Saturday, January 1, 2011

2 2 2011 shaar

ਉਰਦੂ ਸ਼ੇਅਰ
*ਅਪਨੇ ਅੰਦਰ ਕੁਲ ਯਹਾਂ ਕੀ ਬਸਤੀਆਂ ਆਬਾਦ ਹੈਂ ਖ਼ੁਦ ਮੇ ਡੂਬੋਗੇ ਤੋ ਸੱਭ ਸੇ
ਆਸ਼ਨਾ(ਪਰੀਚਿਤ) ਹੋ ਜਾਓਗੇ।
*ਇਸ਼ਕ ਅਦਬ ਕਾ ਨਾਮ ਹੈ ਦੋਸਤ ,ਯੇਹ ਭੀ ਅਦਬ ਮੇ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੈ
ਜਿਸਕੀ ਮੁਹੱਬਤ ਦਿਲ ਮੇ ਬਸੀ ਹੋ ਉਸਕੇ ਸਾਹਮਣੇ ਜਾਏਂ ਕਮ ।**
*ਕਮਜੋਰੀ ਏ ਨਿਗਾਹ ਨੇ ਸੰਜੀਦਾ ਕਰ ਦੀਆ ,ਜਲਵੋਂ ਸੇ ਛੇੜਛਾੜ ਕੀ ਆਦਤ ਨਹੀਂ ਰਹੀ।
*ਇਧਰ ਸੇ ਆਜ ਵੋਹ ਗੁਜ਼ਰੇ ਤੋ ਮੂੰਹ ਫੇਰ ਕੇ ਗੁਜ਼ਰੇ ਅਬ ਉਨਸੇ ਭੀ ਹਮਾਰੀ ਬੇਕਸੀ ਦੇਖੀ ਨਹੀਂ ਜਾਤੀ।
*ਰੱਦੀ ਕੇ ਭਾਓ ਵੇਚਨੇ ਨਿਕਲੇ ਹੈਂ ਜਿਸੇ ਲੋਗ ਯੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕੋਈ ਪੜ•ਾ ਹੂਆ ਅਖ਼ਬਾਰ ਤੋ ਨਹੀਂ
*ਗਰਮੀ ਏ ਦੌਰਾਂ ਮੇ ਪਿਘਲੇ ,ਆਬਸ਼ਾਰੋਂ ਮੇ ਵੰਟੇ,ਲਾਖ ਚਟਾਨੋ ਸੇ ਗੁਜ਼ਰੇ ਤਬ ਕਹੀਂ ਦਰਿਆ ਹੂਏ
*ਏਕ ਦੋ ਜ਼ਖ਼ਮ ਨਹੀਂ ਸਾਰਾ ਜਿਸਮ ਹੈ ਛਲਨਂੀ,ਦਰਦ ਬੇਚਾਰਾ ਪਰੇਸ਼ਾਂ ਹੈ ਕਿ ਕਹਾਂ ਸੇ ਉਠੂੰ
*ੋਆਂਖ ਪੁਰਨਮ ਹੈ ਜਿਸ ਸੇ ਜਿਗਰ ਜਲਤਾ ਹੈ।ਕਿਆ ਤਮਾਸ਼ਾ ਹੈ ਕਿ ਬਰਸਾਤ ਮੇ ਘਰ ਜਲਤਾ ਹੈ।
*ਰਹਿਤੇ ਹਮਾਰੇ ਪਾਸ ਤੋ ਯੇ ਟੂਟਤੇ ਜਰੂਰ ,ਅਛਾ ਕੀਆ ਜੋ ਆਪਨੇ ਸਪਨੇ ਚੁਰਾ ਲੀਏ
*ਮਨ ਕੀ ਮੈਲ ਛੁਪਾਨੇ ਕੇ ਲੀਏ ਕੁਛ ਲੋਗ ਉਜਲੇ ਦਾਮਨ ਧੋਨੇ ਲਗੇ ਹੈਂ।
*ਫੂਲ ਸੇ ਆਸ਼ਕੀ ਕਾ ਹੁਨਰ ਸੀਖ ਲੇ ਤਿਤਲੀਆਂ ਖ਼ੁਦ ਰੁਕੇਂਗੀ ਸਦਾਏਂ ਨਾ ਦੇ
*ਰਾਜ ਜਬ ਸੀਨੇ ਸੇ ਬਾਹਰ ਹੋ ਗਿਆ ਅਪਨਾ ਨਹੀਂ ਉਠਾ ਨਹੀਂ ਸਕਤੇ ਹੈਂ ਆਂਸੂ ਰੇਤ ਪੇ ਬਿਖ਼ਰੇ ਹੂਏ
*ਮੌਤ ਪਰ ਤੋ ਬਸ ਨਹੀਂ ਹੈ ਦੋਸਤੋ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤੋ ਅਪਨੇ ਬਸ ਮੇ ਕੀਜੀਏ।
*ਸ਼ੁਕਰੀਆ ਆਪ ਕੀ ਨਿਵਾਜ਼ਿਸ ਕਾ ਦਿਨ ਗੁਜ਼ਰਤੇ ਹੈਂ ਕਾਮ ਚਲਤਾ ਹੈ।
*ਯੇ ਹੁਨਰ ਭੀ ਜਰੂਰਂੀ ਹੈ ਇਸ ਜ਼ਮਾਨੇ ਮੇ ਕਿਤਨਾ ਝੁਕ ਕਰ ਕਿਸੇ ਸਲਾਮ ਕਰੇਂ
*ਦੁਸ਼ਮਨੀ ਜਮ ਜਮ ਕਰੋ ਲੇਕਿਨ ਯੇ ਗੁੰਜ਼ਾਇਸ਼ ਰਹੇ ਕਲ• ਅਗਰ ਹਮ ਦੋਸਤ ਹੋ ਜਾਏਂ ਤੋ ਸ਼ਰਮਿੰਦਾ ਨਾ ਹੋਂ
*ਲੋਗ ਤੋ ਮੰਦਰ ਔਰ ਮਸਜਿਦ ਬਨਾਨੇ ਮੇ ਰਹੇ
ਭੂਖ ਸੇ ਇਨਸਾਨੀਅਤ ਫੁਟਪਾਥ ਪੇ ਮਰਤੀ ਰਹੀ।
*ਜੀਓ ਤੋ ਐਸੇ ਜੀਓ ਕਿ ਜੈਸੇ ਸਭ ਤੁਮਹਾਰਾ ਹੈ ਮਰੋ ਤੋ ਐਸੇ ਕਿ ਜੈਸੇ ਤੁਮਹਾਰਾ ਕੁਛ ਭੀ ਨਹੀਂ।
*ਆਦਮੀ ਕੇ ਜ਼ਿਹਨ ਮੇ ਥਾ ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਖ਼ੌਫ਼ Àਸਕਾ ਕਿਸੀ ਨੇ ਖ਼ੁਦਾ ਨਾਮ ਰੱਖ ਦੀਆ।
*ਲੜਤੇ ਹੈਂ ਬਾਹਰ ਜਾਕਰ ਸ਼ੇਖ ਔ ਬਹ੍ਰਿਮਣ ,ਪੀਤੇ ਹੈਂ ਮੈਅਕਦੇ ਮੇ ਸਾਗਰ ਬਦਲ ਬਦਲ ਕਰ।
*ਗੁਨਗੁਨਾਤੀ ਸੀ ਕੋਈ ਰਾਤ ਭੀ ਆ ਜਾਤੀ ਹੈ।ਆਪ ਆਤੇ ਹੈਂ ਬਰਸਾਤ ਭੀ ਆ ਜਾਤੀ ਹੈ।
>ਵਕਤ ਮੁਝ ਪਰ ਦੋ ਕਠਿਨ ਗੁਜ਼ਰੇ ਹੈਂ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਮੇ ,ਇਕ ਤੇਰੇ ਆਨੇ ਸੇ ਪਹਿਲੇ ਇਕ ਤੇਰੇ ਜਾਨੇ ਕੇ ਬਾਦ

*ਮਹਿਫਿਲ ਮੇ ਤੇਰੀ ਆਕੇ ਯੂੰ ਬੇਆਬਰੂ ਹੂਏ,ਪਹਿਲੇ ਆਪ ਸੇ ਤੁਮ ਫਿਰ ਤੁਮ ਸੇ ਤੂ ਹੂਏ।
Ðਰੰਜ਼ ਸੇ ਜਬ ਗੁਫ਼ਤਗੂ ਹੋਨੇ ਲਗੀ। ਆਪ ਸੇ ਤੁਮ ,ਤੁਮ ਤੂ ਹੋਨੇ ਲਗੀ।
*ਜਾਦੂ ਥਾ ਜਾ ਤਲਿਸਮ ਤੁਮਹਾਰੀ ਜ਼ੁਬਾਨ ਮੇ ਤੁਮ ਝੂਠ ਕਹਿ ਰਹੇ ਥੇ
Îਮੁਝੇ ਇਤਬਾਰ ਥਾ।
*ਇਸ ਨਹੀਂ ਕਾ ਕੋਈ ਇਲਾਜ ਨਹੀਂ। ਰੋਜ ਕਹਿਤੇ ਹੈਂ ਆਪ ਆਜ ਨਹੀਂ।
*ਇਕ ਹਾਲ ਮੇ ਇਨਸਾਂ ਕੀ ਬਸਰ ਹੋ ਨਹੀਂ ਸਕਤੀ ਅਬ ਰੰਗ ਤਬੀਅਤ ਕਾ ਬਦਲ ਜਾਏ ਤੋ ਅਛਾ।
*ਆਏ ਥੇ ਸੈਰ ਏ ਗੁਲਸ਼ਨ ਕੋ ਸੈਰ ਏ ਗੁਲਸ਼ਨ ਕਰ ਚਲੇ
ਸੰਭਾਲ ਮਾਲੀ ਬਾਗ ਅਪਨਾ ਹਮ ਤੋ ਅਪਨੇ ਘਰ ਚਲੇ।
*ਵੋਹ ਜੋ ਵੇਚਤੇ ਥੇ ਦਵਾਏ ਦਰਦੇ ਦਿਲ ,ਵੋਹ ਦੁਕਾਨ ਅਪਨੀ ਬੜਾ ਕੇ ਚਲੇਗਏ।
*ਚੋਰ ਬਨਤਾ ਨਾ ਬੱਚਾ ਤੋ ਔਰ ਕਿਆ ਬਨਤਾ ਜਬ ਖਿਲੌਨਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਬਾਜ਼ਾਰ ਮੇ ਸਸਤਾ ਕੋਈ।
*ਸ਼ਾਮ ਕੇ ਸਾਂਵਲੇ ਚਿਹਰੇ ਕੋ ਨਿਖਾਰਾ ਜਾਏ ,ਕਿਉਂ ਨਾ ਸਾਗਰ ਮੇ ਕੋਈ ਚਾਂਦ ਉਤਾਰਾ ਜਾਏ।
ਦੀਆ ਖ਼ਾਮੋਸ਼ ਹੈ ਲੇਕਿਨ ਕਿਸੀ ਕਾ ਦਿਲ ਤੋ ਜਲਤਾ ਹੈ
ਚਲੇ ਆਓ ਜਹਾਂ ਤੱਕ ਰੌਸ਼ਨੀ ਮਾਲੂਮ ਹੋਤੀ ਹੈ।
*ਮੁਝਕੋ ਯੇ ਆਰਜ਼ੂ ਵੋਹ ਉਠਾਏਂ ਨਕਾਬ ਖ਼ੁਦ ਉਨਕੋ ਯੇ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਤਕਾਜ਼ਾ ਕਰੇ ਕੋਈ।
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬੈਠੀ ਥੀ ਅਪਨੇ ਹੁਸਨ ਪਰ ਫੂਲੀ ਹੂਈ ,ਮੌਤ ਨੇ ਆਤੇ ਹੀ ਸਾਰਾ ਰੰਗ ਫੀਕਾ ਕਰ ਦੀਆ।
*ਯੂੰ ਤੋ ਜੀਵਨ ਕੇ ਕਾਲਜ ਮੇ ਹਮ ਨੇ ਭੀ ਕਮ ਨਹੀਂ ਪੜ•ਾ ਫਿਰ ਹਮ ਕੁਛ ਸੀਖ ਨਾ ਪਾਏ ਖਾਸ
ਜ਼ੁਬਾਨੇ ਦੁਨੀਆਂ ਕੀ।
*ਹਾਲ ਏ ਦਿਲ ਉਨਸੇ ਕਹਿ ਚੁਕੇ ਸੌ ਵਾਰ ਫਿਰ ਭੀ ਕਹਿਨੇ ਕੀ ਬਾਤ ਬਾਕੀ ਹੈ।
*ਏਕ ਪੰਛੀ ਹੀ ਤੋ ਉੜਾ ਲੇਕਿਨ ਸਾਰੀ ਬਗੀਆ ਉਦਾਸ ਲਗਤੀ ਹੈ।
*ਕੋਈ ਦਿਲ ਟੂਟਾ ਆਈ ਯਹੀ
Converted from Satluj to

No comments:

Post a Comment