍ਰਿਸ਼ਨਾ ਮਗਰ ਰਹੇ ਭਜਦਾ।
ਸਭ ਕੁਝ ਮਿਰਗ ਤ੍ਰਿਸ਼ਨਾ ਇਹੀਓ ਫਨਾਹ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਅੱਗ ਇਸ਼ਕ ਦੀ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਕੇਹਾ ਜ਼ਜ਼ਬਾ ਹੈ ਜੋ ਬੁਢੇ ਵਾਰੇ ਵੀ
ਰਹਿ ਰਹਿ ਕੇ ਮੁਸ਼ਕੇ ਤੇ ਨਾਲੇ ਰੰਗ ਖਿਲਾਰੇ ਵੀ
ਚਿੱਟੀ ਦਾਹੜੀ ਨੂੰ ਇਹ ਕਾਲੀ ਸ਼ਾਹ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।ਅੱਗ ਇਸ਼ਕ ਦੀ

ਆਸ਼ਕ ਬਣ ਕੇ ਜੱਗ ਦੇ ਵਿਚੋਂ ਨੀਰ ਨਿਖੁਟ ਗਏ
ਕਿੰਨੇ ਮਿਰਜ਼ੇ ਮਹੀਂਵਾਲ ਤੇ ਪੁਨੂੰ ਲੁਟ ਗਏ।
ਢਿਲੋਂ ਮੌਤ ਨੂੰ ਨੇੜੇ ਖਾਹ ਮਖਾਹ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ
ਅੱਗ ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਯਾਰ

ਆ ਗਈ ਹੁਣ ਬਜ਼ੁਰਗੇ 9 9 09(9 3 11)

• ਆ ਗਈ ਹੁਣ ਬਜ਼ੁਰਗੇ 9 9 09(9 3 11)

ਆ ਗਈ ਹੁਣ ਬਜ਼ੁਰਗੀ ਬਚਪਨ ਗਿਆ ਪਰ•ੇ।
ਮਸਾਂ ਲਿਆਂਦੇ ਚਿੱਟੇ ਕਾਲੇ ਦੂਰ ਹਨ ਦੂਰ ਕਰੇ।
ਜੋਸ਼ ਜਵਾਨੀ ਦਾ ਹੈ ਹੋਸ਼ ਬਜ਼ੁਰਗੀ ਦੀ ਹੁੰਦੀ
ਹਰ ਹਰ ਅਗੇ ਜਾਕੇ ਕਦੇ ਨਾ ਅਸੀਂ ਹਾਂ ਹਰੇ ।
Îਮਨ ਵਿਚ ਬਚਪਨ ਉਸਲਵੱਟੇ ਲੈਂਦਾ ਰਹਿੰਦਾ
ਜਦ ਦੇਖਾਂ ਹਸਦਾ ਹੋਂਿÂਆ ਨੰਨ•ਾਂ ਬਾਲ ਪਰ•ੇ ।
ਦੁਸ਼ਮਣ ਦਾ ਡਰ ਤਾਂ ਐਂਵੇਂ ਫਰਜ਼ੀ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ
ਅਸਲ ਚ ਬੰਦਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੋਂ ਪਿਆ ਡਰੇ।
ਆਪਣੀ ਸਿਆਣਪ ਦਾ ਹੰਕਾਰ ਸਤਾਉਂਦਾ ਜਦ
ਹਰ ਬੰਦਾ ਹੀ ਉਪਦੇਸ਼ਕ ਬਣ ਕੇ ਉਪਦੇਸ਼ ਕਰੇ।
ਢਿਲੋਂ ਕੋਈ ਸਰੋਤਾ ਹੈ ਨਹੀਂ ਮਹਿਫਿਲ ਵਿਚ
ਹਰ ਕੋਈ ਪਾਵੇ ਬਾਤ ਹੁੰਗਾਰਾ ਫਿਰ ਕੌਣ ਭਰੇ।
**
ਨਸ਼ਿਆਏ ਨੈਣਾਂ ਵਾਲਿਆ ਗੀਤ

ਮੈਨੂੰ ਇੰਜ ਨਾ ਤਕਿਆ ਕਰ ਵੇ ਨਸ਼ਿਆਏ ਨੈਣਾਂ ਵਾਲਿਆ।
ਹਾੜ•ਾ ਈ ਲਗਦਾ ਡਰ ਵੇ ਨਸ਼ਿਆਏ ਨੈਣਾਂ ਵਾਲਿਆ।
*
ਸ਼ਾਨਾਮੱਤਾ ਜੋਬਨ ਇਹ ਮੇਰਾ ਮਹਿਕਾਂ ਰਿਹਾ ਖਿਲਾਰ ਹਾਣੀਆਂ।
ਸੋਹਲ ਜਿਹੇ ਕੋਮਲ ਦਿਲ ਤਾਈਂ ਇਉਂ ਤਕ ਤਕ ਨਾ ਮਾਰ ਹਾਣੀਆ।
ਜਿਸਮ ਚ ਛਿੜੇ ਕਰੰਟ ਜਿਹਾ ਨਾ ਦੇਵੇ ਕਮਲੀ ਕਰਵੇ । ਨਸ਼ਿਆਏ।,,,,

ਮੈਂ ਕਦੇ ਸੁਰਮਾ ਨਾ ਪਾਇਆ ਧਾਰੀ ਬੰਨ• ਕੇ ਹੋਰਾਂ ਵਾਂਗੂ
ਤੂੰ ਕੁਨੱਖਾ ਹੀ ਰਹੇਂ ਝਾਕਦਾ ਗੋਰੇ ਮੁਖ ਵਲ ਚੋਰਾਂ ਵਾਂਗੂ।
ਜੀ ਕਰਦੈ ਕਿ ਪੁਛ ਲਾਂ ਤੈਨੂੰ ਕਿਥੇ ਤੇਰੇ ਘਰ ਵੇ । ਨਸ਼ਿਆਏ,,,

ਸੁੰਦਰਤਾ ਮਾਨਣ ਲਈ ਹੁੰਦੀ ਫੁੱਲ ਨਾ ਤੋੜਣ ਦੇ ਲਈ ਹੁੰਦੇ
ਅਖੀਆਂ ਦੇ ਸੁਨੇਹੇ ਅਖੀਆਂ ਰਾਹੀਂ ਮੋੜਣ ਦੇ ਲਈ ਹੁੰਦੇ।
ਬਿਨਾ ਰੰਗ ਦੇ ਪੱਤੇ ਦੇ ਨਾ ਕੁੱਟ ਅਸਾਡੀ ਸਰ ਵੇ । ਨਸ਼ਿਆਏ,,,
ਅਖਾਂ ਅਖਾਂ ਨਾਲ ਉਲਝੀਆਂ ਜਿਹੀਆਂ ਬੁਝਾਰਤਾਂ ਪਾਉਂਦਾ ਰਹਿੰਨੈ।
ਕਿਉਂ ਸਤਰੰਗੀ ਪੀਂਘ ਦੇ ਉਤੇ ਝੂਟਣ ਲਈ ਲਲਚਾਉਂਦਾ ਰਹਿੰਨੈ।
ਢਿਲੋਂ ਪਿਆਸੀ ਧਰਤੀ ਉਤੇ ਬੱਦਲ ਬਣਕੇ ਵਰ• ਵੇ । ਨਸ਼ਿਆਏ ਨੈਣਾ ਵਾਲਿਆ
ਮੈਨੂੰ ਇੰਜ ਨਾ ਤਕਿਆ ਕਰ ਵੇ