ਗ਼ਜ਼ਲ---ਅਮਰਜੀਤ ਢਿੱਲੋਂ--11-6-12

ਗ਼ਜ਼ਲ---ਅਮਰਜੀਤ ਢਿੱਲੋਂ--11-8-12 ਵਸਦੇ ਨੇ ਲੋਕੀ ਚੁਫੇਰੇ ਬੜੇ ਪਰ ਮੁਹੱਬਤ ਨਹੀਂ ਹੈ , ਮੁਹੱਬਤ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਦੋਸਤ ਤੇ ਸਾਥੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ਬੜੇ ਪਰ ਮੁਹੱਬਤ ਨਹੀਂ ਹੈ , ਮੁਹੱਬਤ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਸਵਾਰਥ ਸਵਾਰਥ ਹੀ ਲੋਚਦੇ ਨੇ , ਆਪਣੇ ਹੀ ਬਾਰੇ 'ਚ ਸਭ ਸੋਚਦੇ ਨੇ ਸਭ ਨੇ ਬਣਾਏ ਨੇ ਆਪਣੇ ਧੜੇ ਪਰ ਮੁਹੱਬਤ ਨਹੀਂ ਹੈ , ਮੁਹੱਬਤ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਸੁੱਕੇ ਫੂਸ ਉਤੇ ਨੇ ਅੰਗਿਆਰ ਧਰਦੇ, ਹਾਲ ਕਾਹਦਾ ਪੁਛਦੇ ਮਖੌਲਾਂ ਨੇ ਕਰਦੇ Ñਲੰਘ ਜਾਂਦੇ ਕੋਲੋਂ ਦੀ ਘੋੜੇ ਚੜ•ੇ ਪਰ ਮੁਹੱਬਤ ਨਹੀਂ ਹੈ , ਮੁਹੱਬਤ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਪਹਾੜਾਂ 'ਤੇ ਜਾਕੇ ਛੁੱਟੀਆਂ ਮਨਾਈਆਂ , ਫੁੱਲਾਂ ਲੱਦੀਆਂ ਵਾਦੀਆਂ ਗਾਹੀਆਂ ਦੇਖੇ ਨੇ ਅੰਬਰ ਵੀ ਮੋਤੀਆਂ ਜੜੇ ਪਰ ਮੁਹੱਬਤ ਨਹੀਂ ਹੈ , ਮੁਹੱਬਤ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਮੁੱਦਤਾਂ ਹੈ ਬੋਝ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦਾ ਢੋਇਆ,ਆਪਣਾ ਵੀ ਆਪਣਾ ਨਾ ਹੋਇਆ ਆਪਣਿਆਂ ਖਾਤਿਰ ਅਕਸਰ ਲੜੇ ਪਰ ਮੁਹੱਬਤ ਨਹੀਂ ਹੈ , ਮੁਹੱਬਤ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਦੋਸਤੀਆਂ ਵੀ ਹੁਣ ਹਨ ਦੁਕਾਨਦਾਰੀ,ਅੰਨ•ੀ ਹਵਸ ਦੇ ਹਨ ਸਾਰੇ ਪੁਜਾਰੀ ਉਂਜ ਕਾਲਜਾਂ ਵਿਚ ਬਹੁਤੇ ਪੜ•ੇ ਪਰ ਮੁਹੱਬਤ ਨਹੀਂ ਹੈ , ਮੁਹੱਬਤ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਸਾਰੇ ਹੀ ਧਰਮਾਂ ਨੇ ਨਫ਼ਰਤ ਫੈਲਾਈ , ਕੋਈ ਪ੍ਰੇਮ ਦੇ ਦੱਸੇ ਅੱਖਰ ਨਾ ਢਾਈ ਭਾਵੇਂ ਭਰੇ ਪਏ ਘਿਓ ਦੇ ਘੜੇ ਪਰ ਮੁਹੱਬਤ ਨਹੀਂ ਹੈ , ਮੁਹੱਬਤ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਗ਼ਰਜ਼ ਦਾ ਹਨੇਰਾ ਹੈ ਮੋਹ ਦੀ ਕਮੀ ਹੈ,ਢਿੱਲੋਂ ਜੀ ਮੁਹੱਬਤ ਵੀ ਤਾਂ ਲਾਜ਼ਮੀ ਹੈ ਉਂਜ ਚਮਕਦੇ ਬਹੁਤ ਜੁਗਨੂੰ ਫੜ•ੇ ਪਰ ਮੁਹੱਬਤ ਨਹੀਂ ਹੈ , ਮੁਹੱਬਤ ਨਹੀਂ ਹੈ।