Thursday, February 10, 2011

ਕਹਿਨੇ ਕੋ ਬਹੁਤ ਕੁਛ ਥਾ 10 2 11

ਕਹਿਨੇ ਕੋ ਬਹੁਤ ਕੁਛ ਥਾ 10 2 11
**ਕਹਿਨੇ ਕੋ ਬਹੁਤ ਕੁਛ ਥਾ ਅਗਰ ਥਾ ਅਗਰ ਕਹਿਨੇ ਪੇ ਆਤੇ
ਕੁਛ ਕਹਿਨੇ ਸੇ ਤੂਫਾਂ ਉਠਾ ਲੇਤੀ ਹੈ ਯੇਹ ਦੁਨੀਆਂ
ਅਪਨੀ ਤੋ ਯੇਹ ਆਦਤ ਹੈ ਕਿ ਹਮ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਕਹਿਤੇ।
*ਏਕ ਨੁਕਤੇ ਨੇ ਮਹਿਰਮ ਕੋ ਮੁਜ਼ਰਿਮ ਬਨਾ ਦੀਆ
ਹਮ ਦਵਾ ਲਿਖਤੇ ਰਹੇ ਵੋਹ ਦਗ਼ਾ ਪੜ•ਤੇ ਰਹੇ।
**ਖਤਰੇ ਬਹੁਤ ਹੈਂ ਮੁਹੱਬਤ ਕੀ ਰਾਹੋਂ ਮੇ ਅਪਨੇ ਭੀ ਜਹਾਂ ਬੇਗਾਨੇ ਹੋ ਜਾਤੇ ਹੈਂ।
*ਅੱਛਾ ਹੈ ਦਿਲ ਕੇ ਪਾਸ ਰਹੇ ਪਾਸਵਾਨੇ ਅਕਲ, ਲੇਕਿਨ ਕਭੀ ਕਭੀ ਇਸੇ
ਤਨਹਾ ਭੀ ਛੋੜ ਦੇ।
*ਜਾਨੇ ਕੀ ਜ਼ਿਦ ਹੈ ਤੋ ਜਾਓ ਅਬ ਦੇਰ ਕਿਸ ਲੀਏ
ਗੁਜ਼ਰੇਗੀ ਜਿਸ ਤਰਹ ਸੇ ਹਮ ਭੀ ਗੁਜ਼ਾਰ ਲੇਂਗੇ।
*ਸਿਰਫ ਅੰਦਾਜ਼ੇ ਬਿਆਂ ਰੰਗ ਬਦਲ ਦੇਤਾ ਹੈ
ਸੱਚ ਪੂਛੋ ਦੁਨੀਆਂ ਮੇ ਕੁਛ ਭੀ ਨਯਾ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ।
*ਤੁਮ ਹਮਾਰੇ ਕਿਸੀ ਤਰਹ ਨਾ ਹੂਏ ਬਰਨਾ ਦੁਨੀਆਂ ਮੇ ਕਿਆ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ।
*ਕੁਛ ਰੋਜ ਯੇਹ ਭੀ ਰੰਗ ਰਹਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਾ ਆਂਖ ਉਠ ਗਈ ਜਿਧਰ ਬਸ ਉਧਰ ਦੇਖਤੇ ਰਹੇ।
*ਯੇਹ ਸੋਚ ਕਰ ਹਮ ਦਿਲ ਕੋ ਬਹਿਲਾ ਰਹੇ ਹੈਂ
ਅਬ ਵੋਹ ਚਲ ਚੁਕੇ ਹੈਂ ਅਬ ਵੋਹ ਆ ਰਹੇ ਹੈਂ।
*ਹਮ ਬਾਵਫ਼ਾ ਥੇ ਇਸ ਲੀਏ ਨਜ਼ਰੋਂ ਸੇ ਗਿਰ ਗਏ ਸ਼ਾਇਦ ਤੁਮੇ ਤਲਾਸ਼
ਕਿਸੀ ਬੇਵਫ਼ਾ ਕੀ ਥੀ।
*ਤੁਮ ਭੀ ਬਦਲ ਹੀ ਜਾਓ ਜ਼ਮਾਨੇ ਕੇ ਸਾਥ ਸਾਥ ਮੇਰਾ ਨਾ ਸਾਥ ਦੋ ਕਿ ਬੁਰਾ ਮਾਨਤੇ ਹੈਂ ਲੋਗ।
*ਦਿਲ ਅਭੀ ਪੂਰੀ ਤਰਹ ਟੂਟਾ ਨਹੀਂ ਦੋਸਤੋਂ ਕੀ ਮਿਹਰਬਾਨੀ ਚਾਹੀਏ।
*ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕਾ ਨਸੀਬ ਕਿਆ ਕਹੀਏ ਏਕ ਸੀਤਾ ਥੀ ਜੋ ਸਤਾਈ ਗਈ।
*ਕਹੀਂ ਪੇ ਧੂਪ ਕੀ ਚਾਦਰ ਵਿਛਾ ਕੇ ਬੈਠ ਗਏ,ਕਹੀਂ ਸ਼ਾਮ ਸਿਰਹਾਨੇ ਲਗਾ ਕੇ ਬੈਠ ਗਏ।
ਦਕਾਨਦਾਰ ਤੋ ਮੇਲੇ ਮੇ ਲੁੱਟ ਗਏ ਯਾਰੋ ਤਮਾਸ਼ਬੀਨ ਦੁਕਾਨੇ ਸਜਾ ਕੇ ਬੈਠ ਗਏ।
ਲਹੂ ਲੁਹਾਨ ਨਜ਼ਾਰੋਂ ਕਾ ਜ਼ਿਕਰ ਆਇਆ ਤੋ ਸ਼ਰੀਫ ਲੋਗ ਉਠੇ ਦੂਰ ਜਾਕੇ ਬੈਠ ਗਏ।
**


*
Converted

No comments:

Post a Comment