ਭਾਰਤ ਤਰੱਕੀ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ? ਸੋਚੋ

ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਪਰਿੰਦੇ ਮੇਰੇ ਮਨ 'ਚ ਕੈਦੀ, ਹਰ ਵਕਤ ਦਿੰਦੇ ਨੇ ਇਹੋ ਦੁਹਾਈ, ਰਿਹਾਈ, ਰਿਹਾਈ।


ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਗਰੀਬ ਜੰਮੇ ਹੋ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡਾ ਕੋਈ ਕਸੂਰ ਨਹੀਂ, ਪਰ ਜੇ ਗਰੀਬ ਮਰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਕਸੂਰਵਾਰ ਹੋ। ਬਿਲਗੇਟਸ

ਕੀਤਾ ਕਿਸੇ ਦਾ ਮਨੋ ਭੁਲਾ ਦੇਣਾ, ਭਲੇ ਮਾਣਸਾ ਦਾ ਦਸਤੂਰ ਹੈ ਨਹੀਂ।

ਦਇਆ ਸਿੰਘ ਜਹਾਨ 'ਤੇ ਕੌਣ ਐਸਾ, ਜੀਹਦਾ ਸ਼ੁਰੂ ਦੇ ਵਾਂਗ ਅਖੀਰ ਹੋਵੇ।

ਚੰਗਾ ਹੈ ਸਿਰ ਝੁਕਾਉਂਣਾ ਤਾਂ ਕਿ ਕਾਇਮ ਅਦਬ ਰਹੇ, ਪਰ ਐਨਾ ਨਾ ਸਿਰ ਝੁਕਾਓ, ਕਿ ਦਸਤਾਰ ਡਿੱਗ ਪਵੇ।

ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦੇ ਕਿਸੇ ਕੋਨੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਖਾਮੋਸ਼ ਜਿਹਾ ਬੱਚਾ, ਵੱਡਿਆਂ ਦੀ ਦੇਖ ਕੇ ਦੁਨੀਆਂ, ਵੱਡਾ ਹੋਣ ਹੋਵਣ ਤੋਂ ਡਰਦਾ ਹੈ।

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤੋਂ ਜਿਸ ਨੇ ਕੁਝ ਸਿੱਖਿਆ ਨਹੀਂ, ਉਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਹੋਰ ਵੀ ਸਿਖਾਊਗਾ ਕੀ।

ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਹੋਣ ਲਈ, ਤੁਹਾਡੀ ਬਹੁਤੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਅਸਫਲ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਬਚਦਿਆਂ ਦੀ ਲੰਘ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਸੱਚ ਬੋਲਣ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਫਾਇਦਾ? ਇਹ ਬੋਲ ਕੇ ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਰੱਖਣਾ ਪੈਂਦਾ।


ਭਾਰਤ ਤਰੱਕੀ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ? ਸੋਚੋ
ਆਬਾਦੀ 110 ਕਰੋੜ
8 ਕਰੋੜ ਸੇਵਾ ਮੁਕਤ
30 ਕਰੋੜ ਰਾਜ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੇ ਕਰਮਚਾਰੀ
17 ਕਰੋੜ ਕੇਂਦਰ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਕਰਮਚਾਰੀ (ਸਾਰੇ ਬਿਨਾਂ ਕੰਮ ਤੋਂ)
1 ਕਰੋੜ ਨਿੱਜੀ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੇ (ਪਰ ਦੇਸ਼ ਲਈ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ)
25 ਕਰੋੜ ਸਕੂਲਾਂ ਵਿੱਚ
2 ਕਰੋੜ ਪੰਜ ਸਾਲ ਤੋਂ ਘੱਟ ਉਮਰ ਦੇ
15 ਕਰੋੜ ਬੇਰੁਜਗਾਰ
ਡੇਢ ਕਰੋੜ ਹਸਪਤਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਭਰਤੀ
79 ਲੱਖ 99 ਹਜ਼ਾਰ 998 ਜੇਲ•ਾਂ ਵਿੱਚ ਬੰਦ
ਆਪਾਂ ਵੀ ਆਰਾਮ ਕਰੀਏ
ਤੁਸੀਂ ਮੋਬਾਇਲ 'ਤੇ ਬਿਜੀ ਹੋ ਕਿਤੇ ਭਾਰਤ ਇਕੱਲਾ ਨਾ ਰਹਿ ਜਾਵੇ।

ਰਹਿਬਰ, ਰਾਹਜ਼ਨ, ਸੰਤ, ਉਚੱਕੇ ਰਲਗੱਡ ਹੈ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਭੀੜ
ਸੰਤ ਹੋਰ ਸੰਤਾਈਆਂ ਹੋਰ, ਚੋਰ ਹੋਰ, ਚਤੁਰਾਈਆਂ ਹੋਰ।
ਨੇਤਾ, ਸਾਧ, ਵਪਾਰੀ, ਅਫਸਰ ਤੇ ਹੋਵੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ ਕਿਵੇਂ
ਕਹਿਣੀ ਹੋਰ ਤੇ ਕਰਨੀ ਹੋਰ, ਧੰਦਾ ਹੋਰ ਕਮਾਈਆਂ ਹੋਰ।
ਬੇਬੱਸ ਮਕਤੂਲਾਂ ਦੇ ਵਾਰਸ ਦੇਖ ਰਹੇ ਜੱਜ ਦਾ ਇਨਸਾਫ,
ਕਾਤਲ ਹੋਰ ਗਵਾਹੀਆਂ ਹੋਰ, ਸਜ਼ਾ ਹੋਰ ਸੱਚਿਆਈਆਂ ਹੋਰ।
ਨਫਰਤ ਦੀ ਅੱਗ ਫੈਲਾਈ ਹੈ, ਬੇਸ਼ੱਕ ਕੁਰਸੀ ਬਾਜਾਂ ਇੱਥੇ,
ਪਰ ਅੱਗਾਂ ਭੜਕਾਈਆਂ ਜ਼ੋਰ, ਪੰਡਤਾਂ, ਮੁੱਲਾਂ, ਭਾਈਆਂ ਹੋਰ।
ਵਿੱਚ ਸਕੂਲਾਂ ਅਨਪੜ• ਬੱਚੇ, ਹਸਪਤਾਲੀਂ ਰੋਣ ਮਰੀਜ਼,
ਮਾਸਟਰ ਹੋਰ ਪੜ•ਾਈਆਂ ਹੋਰ, ਡਾਕਟਰ ਹੋਰ ਦਵਾਈਆਂ ਹੋਰ।