ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਵੀ ਯਾਦ ਆਤੀ ਹੈ ਤੋ ਆਂਸੂ ਬਨ ਕੇ ਆਤੀ ਹੈ

ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਵੀ ਯਾਦ ਆਤੀ ਹੈ ਤੋ ਆਂਸੂ ਬਨ ਕੇ ਆਤੀ ਹੈ
*ਹਿਯਾਤ ਏਕ ਮੁਸਤਕਿਲ ਗ਼ਮ ਕੇ ਸਿਵਾ ਕੁਛ ਭੀ ਨਹੀਂ
ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਭੀ ਯਾਦ ਆਤੀ ਹੈ ਤੋ ਆਂਸੂ ਬਨ ਕੇ ਆਤੀ ਹੈ।
*ਹਮ ਕੋ ਭੀ ਕਿਆ ਕਿਆ ਮਜ਼ੇ ਕੀ ਦਾਸਤਾਨੇ ਯਾਦ ਥੀ
Ñਲੇਕਿਨ ਅਬ ਸਭ ਜ਼ਿਕਰ ਏ ਦਰਦੇ ਮਾਤਮ ਬਨ ਕੇ ਰਹਿ ਗਈ।
**ਜਾਨ ਦੇਨਾ ਕਿਸੀ ਪੇ ਲਾਜ਼ਿਮ ਥਾ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਯੂੰ ਬਸਰ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ।
*ਐ ਦੋਸਤ ਹਮ ਯੇ ਕਭੀ ਨਾ ਮਾਨੇਗੇ ਕਿ ਦਿਲ ਕੋ ਦਿਲ ਕੀ ਖ਼ਬਰ ਨਹੀਂ ਹੋਤੀ।
*ਕਿਸੀ ਕੀ ਸ਼ੋਖੀਉਂ ਸੇ ਮੇਰੀ ਮੁਰਾਦ ਪਹਿਲੇ ਮਿਲਤੀ ਥੀ ਅਬ ਨਹੀਂ ਮਿਲਤੀ।
**ੁ=ਜ਼ੁਲਫ ਕੀ ਤਾਰੀਫ ਮੇ ਦਫਤਰ ਕੇ ਦਫਤਰ ਲਿਖ ਔਰ ਹਾਲ ਏ ਪਰੇਸ਼ਾਂ ਦਿਲ ਔਰ ਭੀ ਹੋਤਾ ਗਿਆ।
*ਤਮਾਸ਼ਾ ਹੋ ਉਨਕਾ ਜੋ ਬੋਸਾ ਲੇਕਰ ਹਮ ਮੁਕਰ ਜਾਏਂ ਵੋਹ ਜੋ ਚਾਹਨੇ ਵਾਲੋਂ ਕਾ
ਦਿਲ ਲੇਕਰ ਮੁਕਰ ਜਾਤੇ ਹੈਂ,।
*ਕਿਸ ਕਿਸ ਕੋ ਸੁਨਾਏਂ ਹਾਲ ਏ ਦਿਲ ਜੋਰ ਐ ਦੋਸਤ ਆਵਾਰਗੀ ਮੇ ਹਮਨੇ ਜ਼ਮਾਨੇ ਕੀ ਸੈਰ ਕੀ।
*ਲੁਤਫ ਹੈ ਕੌਨ ਸੀ ਕਹਾਨੀ ਮੇ ਹੱਡਬੀਤੀ ਕਹੇਂ ਜਾਂ ਜਗਬੀਤੀ।
*ਇਕ ਹਾਲ ਮੇ ਇਨਸਾਂ ਕੀ ਬਸਰ ਹੋ ਨਹੀਂ ਸਕਤੀ ਅਬ ਰੰਗ ਤਬੀਅਤ ਕਾ ਬਦਲ ਜਾਏ ਤੋ ਅਛਾ।
*ਬਾਦ ਤੌਬਾ ਕੇ ਭੀ ਯੇਹ ਹਸਰਤ ਰਹੀ ਮਨ ਮੇ ਦੇਕੇ ਕਸਮੇ ਕੋਈ ਇਕ ਜਾਮ ਪਿਲਾ ਦੇ ਹਮਕੋ,
*ਏਕ ਸ਼ਾਤਿਰ ਚੋਰ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਚੁਰਾ ਕੇ ਲੈ ਗਿਆ ਪਾਸਬਾਂ ਕੰਮਬਖ਼ਤ ਸਭ ਸੋਤੇ ਕਿ ਸੋਤੇ ਰਹਿ ਗਏ।
*ਂਿÂਸ਼ਕ ਮੇ ਹਸਰਤੇ ਦਿਲ ਕਾ ਤੋ ਨਿਕਲਨਾ ਕੈਸਾ ਦਮ ਨਿਕਲਨੇ ਮੇ ਭੀ ਕੰਮਬਖ਼ਤ ਮਜ਼ਾ ਹੋਤਾ ਹੈ।
*ਬੁਤ ਪ੍ਰਸਤੀ ਮੇ ਨਾ ਹੋਗਾ ਕੋਈ ਹਮ ਜੈਸਾ ਬਦਨਾਮ ਝੇਂਪਤਾ ਹੂੰ ਜਬ ਕਭੀ ਜ਼ਿਕਰੇ ਖ਼ੁਦਾ ਹੋਤਾ ਹੈ।
*ਯੇ ਤੋ ਸਭ ਆਪਕੀ ਇਨਾਇਤ ਹੈ ਬਰਨਾ ਮੈਂ ਕਿਆ ਔਰ ਮੇਰੀ ਹਕੀਕਤ ਕਿਆ ਹੈ।
Converted from

????????????????

ਜਦੋਂ ਕੁਰੂਕੁਸ਼ੇਤਰ ਵਿਖੇ ਭਗਵਾਨ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੀ ਸਿਖਿਆ ਦੀ ਬਦੌਲਤ ਅਰਜਨ ਨੂੰ ਗਿਆਨ ਹੋ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਲਈ ਹਥਿਆਰ ਚੁਕ
ਲਏ।ਜਦੋਂ ਕਾਲਿੰਗਾ ਦੀ ਜਿੱਤ ਤੋਂ ਬਾਦ ਰਾਜਾ ਅਸ਼ੋਕ ਨੂੰ ਗੌਤਮ ਬੁੱਧ ਦੀ ਸਿਖਿਆ ਦੀ ਬਦੌਲਤ ਗਿਆਨ ਹੋ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਹਥਿਆਰ ਸੁੱਟ ਕੇ ਅਹਿੰਸਾ ਦਾ ਰਸਤਾ ਅਪਣਾ ਲਿਆ ਅਤੇ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦਾ ਉਪਦੇਸ਼ ਦੇਣ ਲਈ ਬੁੱਧ ਦੇ ਸ਼ਲੋਕ ਸਤੰਭਾਂ 'ਤੇ ਲਿਖਵਾਏ।(ਜਿਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਭਗਤਾਂ ਨੇ ਹੀ ਮਲੀਏਮੇਟ ਕਰ ਦਿਤਾ) ਬੁਧੀਜੀਵੀ ਵਰਗ ਲਈ ਸਵਾਲ ਹੈ ਕਿ ਕਿਹੜਾ ਗਿਆਨ ਸੱਚਾ ਸੀ ਜਾਂ ਹੈ????

जिन्दगी खौफ किसी ने भी न खाया तुमसे
जिसको भी देखा उसे मौत से डर लगता है .....

इश्क़ नाज़ुक मिज़ाज है बेहद,
अक़्ल का बोझ उठा नहीं सकता

एक अनजाने सफर पर ही निकलना होगा
प्यार में रास्ता होता तो दिखायी देता

बडे सलीके से इस दौरे-बदगुमानी में
किसी का बोझ किसी ने किसी पे डाल दिया .....

apni kalam to

ਗਜ਼ਲ 31 ਜਨਵਰੀ 2011
ਆਪਣੀ ਕਲਮ ਤੋਂ ਸਦਾ ਹੀ ਗੱਲ ਸਿਆਣੀ ਲਿਖਣਾ।
ਦੁੱਧ ਨੂੰ ਦੁੱਧ ਅਤੇ ਪਾਣੀ ਤਾਈਂ ਪਾਣੀ ਲਿਖਣਾ।
ਜਦ ਆਪਣਾ ਇਹ ਝੱਲਾ ਦਿਲ ਗੁੰਮਸੁੰਮ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ
ਉਹਵੀ ਇੱਕ ਰੁੱਤ ਆਈ ਸੀ ਮਰਜਾਣੀ ਲਿਖਣਾ।
ਇਸ ਚੰਦਰੀ ਸਿਆਸਤ ਦੇ ਤੰਦ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਨਿਖੇੜਨੇ
ਇਹ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਹੀ ਉਲਝੀ ਹੋਈ ਹੈ ਤਾਣੀ ਲਿਖਣਾ ।
Îਮੰਦਰਾਂ ,ਡੇਰਿਆਂ ,ਧਰਮ ਸਥਾਨਾ ਉੱਤੇ ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ
ਅਨਜਾਣਪੁਣੇ ਵਿੱਚ ਖ਼ਾਕ ਬੜੀ ਸੀ ਛਾਣੀ ਲਖਣਾ।
ਧਰਤੀ ਤਾਈਂ ਨਰਕ ਬਣਾਉਣ 'ਤੇ ਤੁਲਿਐ ਅਜਕੱਲ•
ਇਸ ਸਿਆਣੇ ਬੰੰਦੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਾਸਮਝ ਪ੍ਰਾਣੀ ਲਿਖਣਾ।

ਪੈਸੇ ਦੀ ਹੈਂਕੜ ਵਿੱਚ ਹੀ ਜਿਹੜੇ ਬੁੱਢੇ ਹੋ ਗਏ ਨੇ
ਏਦਾਂ ਦੇ ਵੀ ਸੀ ਕੁਝ ਸੀ ਮੇਰੇ ਵੀ ਹਾਣੀ ਲਿਖਣਾ।
ਹੁਣ ਨਾ ਚਿੜੀ ਚੂਹਕਦੀ ਸੁਬ•ਾ ਨਾ ਤੁਰਦੇ ਪਾਂਧੀ ਹੀ
ਮੁੱਦਤਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਉਹ ਪਈ ਹੈ ਚੁੱਪ ਮਧਾਣੀ ਲਿਖਣਾ।
ਗੋਲੀ ਚਲਦੀ ਰਹਿਣੀ ਵਰ•ਦੀਆਂ ਰਹਿਣੀਆਂ ਛਵੀਆਂ
ਜਦ ਤਕ ਧਰਤੀ ਉੁਤੇ ਢਿੱਲੋਂ ਹੈ ਵੰਡ ਕਾਣੀ ਲਿਖਣਾ।




**********
ਗ਼ਜ਼ਲ2
*ਜਦ ਵੀ ਲਿਖਣਾ ਆਪਣੀ ਹੀ ਦਰਦ ਕਹਾਣੀ ਲਿਖਣਾ ।
ਐਂਵੇਂ ਹੀ ਨਾ ਇਸਨੂੰ ਇਲਹਾਮ ਜਾਂ ਧੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਲਿਖਣਾ

ਭਿੱਜ ਗਈ ਰੀਝ ਮੇਰੀ ਤੇਰੇ ਦਰਵਾਜੇ ਅੱਗੇ ਆਕੇ ਹਾਏ!
Êਪਰ ਪੱਥਰ ਦਿਲ ਤੂੰ ਮੋਹ ਦੀ ਛੱਤਰੀ ਨਾ ਤਾਣੀ ਲਿਖਣਾ।
Ñਜਦ ਸੜਦੇ ਨੇ ਸ਼ਹਿਰ ਤਾਂ ਬੜਾ ਹੀ ਇਹ ਹੱਸਦੀ ਏ ਦਿੱਲੀ
ਇਸ ਦਿੱਲੀ ਤਾਈਂ ਸਦਾ ਹੀ ਪੁਤਰਾਂ ਤਾਈਂ ਖਾਣੀ ਲਿਖਣਾ।
Ñਲੋਕ ਰਾਜ ਵਿਚ ਪਰਜਾ ਦੀ ਚੋਣ ਹੀ ਰਾਜਾ ਹੋਇਐ ਕਰਦਾ
ਪਰਜਾ ਮੁਢ ਕਦੀਮ ਤੋਂ ਲਾਈਲੱਗ ਤੇ ਅਨਜਾਣੀ ਲਿਖਣਾ।
ਸਾਧ,ਪੁਰੋਹਿਤ,ਵਜ਼ੀਰ ,ਵਪਾਰੀ 'ਤੇ ਇਹ ਸਾਰੀ ਅਫ਼ਸਰਸ਼ਾਹੀ
ਖੂਨ ਪੀਣੀਆਂ ਹੀ ਜੋਕਾਂ ਨੇ ਤੇ ਗਿਰਝਾਂ ਦੀ ਢਾਣੀ ਲਿਖਣਾ।
ਗ਼ਜ਼ਲ ਮਾਸ਼ੂਕ ਦੇ ਜਲਵਿਆਂ ਤੋਂ ਚਿਰ ਦੀ ਵਾਕਫ਼ ਹੋ ਚੁਕੀ
ਹੁਣ ਬੇਵਾ ਦੇ ਮੱਥੇ ਦੇ ਸ਼ਿਕਨ ਦੀ ਦਰਦ ਕਹਾਣੀ ਲਿਖਣਾ।
ਅਮਰਜੀਤ ਢਿੱਲੋਂ ਨੇ ਤੰਗੀ , ਬਹੁਤ ਹੰਢਾਈ ਹੈ ਬੇਸ਼ਕ ਪਰ
ਫਿਰ ਵੀ ਉਸ ਨੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹੈ ਰੱਜ ਰੱਜ ਕੇ ਮਾਣੀ ਲਿਖਣਾ।
Converted from Satluj

gazal83

੍ਵਨਜ਼ਰਾਂ ਕਿਤਾਬ 'ਚੋਂ ਜਰਾ ਚੁਕ ਕੇ ਉਤਾਹਾਂ ਦੇਖ, ਕਿਸ ਤਰਾਂ ਨੇ ਤਕਦੀਆਂ ਤੈਨੂੰ ਨਿਗਾਹਾਂ ਦੇਖ।
ਦਿਲ ਮੇਰਾ, ਹਉਕੇ ਮੇਰੇ ਇਹ ਹੰਝੂ ਭਰੇ ਹੋਏ ਨੈਣ ਤੇਰੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਦੀਆਂ ਨੇ ਖ਼ਾਨਗਾਹਾਂ ਦੇਖ।
ਅਗੇ ਹੀ ਅਗੇ ਦੇਖ ਨਾ ਰਸਤਾ ਤੂੰ ਕੂੰਜ ਵਾਂਗ ਤੇਰੇ ਵੀ ਪਿਛੇ ਆ ਰਿਹੈ ਕੋਈ ਪਿਛਾਹਾਂ ਦੇਖ।
ਕੋਈ ਸਫਾ ਖਾਲੀ ਨਹੀਂ ਦਿਲ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਦਾ ਕਿਸਤਰਾਂ ਮੱਲੀ ਮੇਰੀ ਜ਼ਿਦਗੀ ਗੁਨਾਹਾਂ ਦੇਖ।
ਦਰਦ ਦਾ ਤੂਫਾਨ ਫਿਰ ਉਠੇਗਾ ਸੀਨੇ ਵਿਚ ਨਕਸ਼ੇ 'ਤੇ ਹੁਣ ਨਾ ਬੀਤੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਉਹ ਰਾਹਾਂ ਦੇਖ।


ਹੋਠਾਂ 'ਚੋਂ ਇਕ ਵਾਰ ਵੀ ਸੀ ਤਕ ਨਾ ਕਰ ਸਕੇ ਕਿਸ਼ਤੀ ਡੁਬੋਈ ਆਪਣੀ ਕਿੱਦਾਂ ਮਲਾਹਾਂ ਦੇਖ।
ਮੁਟਿਆਰ ਕੁੜੀਆਂ ਵਾਂਗ ਸਨ ਖੇਤਾਂ 'ਚ ਹਸਦੀਆਂ ਮੰਡੀ 'ਚ ਆਕੇ ਕਾਲੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਕਪਾਹਾਂ ਦੇਖ।
ਵਾਰਿਸ ਜੇ ਹੁੰਦਾ ਅੱਜ ਤਾਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈਰਾਨ ਬਹੁਤ ਭਾਈਆਂ ਦੇ ਹੁੰਦਿਆਂ ਭਜਦੀਆਂ ਭਾਈਆਂ ਤੋਂ ਬਾਹਾਂ ਦੇਖ।
ਸੰਗੀਨ ਜੀਭ ਬਣ ਗਈ ਅੱਜ ਦੇ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਅੱਖਾਂ 'ਚ ਸਭ ਦੇ ਉਗੀਆਂ ਨੇ ਕਤਲਗਾਹਾਂ ਦੇਖ।
ਜੇ ਦੇਖਣੈ ਤਾਂ ਦੇਖ ਲੈ ਸਾਡੇ ਹੀ ਦਿਲ ਦਾ ਦਰਦ ਐਵੇਂ ਨਾ ਸਾਗਰ ਉਮਡਦਾ ਹੇਠਾਂ ਉਤਾਹਾਂ ਦੇਖ।

Converted from Satluj to Unicode

gazal1983

੍ਵਨਜ਼ਰਾਂ ਕਿਤਾਬ 'ਚੋਂ ਜਰਾ ਚੁਕ ਕੇ ਉਤਾਹਾਂ ਦੇਖ, ਕਿਸ ਤਰਾਂ ਨੇ ਤਕਦੀਆਂ ਤੈਨੂੰ ਨਿਗਾਹਾਂ ਦੇਖ।
ਦਿਲ ਮੇਰਾ, ਹਉਕੇ ਮੇਰੇ ਇਹ ਹੰਝੂ ਭਰੇ ਹੋਏ ਨੈਣ ਤੇਰੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਦੀਆਂ ਨੇ ਖ਼ਾਨਗਾਹਾਂ ਦੇਖ।
ਅਗੇ ਹੀ ਅਗੇ ਦੇਖ ਨਾ ਰਸਤਾ ਤੂੰ ਕੂੰਜ ਵਾਂਗ ਤੇਰੇ ਵੀ ਪਿਛੇ ਆ ਰਿਹੈ ਕੋਈ ਪਿਛਾਹਾਂ ਦੇਖ।
ਕੋਈ ਸਫਾ ਖਾਲੀ ਨਹੀਂ ਦਿਲ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਦਾ ਕਿਸਤਰਾਂ ਮੱਲੀ ਮੇਰੀ ਜ਼ਿਦਗੀ ਗੁਨਾਹਾਂ ਦੇਖ।
ਦਰਦ ਦਾ ਤੂਫਾਨ ਫਿਰ ਉਠੇਗਾ ਸੀਨੇ ਵਿਚ ਨਕਸ਼ੇ 'ਤੇ ਹੁਣ ਨਾ ਬੀਤੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਉਹ ਰਾਹਾਂ ਦੇਖ।


ਹੋਠਾਂ 'ਚੋਂ ਇਕ ਵਾਰ ਵੀ ਸੀ ਤਕ ਨਾ ਕਰ ਸਕੇ ਕਿਸ਼ਤੀ ਡੁਬੋਈ ਆਪਣੀ ਕਿੱਦਾਂ ਮਲਾਹਾਂ ਦੇਖ।
ਮੁਟਿਆਰ ਕੁੜੀਆਂ ਵਾਂਗ ਸਨ ਖੇਤਾਂ 'ਚ ਹਸਦੀਆਂ ਮੰਡੀ 'ਚ ਆਕੇ ਕਾਲੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਕਪਾਹਾਂ ਦੇਖ।
ਵਾਰਿਸ ਜੇ ਹੁੰਦਾ ਅੱਜ ਤਾਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈਰਾਨ ਬਹੁਤ ਭਾਈਆਂ ਦੇ ਹੁੰਦਿਆਂ ਭਜਦੀਆਂ ਭਾਈਆਂ ਤੋਂ ਬਾਹਾਂ ਦੇਖ।
ਸੰਗੀਨ ਜੀਭ ਬਣ ਗਈ ਅੱਜ ਦੇ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਅੱਖਾਂ 'ਚ ਸਭ ਦੇ ਉਗੀਆਂ ਨੇ ਕਤਲਗਾਹਾਂ ਦੇਖ।
ਜੇ ਦੇਖਣੈ ਤਾਂ ਦੇਖ ਲੈ ਸਾਡੇ ਹੀ ਦਿਲ ਦਾ ਦਰਦ ਐਵੇਂ ਨਾ ਸਾਗਰ ਉਮਡਦਾ ਹੇਠਾਂ ਉਤਾਹਾਂ ਦੇਖ।

Converted from Satluj to Unicode

ਬੇਸ਼ੱਕ ਜਹੰਨਮ ਮੇਂ ਜਲਾਨਾ ਯਾ ਰੱਬ! ਔਰ ਭੀ ਸਜ਼ਾ ਹੋ ਦਿਲਾਨਾ ਯਾ ਰੱਬ!
ਮਾਸ਼ੂਕ ਕਹੇਂ “ਆਪ ਹੈਂ ਹਮਾਰੇ ਬਜ਼ੁਰਗ” ਹਮੇ ਵੋਹ ਦਿਨ ਨਾ ਦਿਖਾਨਾ ਯਾਂ ਰੱਬ!

ਜ਼ਮਾਨੇ ਕਾ ਅਜ਼ਬ ਤੌਰ ਨਜ਼ਰ ਆਤਾ ਹੈ,ਬਦਲਾ ਹੂਆ ਸਾ ਯੇਹ ਦੌਰ ਨਜ਼ਰ ਆਤਾ ਹੈ
ਹੈਰਤ ਹੈ ਕਿ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਤੋ ਮੈਂ ਦੇਖਤਾ ਹੂੰ ,ਉਸ ਮੇਂ ਬੂੜ•ਾ ਸਾ ਕੋਈ ਔਰ ਨਜ਼ਰ ਆਤਾ ਹੈ।

मिलते हैं हर मोड़ पे हमदर्द मुझको यहाँ
लगता हैं इस शहर में अदाकार बहुत हैं

***ਥਾਂ ਥਾਂ ਫਿਰਦੇ ਵੱਗ ਸਾਧਾਂ ਦੇ---

***ਥਾਂ ਥਾਂ ਫਿਰਦੇ ਵੱਗ ਸਾਧਾਂ ਦੇ---
ਆਹ ਬਾਬਾ ਜੀ ਦਾਦੂ ਵਾਲੇ , ਗੰਨਮੈਨ ਨੇ ਰਖਦੇ ਬਾਹਲੇ।ਇਹ ਨੇ ਚੰਦ ਪੁਰਾਣੇ ਵਾਲੇ , ਲੱਡੂ ਅਤੇ
ਮਖਾਣੇ ਵਾਲੇ।ਇਹ ਨੇ ਸੰਤ ਕਲੇਰਾਂ ਵਾਲੇ, ਉਧਰ ਸੰਤ ਝਨੇਰਾਂ ਵਾਲੇ।ਆਹ ਬਾਬਾ ਜੀ ਬੋਰੇ ਵਾਲੇ,
ਲੁਕ ਕੇ ਰਹਿੰਦੇ ਭੋਰੇ ਵਾਲੇ।ਇਹ ਬਾਬਾ ਜੀ ਮੌੜਾਂ ਵਾਲੇ , ਉਹ ਸੰਤ ਨੇ ਜੌੜਾਂ ਵਾਲੇ,ਔਹ ਨੇ ਸੰਤ
ਜਵੱਦੀ ਵਾਲੇ ਔਹ ਨੇ ਸੰਤ ਘਵੱਦੀ ਵਾਲੇ।
ਔਹ ਨਾਨਕਸਰੀਏ ਵਜਦੇ ਨੇ,ਉਹ ਅਬਰਸਰੀਏ ਲਗਦੇ ਨੇ,ਇਕ ਸੰਤ ਨੇ ਜੌਹਲਾਂ ਵਾਲੇ, ਦੂਜੇ ਸੰਤ
ਨੇ ਧੌਲਾਂ ਵਾਲੇ।ਉਹ ਆ ਗਏ ਮੋਗੇ ਵਾਲੇ, ਨੇੜੇ ਹੀ ਨੇ ਜੋਗੇ ਵਾਲੇ। ਇਹ ਬਾਬੇ ਨੇ ਝੋਹੜਾਂ ਵਾਲੇ ,
ਉਧਰ ਬੈਠੇ ਬੋਹੜਾਂ ਵਾਲੇ।ਇਛਿਆਧਾਰੀ, ਦੂਧਾਧਾਰੀ ,ਤੀਰਾਂ ਵਾਲੇ,ਪੀਰਾਂ ਵਾਲੇ, ਆਹ ਬਾਬ ਬਨਖੰਡੀ
ਏ ਜੀ, ਉਹ ਬਾਬਾ ਚੌਖੰਡੀ ਏ ਜੀ।ਮੱਖਣੀ ਵਾਲੇ , ਯੱਖਣੀ ਵਾਲੇ, ਸਿਆੜਾਂ ਤੇ ਮਨਵਾੜਾਂ ਵਾਲੇ।ਚਾਹ
ਵਾਲੇ ਤੇ ਛਾਹ ਵਾਲੇ ਨੇ , ਆਹ ਬਾਬਾ ਜੀ ਕੰਬਲੀ ਵਾਲੇ , ਔਹ ਬਾਬਾ ਜੀ ਸੰਗਲੀ ਵਾਲੇ।ਆਹ ਸੰਤ
ਨੇ ਊਨੇ ਵਾਲੇ , ਔਹ ਬਾਬਾ ਜੀ ਚੂਨੇ ਵਾਲੇ। ਜੰਡਾਂ ਵਾਲੇ, ਫੰਡਾਂ ਵਾਲੇ ,ਪਰੀਆਂ ਵਾਲੇ ਜਰੀਆਂ ਵਾਲੇ
,ਆ ਗਏ ਸੰਤ ਖੜਾਵਾਂ ਵਾਲੇ, Àਹ ਨੇ ਸੰਤ ਸਰਾਵਾਂ ਵਾਲੇ, ਆ ਗਏ ਆਹ ਮਨਾਵਾਂ ਵਾਲੇ।ਧੂਣੀਆਂ
ਵਾਲੇ , ਖੂਹਣੀਆਂ ਵਾਲੇ,ਜੰਤਰਾਂ ਵਾਲੇ, ਮੰਤਰਾਂ ਵਾਲੇ, ਲਾਲਾਂ ਵਾਲੇ, ਜਾਲਾਂ ਵਾਲੇ,ਆਹ ਨੇ ਸੰਤ
ਧਿਆਨੂੰਪੁਰੀਏ, ਉਧਰ ਆ ਗਏ ਮਾਨੂੰਪੁਰੀਏ।ਮੋਤੀਆਂ ਵਾਲੇ, ਜੋਤੀਆਂ ਵਾਲੇ, ਘਾਗੋ ਅਤੇ ਸ਼ਿਕਾਗੋ
ਵਾਲੇ।ਆਹ ਸੰਤ ਨੇ ਲੋਪੋ ਵਾਲੇ , ਨਾਲ ਇਹਨਾਂਦੇ ਬਧਨੀ ਵਾਲੇ,ਔਹ ਸੰਤ ਨੇ ਮਧਨੀ ਵਾਲੇ।ਸੰਤ ਸੁਣੇ
ਸਨ ਰਾੜੇ ਵਾਲੇ , ਉਹ ਆ ਗਏ ਰਤਵਾੜੇ ਵਾਲੇ।ਤੱਪੜੀ ਵਾਲੇ , ਛੱਪੜੀ ਵਾਲੇ , ਰਾੜਾਂ ਅਤੇ ਪਹਾੜਾਂ
ਵਾਲੇ। ਰੋਡੇ ਵਾਲੇ ,ਕੋਡੇ ਵਾਲੇ,ਉਹ ਸੰਤ ਹਨ ਹਰਖੋਪੁਰੀਏ , ਆਹ ਸੰਤ ਨੇ ਸਰਖੋਪੁਰੀਏ,ਚੱਕੀ ਵਾਲੇ ,ਢਕੀ
ਵਾਲੇ ,ਮਿਆਣੀ ਤੇ ਕਲਿਆਣੀ ਵਾਲੇ, ਆਹ ਸੰਤ ਨੇ ਮਾਣਕਪੁਰੀਏ ,ਔਹ ਸੰਤ ਨੇ ਧਾਣਕਪੁਰੀਏ।ਇਹ
ਬਾਬੇ ਢੱਢਰੀਆਂ ਵਾਲੇ, ਨਾਲ ਹੀ ਹਨ ਗੱਡਰੀਆਂ ਵਾਲੇ। ਇਹ ਨੇ ਸੰਤ ਸਹੇੜੀ ਵਾਲੇ, ਉਹ ਆ ਗਏ ਨੇ
ਖੇੜੀ ਵਾਲੇ। ਆਹ ਬਾਬੇ ਬੱਲਾਂ ਵਾਲੇ, ਔਹ ਫਿਰਦੇ ਟੱਲਾਂ ਵਾਲੇ,ਆਹ ਬਾਬਾ ਜੀ ਸਿਧੀ ਵਾਲੇ , ਉਹ ਬਾਬਾ
ਜੀ ਟਿੱਬੀ ਵਾਲੇ।ਆਹ ਸੰਤ ਸਲਵਾਣੇ ਵਾਲੇ, ਉਹ ਸੰਤ ਹਦਵਾਣੇ ਵਾਲੇ। ਐਨੇ ਸੰਤ ਨੇ ਗਿਣੇ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੇ,
ਇਹ ਡੂੰਘੇ ਖੂਹ ਮਿਣੇ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੇ।
ਭੋਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਭਰਮਾ ਕੇ, ਡਾਲਰਾਂ ਉਤੇ ਨਿਗਾਹ ਟਿਕਾ ਕੇ, ਵਿਚ ਵਿਦੇਸ਼ੀਂ ਲਾਉਂਦੇ ਗੇੜੇ,ਮੇਮਾਂ ਰਹਿੰਦੀਆਂ
ਨੇੜੇ ਨੇੜੇ।ਖੂਬ ਦੁਕਾਨਾਂ ਚਲ ਰਹੀਆਂ ਨੇ ਹੋਰ ਦਿਨੋ ਦਿਲ ਫਲ ਰਹੀਆਂ ਨੇ। ਆਓ ਆਪਣੀ ਕਿਰਤ ਸੰਭਾਲੋ
ਇਹਨਾਂ ਬਲਾਵਾਂ ਤਾਈਂ ਟਾਲੋ। ਤੁਹਾਡੇ ਦੁੱਖ ਦਲਿੱਦਰ ਸਾਰੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਦੂਰ ਹੋਣਗੇ,
ਜਦੋਂ ਇਹ ਲੁੱਟਣ ਵਾਲੇ ਸਾਰੇ ਟੋਲੇ ਚਕਨਾਚੂਰ ਹੋਣਗੇ।ੁ--ਪੇਸ਼ਕਾਰ –ਅਮਰਜੀਤ ਢਿੱਲੋਂ

demokresi

ਡੈਮੋਕਰੇਸੀ
(ਟੂ ਦਾ ਪੀਪਲ,ਬਾਈ ਦਾ ਪੀਪਲ , ਫਾਰ ਦਾ ਪੀਪਲ!)
ਏਕ ਨੇਤਾ ਕੋ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਥਾ
ਉਸਨੇ ਪਂੀ ਏ ਸੇ ਪੂਛਾ ਯੇਹ ਡੈਮੋਕਰੇਸੀ ਕਿਆ ਹੋਤੀ ਹੈ
Êਂ ਪੀ ਏ ਨੇ ਕਹਾ ਸਰ ਜਿਸ ਮੇ
“ਜਨਤਾ ਲਈ, ਜਨਤਾ ਦੁਆਰਾ , ਜਨਤਾ ਕੀ ਐਸੀ ਤੈਸੀ ਹੋਤੀ ਹੈ।
'ਵੋਹ ਡੈਮੋਕਰੇਸੀ ਹੋਤੀ ਹੈ,,,,,,

****ਯਾਦ ਬੜਾ ਹੀ ਆਏ ਸੂਰਜ

****ਯਾਦ ਬੜਾ ਹੀ ਆਏ ਸੂਰਜ

ਗ਼ਜ਼ਲ
ਜਦ ਧਰਤੀ ਦੇ ਓਹਲੇ ਹੋਕੇ ਰਾਤਾਂ ਨੂੰ ਛੁਪ ਜਾਏ ਸੂਰਜ।
ਰਾਤੀਂ ਘੁਪ ਹਨੇਰੇ ਦੇ ਵਿਚ ਯਾਦ ਬੜਾ ਹੀ ਆਏ ਸੂਰਜ।
ਉਲੂ ਬੈਠ ਗੁਫ਼ਾਵਾਂ ਵਿਚ ਰਹਿਣ ਉਡੀਕ ਰਾਤ ਦੀ ਕਰਦੇ
ਚੋਰਾਂ ,ਯਾਰਾਂਤੇ ਕੂੜਿਆਰਾਂ ਤਾਈਂ ਰਤਾ ਨਾ ਭਾਏ ਸੂਰਜ।
Ñਲੁਕਣਮੀਟੀ ਰਹੇ ਖੇਡਦਾ ਇਹ ਛੁਪ ਕੇ ਵੀ ਕਦ ਛੁਪਦਾ ਹੈ
ਰਾਤੀਂ ਚੰਨਚਾਂਦਨੀ ਰਾਹੀਂ ਫਿਰ ਆਪਣੀ ਹੋਂਦ ਜਤਾਏ ਸੂਰਜ।
ਸੂਰਜ ,ਸੱਚ ਨੂੰ ਤਨਹਾਈ ਦੀ ਜੂਨ ਹੰਢਾਉਣੀ ਪੈੱਦੀ ਅਕਸਰ
ਭੀੜ 'ਚ ਉਸਦਾ ਕੰਮ ਨਾ ਕੋਈ ਜੋ ਬੰਦਾ ਬਣ ਜਾਏ ਸੂਰਜ।
ਸਾਰੇ ਹੀ ਸਮੁੰਦਰਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਸੂਰਜ ਸਦਾ ਮੌਜੂਦ ਹੈ ਰਹਿੰਦਾ
ਤੇਹ ਬੁਝਾਵਣ ਲਈ ਸਾਗਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵਲ ਬੁਲਾਏ ਸੂਰਜ।
ਨਦੀਆਂ, ਨਾਲੇ , ਮੀਂਹ, ਹਨੇਰੀ ਦਰਿਆਵਾਂ ਦੇ ਵਹਿਣਾ ਅੰਦਰ
ਮਸਤ ਕਲੰਦਰ ਰਹਿਕੇ ਦੇਖੋ ਕੀ ਕੀ ਰੰਗ ਵਟਾਏ ਸੂਰਜ।
ਗਿਆਨਹੀਣ ਤਾਂ ਸਿਖਰ ਦੁਪਹਿਰੇ ਵੀ ਠੇਡੇ ਖਾਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ
ਅੰਧਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ੀ ਧੁੰਧ 'ਚ ਲਿਪਟੇ ਕਹਿਣ ਦਿਸੇ ਹਾਏ ਸੂਰਜ।
ਨਾ-ਬਰਾਬਰੀ ਖਤਮ ਕਰਨ ਲਈ ਜਿਹੜੇ ਹੱਸਕੇ ਫਾਂਸੀ ਚੜ• ਗਏ
ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਉਹਨਾਂ ਆਪਣੇ ਬੋਝੇ ਵਿਚ ਸੀ ਕਿੰਨੇ ਪਾਏ ਸੂਰਜ।
ਸੂਰਜ ਅਤੇ ਸਮੁੰਦਰ ਕਿਸੇ ਤੁਆਰਫ਼ ਦੇ ਮੁਹਤਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ
ਢਿੱਲੋਂ ਕਿਤੇ ਖ਼ਾਮੋਸ਼ ਸਮੁੰਦਰ ਵਰਗਾ ਤੇ ਕਿਤੇ ਬਣ ਜਾਏ ਸੂਰਜ।

ਇਹ ਲਾਦੇਨ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਮਰਦਾ, ਇਹ ਲਾਦੇਨ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਮਰਦਾ,,,

ਇਹ ਲਾਦੇਨ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਮਰਦਾ, ਇਹ ਲਾਦੇਨ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਮਰਦਾ,,,
--------------------------------
ਇਕ ਅਤਿਵਾਦੀ ਦੇ ਮਰਨ ਨਾਲ ਅਤਿਵਾਦ ਨਹੀਂ ਮਰਿਆ ਕਰਦਾ।
ਅਤਿਵਾਦ ਨੂੰ ਜੰਮਣ ਵਾਲਾ ਮਾਪਾ ਸੇਕ ਵੀ ਉਸਦਾ ਜਰਿਆ ਕਰਦਾ।
ਇਕ ਲਾਦੇਨ ਦੇ ਮਰ ਜਾਵਣ ਨਾਲ ਅੱਜ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿਚ ਜਸ਼ਨ ਹੈ
ਕਈ ਲਾਦੇਨਾਂ ਦੇ ਘਰ ਹਥਿਆਰਾਂ ਨਾਲ ਇਹੋ ਹੀ ਰਿਹਾ ਹੈ ਭਰਦਾ।
ਦਸੋ ਕਿਸ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਇਹਨਾਂ ਲਾਦੇਨਾ ਦਾ ਵਾਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ
ਇਹਨਾ ਤੋਂ ਹੀ ਡਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਬੰਦਾ ਸੱਪਾਂ ,ਸ਼ੇਰਾਂ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਡਰਦਾ।
ੰ

ਜਦ ਤਕ ਕਾਣੀ ਵੰਡ , ਬੋਇਨਸਾਫੀ ਅਤੇ ਨਾ ਬਰਾਬਰੀ ਹੈ ਧਰਤੀ 'ਤੇ
ਇਹ ਲਾਦੇਨ ਹਨ ਜੰਮਦੇ ਰਹਿਣੇ ਇਹਨਾ ਬਿਨਾ ਨਹੀ ਸਰਿਆ ਕਰਦਾ।
ਭਾਣਾ ਮੰਨਣ , ਅੰਧਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ ,ਕਿਸਮਤਵਾਦ ਦੇ ਉਪਦੇਸ਼ਕ ਸਾਰੇ ਹੀ
ਕੀ ਕਿਸੇ ਲਾਦੇਨ ਤੋਂ ਘੱਟ ਹੈ ਉਹ ਸੋਚ ਜੋ ਸਾਡੀ ਖੁੰਢੀ ਹੈ ਕਰਦਾ।
ਗੋਲਕ ਦੇ ਚੜ•ਾਵੇ, ਮੰਦਰ ਅਤੇ ਮਸੀਤਾਂ ਦੇ ਜੋ ਝਗੜੇ ਹੁੰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ
ਆਮ ਆਦਮੀ ਇਹਨਾ ਲਾਦੇਨਾ ਦੇ ਜ਼ੁਲਮ ਨਿੱਤ ਮਨ 'ਤੇ ਹੈ ਜਰਦਾ।
ਤਰਕ ਅਤੇ ਵਿਗਿਆਨਕ ਸੋਚ ਦੇ ਨਾਲ ਜਦੋਂ ਇਨਸਾਨੀਅਤ ਸਾਰੀ
ਢਿੱਲੋਂ ਹੱਕ , ਸੱਚ ਲਈ ਲੜਨਾ ਸਿਖੂ ਫਿਰ ਲਾਦੇਨ ਤੋਂ ਉਠੂ ਪਰਦਾ।
ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਯਾਰੋ ਇਹ ਲਾਦੇਨ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਮਰਦਾ ,ਇਹ ਲਾਦੇਨ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਮਰਦਾ।

Converted from Satluj to Unicode

horizon, shimla

इस तरह, हर गम से खुद को बचा रखा है
एहसास को पत्थर का लिबास पहना रखा है...


मेरी आँखों में अक्सर उतर आता है सैलाब
कुछ तूफानों को अपने दिल में बसा रखा है....


तेरी यादों की क़ैद से भाग भी जाते लेकिन
ये ताला हमनें अपने हाथों से लगा रखा है.....

horizon

एक साधारण सा नियम है,जब हम किसी से बात करतें हैं तो एक वक्त पे एक बोलता है,दूसरा सुनता है...ऐसा ही हमारे अन्दर भी होता है...दिल और दिमाग दोनों कुछ कहना चाहते हैं...हम ज़्यादातर दिमाग की बात सुनते हैं, मान भी लेते हैं...मैंने भी कुछ ऐसा ही किया है...मगर इसी के चलते...दिल बेचारा बोलना भूल गया...इससे पहले की वो अन्दर ही अन्दर घुट जाए...ये एक कोशिश है अपने दिल की बात सुनने की...उन बातों को लफ़्ज़ों में पिरोने की..और उसके साथ-साथ, खुद से रिश्ता जोड़ने की...इससे ज्यादा कुछ नहीं...